To twoja książka?

Recenzje

• Recenzje Ami.

  2018-03-21

  Gdy czas ucieka coraz szybciej, każda chwila jest bezcenna…Imię swojego dziecka. Twarz ukochanej osoby. Wiek. Adres zamieszkania. Co się dzieje, gdy takie info uciekają z pamięci? Czy tracąc je każdego dnia, można jakoś odbudować własne życie? Zadbać o rodzinę? Zakochać się na nowo? Gdy chora na Alzheimera niespełna czterdziestoletnia Claire zaczyna pisać własną księgę pamięci, idealnie zdaje sobie sprawę, że ten album ze wspomnieniami będzie wkrótce jedynym śladem, jaki zostawi po sobie córkom i mężowi... Tylko jak wracać do przeszłości, gdy przyszłość przecieka przez palce?Alzheimer spada na nią niespodziewanie i wywraca jej życie do góry nogami. Na początku Clarie starała się sama stawić czoło chorobie, jednak gdy najprostsze czynności sprawiały coraz większą trudność - uległa. Zaczęła doceniać pomoc matki, męża, dzieci a także najbliższych. Wspólnie z Claire ten tragedia przeżywa jej bliska rodzina - i właśnie o tym jest ta książka ebook - o potyczce z chorobą i trudach jakie się z nią wiążą. Rowan Coleman zdecydowała się na narrację wieloosobową - co oznacza, że każdy epizod pisany jest z perspektywy innego z bohaterów. Taki sposób narracji to strzał w dziesiątkę pozwalający na poznanie postaci o dużo intensywniej. Podczas lektury dynamicznie okazuje się, że każdy z bohaterów inaczej reaguje na chorobę - jednak tylko czytelnik zna ich myśli i intencje. Z rozdziału na epizod bohaterowie uczą się, jak otworzyć się na najbliższych i uświadamiają sobie, jak dużo niezła mogą tym przekazać. Moim zdaniem głównym celem tej powieści jest ukazanie jak kluczowe jest bycie szczęśliwym tu i teraz. Autorka pomiędzy słowami daje wskazówkę, że nie warto czekać na odpowiedni moment, ponieważ on zazwyczaj nigdy nie nadchodzi. Claire stara się żyć zwyczajnie choć wie, że nie zostało jej wiele czasu. Pozbawiona pracy i auta z matką, z którą do tej pory nie miała zbyt dużo wspólnego, musi zmierzyć się z chorobą, która okrada ją z najcenniejszych wspomnień. Nad wszystko stara się poświęcić całą uwagę rodzinie - chce przekazać swoim bliskim jak najwięcej uczuć i wsparcia. Zachować godność, co zważywszy na okoliczności jest dość trudne. Jednak Claire nie użala się ponad sobą, jest silna i dzielna, a każdą czynność wykonuje z dużą dozą optymizmu i energii. A gdy los na drodze Claire stawia przystojnego mężczyznę, przy którym czuje się jak dziewczyna - fabuła przechodzi diametralny zwrot - tylko czy jest możliwym w jej sytuacji się zakochać? Cudowny mowa autorki a także szczere i pełne wzruszeń sytuacje, w których Claire daje raz po raz świadectwo matczynej miłości sprawiły, że zupełnie nie mogłam się zmusić, by przerwać czytanie i odłożyć tę książkę na półkę. Polubiłam główną bohaterkę - jej dystans do świata i swojej choroby. Bardzo podobała mi się także postać Grega, który pomimo choroby żony, okazał jej ogromne zrozumienie i wsparcie mimo, że wielokrotnie sprawiała mu ból, czy przykrość. Zawsze był delikatny i taktowny, zawsze traktował ją z olbrzymią wrażliwością i oddaniem. Jestem urzeczona tym, jak cudownie autorka opisała ich związek - to bardzo wzruszający portret prawdziwej miłości."Słowa pamięci" to następna w klubie "Kobiety to czytają" opowieść o potyczce z chorobą i utracie kontroli ponad swóim życiem. Rowan Coleman w bardzo poruszający sposób przedstawiła schematy działania Alzheimera. W cudowny sposób opisała emocje i uczucia targające bohaterami a także ich wzajemne relacje. Przeczytałam tę opowieść z największą przyjemnością. To pełna czułości i dużego smutku bardzo poruszająca historia opowiadająca o różnorakich rodzajach miłości. Opowiada o (nie)zwykłej kobiecie, o jej miłości do dzieci i o braku miłości do męża, ponieważ... zapomniała o uczuciu do niego. Cudowna opowieść dotykająca duszy i wywołująca całą masę emocji. Niełatwo wyrazić, jak bardzo spodobała mi się ta historia. Pojawiły się łzy wzruszenia, lecz również... śmiech. Może ciężko w to uwierzyć, lecz ta opowieść jest wyjątkowo pokrzepiająca! To jedna z tych książek, która chwyta za serce własną wrażliwością, przenikliwością i subtelnością autorki. Nie ma większego dramatu niż postępująca choroba osoby, którą kochamy, a Coleman tę tak trudną i skomplikowaną rzeczywistość opisała z niezwykłą prostotą i lekkością. Sprawiła, że śmiałam się przez łzy, czerpiąc z całości autentyczną otuchę i pocieszenie. Ciepła, zabawna, idealna lektura i zarazem czułe świadectwo matczynej miłości. Takie książki publikowane są u nas zbyt rzadko! Dlatego właśnie tę zalecam z całego serca, i to nie tylko wielbicielkom Klubu Dziewczyny to Czytają. Sama na pewno jeszcze wrócę do tej autorki.

