Recenzje

• Patrycja

  2024-07-24

  Współpraca ,,To w tamtym momencie postanowiłem, że zrobię wszystko, by na jej twarzy ponownie zagościł uśmiech.” Strata jest czymś trudnym, trudnym do spokojnego pogodzenia się. Raz za razem odbiera każdemu coś ważnego, kogoś ważnego. Jeden feralny wypadek, jedno stracone życie. Molly Reynolds nieźle wiedziała co to strata, straciła własną miłość życia, własnego męża. Rzuciła to co kochała, niezdolna do interakcji pomiędzy ludzkich, ukryła się w własnych czterech ścianach, gdzie jej zmarły ukochany stale był obecny w postaci ducha. Nie pozwalała mu odejść. To jedyne co jej zostało. Maks Willis, to człowiek o wielu twarzach, dającym wrażenie ,,bawidamka” i owszem, początkowo taki jest. Jednak jego życie również nie jest usłane różami, z dnia na dzień zostaje ojcem, nie tatą, jedynie ojcem. Nigdy nie miał dobrego przykładu, ciepła rodzinnego, jego ojciec chciał dziedzica. Wychowywał go w toksycznych warunkach, które odbiły się na małym chłopczykowi jakim był. Jego syn, nie mówił. Początkowo myślał, jak go ,,naprawić” jednak kluczem do swojego dzidziusia okazała się Pani lekar i ciepło ojcowskich ramion. Stał się tatą jakiego sam nie miał. Emocje, które w tym momencie we mnie siedzą, są nie do opisania. Powiem tyle, że ryczę pisząc do Was te słowa. Temat braku ojca poruszył mnie ogromnie, pobudził moje serce stęsknione za ojcowską miłością, której nigdy nie zaznałam. Tego uczucia nikt nie zastąpi choćby się bardzo starał. Historia poruszyła mnie od początku do końca. Przepłynęłam przez nią z zapartym tchem i łzami w oczach. Myślę, że każdy w tej powieści znajdzie to czego szuka. Ja ją znalazłam w małym chłopcu, który pragnął ojcowskiej miłości, i taty, który stałby się dla niego światłem. Moniko, jeśli czytasz tą recenzję, to wiedz że moje serce jest złamane na pół, jestem Ci wdzięczna za tą książkę, tyle emocji nie odczuwałam już dawno. Poruszyło mnie to i złamało do tego stopnia, że nawet nie umiem tego wytłumaczyć. Słowo dziękuję to za mało, żeby omówić to co mam w sercu.

• Patrycja

  2024-07-24

  WSPÓŁPRACA ,,To w tamtym momencie postanowiłem, że zrobię wszystko, by na jej twarzy ponownie zagościł uśmiech.” Strata jest czymś trudnym, trudnym do spokojnego pogodzenia się. Raz za razem odbiera każdemu coś ważnego, kogoś ważnego. Jeden feralny wypadek, jedno stracone życie. Molly Reynolds nieźle wiedziała co to strata, straciła własną miłość życia, własnego męża. Rzuciła to co kochała, niezdolna do interakcji pomiędzy ludzkich, ukryła się w własnych czterech ścianach, gdzie jej zmarły ukochany stale był obecny w postaci ducha. Nie pozwalała mu odejść. To jedyne co jej zostało. Maks Wallis, to człowiek o wielu twarzach, dającym wrażenie ,,bawidamka” i owszem, początkowo taki jest. Jednak jego życie również nie jest usłane różami, z dnia na dzień zostaje ojcem, nie tatą, jedynie ojcem. Nigdy nie miał dobrego przykładu, ciepła rodzinnego, jego ojciec chciał dziedzica. Wychowywał go w toksycznych warunkach, które odbiły się na małym chłopczykowi jakim był. Jego syn, nie mówił. Początkowo myślał, jak go ,,naprawić” jednak kluczem do swojego dzidziusia okazała się Pani lekar i ciepło ojcowskich ramion. Stał się tatą jakiego sam nie miał. Emocje, które w tym momencie we mnie siedzą, są nie do opisania. Powiem tyle, że ryczę pisząc do Was te słowa. Temat braku ojca poruszył mnie ogromnie, pobudził moje serce stęsknione za ojcowską miłością, której nigdy nie zaznałam. Tego uczucia nikt nie zastąpi choćby się bardzo starał. Historia poruszyła mnie od początku do końca. Przepłynęłam przez nią z zapartym tchem i łzami w oczach. Myślę, że każdy w tej powieści znajdzie to czego szuka. Ja ją znalazłam w małym chłopcu, który pragnął ojcowskiej miłości, i taty, który stałby się dla niego światłem. Moniko, jeśli czytasz tą recenzję, to wiedz że moje serce jest złamane na pół, jestem Ci wdzięczna za tą książkę, tyle emocji nie odczuwałam już dawno. Poruszyło mnie to i złamało do tego stopnia, że nawet nie umiem tego wytłumaczyć. Słowo dziękuję to za mało, żeby omówić to co mam w sercu.

• Szop w meloniku

  2024-07-25

  Skończyłam czytać "Still loving you" i muszę przyznać, że bardzo nieźle bawiłam się przy tej książce. Główna bohaterka Molly doświadcza tragedii, która zmienia jej życie. Przez rok wegetowała, a teraz los postanowił zapoznać ją z pewnym przystojniakiem strzelającym na prawo i lewo tanimi tekstami na podryw. Początkowo kobieta czuje do niego niechęć, lecz to się zmienia... Maks ma za sobą przykrą przeszłość. Czy zechce wyjawić ją Molly? Czy ich spotkanie było tylko przypadkiem? Książkę czytało mi się bardzo miło i szybko. Zaskoczył mnie jeden zwrot akcji, niby taki prosty do przewidzenia, lecz jednak się go nie spodziewałam. Jedyny minus jest taki, że nie wszystkie wątki zostały wyjaśnione i rozwiązane. Książka ebook mogła być dłuższa co wyszłoby jej na plus. Czytając "Still loving you" czułam się przez krótką chwilę jakbym oglądała jeden z ulubionych filmów mojej mamy - "Uwierz w ducha". Jeśli oglądaliście ten film to jest znaczna szansa, że ta lektura wam się spodoba. Nie jeden raz uśmiechnęłam się czytając teksty na podryw Maksa. I nie denerwujcie się jeśli zaczynając czytać będziecie lekko zdezorientowani. Wszystko się wyjaśni i pamiętajcie, że nic nie losy się bez przyczyny! Podsumowując, jeśli lubicie takie klimaty, motywy hate to love i mały wątek z pewnym duchem to koniecznie sięgnijcie po tę pozycję!

• Anonim

  2024-07-24

  Fantastyczna, wspaniała, cudowne. Tymi słowami mogę omówić tę książkę i to bez większego mrugnięcia. Pokochałam ją od pierwszej strony i z każdym kolejnym epizodem zakochiwałam się mocniej i mocniej. Zalecam /