• Pinko

  2018-03-21

  Czy możesz sobie wyobrazić, że pewnego dnia budzisz się na środku chodnika nie wiedząc, gdzie pragnąłaś pójść? Ba, nie wiesz gdzie jesteś, a przez grubą warstwę mgły zasnuwającej Twój umysł przebija się informacja, że masz córkę, nawet dwie. Lecz czy któraś z nich była z Tobą? Czy zostawiłaś ją gdzieś, samą i przerażoną? Numer telefonu. Adres. Nie pamiętasz nic. A gdy choć na chwilę Twój umysł się rozjaśnia, przypominasz sobie podpisany na Ciebie wyrok- masz niespełna czterdzieści lat i chorujesz na Alzheimera. Każdy dzień z życia Claire to potyczka z chorobą, która krok za krokiem prowadzi kobietę ku przepaści. Bohaterka nie pamięta siły miłości, jaką darzy męża, nierzadko zapomina imion córek... Jednak -choć to dziwne w tej sytuacji- podczas jednej ze swych eskapad poznaje Ryana i choć to niemalże niemożliwe... to pamięta go. I gdy jej serce coraz bardziej oddala się od Grega, tym bardziej zbliża się do tajemniczego mężczyzny.Do dzisiaj pamiętam emocje, jakie towarzyszyły mi przy czytaniu utworu C. J. Clark Cień pamięci, który także opowiadał o osobie cierpiącej na Alzheimera. Nie trzeba mnie było długo namawiać, bym sięgnęła po Słowa pamięci. I nie żałuję.Jakie macie pierwsze skojarzenie, kiedy słyszycie o Alzheimerze? Mi przed oczami staje drobniutka, starsza pani, która normalnie się zapomina, myląc przy tym rzeczywistość z fikcją. Nigdy nie zgłębiałam tego tematu, nie wiem, czym tak naprawdę cechuje się ta choroba. Na postawie tego, co przeczytałam w utworze Rowan Coleman doszłam do wniosku, że to także utrata uczuć wobec niektórych osób, pewnych naturalnych dla każdego z nas umiejętności (jak np. otwieranie drzwi). Przerażająca choroba.Ze względu na to, iż Claire spisuje własne wspomnienia (a także prosi o to resztę rodziny) w Księdze Pamięci, element epizodów pisana jest z perspektywy poszczególnych członków rodziny- starszej córki Caitlin, matki Ruth, męża Grega. Tym samym możemy lepiej poznać chorą, lecz także odczuć, jak trudno jest rodzinie. W jednej chwili jest z nimi, by za moment twierdzić, iż ma dopiero szesnaście lat i wybiera się z najlepszą przyjaciółką na potańcówkę. Spodobał mi się sposób, w jaki pani Coleman omawiała zagubienie Claire. Aż dreszcze przechodziły, naprawdę! Bardzo ciężko jest wyobrazić sobie, że zapominamy czegoś tak zwyczajnego jak droga do domu. Czytelnik czuł smutek myśląc, że ta dziewczyna już niedługo zapomni o wszystkim, włącznie z ukochanymi osobami. Nie będzie obecna przy dorastaniu najmłodszej córki, przy ich dalszym życiu...Zastanawiacie się pewnie, co z tym zagadkowym Ryan'em, o którym wspominałam na początku? Powiem Wam, że w tym przypadku autorka dobrze zagrała mi na nosie. Lecz dlaczego, to już musicie sami odkryć.Moi Drodzy! Słowa pamięci to następna pozycja w tym roku, którą Wam serdecznie polecam. Gdybym miała taką moc, to nawet zmusiłabym Was do przeczytania! :)

• Barbara Czajka

  2018-03-21

  Zdecydwanie należy pogratulować autorowi doskonałego pomysłu na fabułę, zabawa pamięcią, umykającą pamięcią bardzo mi się podobała. Z olbrzymią ciekawością wczytywałam się w dzieje głównych bohaterów. Zalecam gorąco, ponieważ naprawdę warto przeczytać tę książkę.

• PaniKa

  2018-03-21

  Claire choruje na Alzheimera. Dziewczyna z dnia na dzień, gubi coraz więcej wspomnień ze własnego życia, zaczyna zapominać daty urodzeń własnych dzieci, imiona najbliższych, a nawet podstawowe słowa. Zwykłe codzienne czynności zaczynają sprawiać jej coraz większą trudność, a oddalenie się od miejsca zamieszkania o parę kroków to niebywały kłopot, zwłaszcza że po chwili Claire zapomina gdzie znajdował się jej dom. Dziewczyna zaczyna spisywać własne wspomnienia w Księdze Pamięci, która ma pomóc jej uratować przeszłość. Cała rodzina odczuwa skutki choroby Claire. Matka kobiety, wprowadza się do nich na stałe, by móc zaopiekować się córką. Greg, mąż Claire, odczuwa to ze zdwojona siłą, zwłaszcza że to w niego najbardziej uderza choroba żony. Jednak pamięć o tym że Claire kiedyś miłowała go nad życie, pozwala mu przetrwać ten niełatwy okres. Dodatkowo, dziewczyna musi wyznać własnej nastoletniej córce Caitlin, prawdę o jej biologicznym ojcu. Jednak musi się spieszyć, ponieważ czas biegnie nieubłaganie, a choroba zaczyna postępować coraz bardziej."Słowa pamięci" to najwieższa książka ebook w klubie „Kobiety to czytają!”. Następna książka ebook opowiadająca o potyczce z chorobą i trudach jakie sią z nią wiążą. Rowan Coleman opowiada o chorobie Alzheimera. Przybliża schematy jej działania, a także to, jak choroba wpływa na osobę nią dotkniętą, jak też na najbliższych chorego. Jest to bardzo poruszający obraz, zwłaszcza gdy przyglądniemy się głównej bohaterce książki "Słowa pamięci". Claire jest stosunkowo osobą młodą, w końcu jest dopiero po czterdziestce. Choroba spada na nią niespodziewanie i całkowicie ją paraliżuje. Dziewczyna ma świadomość, że czeka ją nieuniknione, lecz i tak czuje się przytłoczona. Na początku stara się sama stawić czoło chorobie, nie chce pomocy innych, twierdząc że da sobie radę. Lecz gdy najprostsze czynności zaczynają sprawiać jej trudność, zaczyna doceniać pomoc matki, a także najbliższych. Matka Claire, Ruth, z dużym zaangażowaniem i oddaniem, opiekuje się córką. Przymyka oko na pewne zachowania córki, wiedząc że są one skutkiem choroby. Znosi jej kaprysy, wybuchy i zmienne nastroje. Nie jest to dla niej proste, zwłaszcza że nie pierwszy raz ma styczność z Alzheimerem. W przeszłości opiekowała się swoim mężem, który też borykał się z tą chorobą. Ruth z dużym bólem spogląda na własną córkę, która coraz bardziej stacza się w odmęty Alzheimera, ale pomimo to, stara się być silna i okazać jej jak największe wsparcie.Rowan Coleman cudownie omawia emocje i uczucia targające bohaterami, jak też ich wzajemne relacje. Główną istotną tej książki, nie jest w gruncie rzeczy Alzheimer, lecz właśnie rodzina i miłość. To rodzina daje nam wsparcie i siłę w niełatwych chwilach, na nich możemy się oprzeć, gdy już sami nie dajemy rady, gdy życie daje nam w kość i przytłacza. Kochająca się rodzina to bogactwo i właśnie w tej książce pdf możemy to dostrzec, ponieważ autorka bardzo wyraźnie zarysowuje więź pomiędzy bliskimi. Przyglądając się Claire i jej dorastającej córce, Caitlin, widzimy to wyraźnie. Dziewczyna pomimo własnej choroby, stara się okazać córce wsparcie i pomóc jej odnaleźć się w nowej sytuacji w której ta się znalazła. Pomimo popełnionych błędów, okazuje jej zrozumienie, zwłaszcza że sama w przeszłości musiała ponosić konsekwencje własnych czynów.Istotną kwestią, której nie można pominąć, jest też uczucie pomiędzy małżonkami, a w tym przypadku, pomiędzy Claire i Gregiem. Autorka wielki nacisk kładzie na siłę uczucia jakie ich ze sobą wiąże. Greg pomimo choroby żony, okazał jej ogromne zrozumienie i wsparcie. Chociaż wielokrotnie sprawiała mu ból i przykrość, ten trwał przy niej i na każdym kroku starał się okazać jej miłość. Robił to w sposób delikatny i taktowny, tym samym wykazując się olbrzymią wrażliwością i oddaniem. Jestem oczarowana tym, jak cudownie i subtelnie autorka opisała ich relacje. To bardzo wzruszający i ściskający za serce portret prawdziwej miłości."Słowa pamięci" to cudowna i bardzo emocjonująca historia. Porusza serce i duszę, wywołuje całą lawinę wrażeń i uczuć, sprawia że zatrzymujemy się na chwilę by pomyśleć. Zakończenie książki, tylko dopełnia jej całości i jak dla mnie, jest wręcz idealne. Zaskoczyło mnie i sprawiło, że nie mogłam powstrzymać potoku łez i myśli. Właściwie, od samego początku nie mogłam wyjść z podziwu dla tej historii, a finał, tylko utwierdził mnie w przekonaniu, że jest to niezwykła książka."Słowa pamięci" to mistrzowsko napisana opowiadanie o różnorakich rodzajach miłości. Poruszająca kluczowe kwestie, takie jak wzajemne wsparcie i oddanie. Historia opowiadająca o relacjach międzyludzkich, lecz i więzi jaka może ich ze sobą łączyć. To prawdziwy i bardzo bolesny obraz choroby, jaką jest Alzheimer. "Słowa pamięci" Rowan Coleman to niezwykła i wyjątkowa książka, która daje nadzieję i wiarę. Roznieca w sercu iskierkę, która lśni wyjątkowym blaskiem. Nie wahajcie się ani chwili i koniecznie przeczytajcie tą wspaniałą książkę!