Recenzje

• Wiktoria Rówińska

  2018-03-22

  Sara Shepard jest tego typu autorką, do której czasem wracam, chociaż wiem, iż nie mogę spodziewać się wiele. Niemal każdy tom czy to „Słodkich kłamstewek”, czy „Gry w kłamstwa” opiera się na tym samym schemacie – przychodziło mi to na myśl każdorazowo po przeczytaniu kolejnych tworów Shepard. „Słodka zemsta” jest szóstym i zarazem ostatnim tomem tej drugiej serii (która własną drogą została zakończona na mniejszej ilości pozycji niż sławne PLL liczące ich aż szesnaście plus dodatki). W tym przypadku także powinnam od początku wiedzieć, że autorka z pewnością zastosuje się do własnej zasady, jednak zlekceważyłam to i w trakcie czytania dość mocno oberwałam w twarz faktem dręczącym Czytelnika od samego początku opowieści. Otóż, jak na zakończenie serii przystało, nadchodziła chwila rozwiązania zagadki śmierci Sutton jak i otrzymania odpowiedzi na wszelkie pytania, które narodziły się w pewnych momentach historii. Jak wiadomo, zawsze dostajemy jeszcze więcej pytań niż satysfakcjonujących nas wyjaśnień i tak stało się i tym razem. Chociaż nie bójcie się – zakończenie to zakończenie i sprawą bliźniaczki Shepard zajęła się przyzwoicie. Cóż mogę więcej powiedzieć o samej fabule? Jak zwykle, mamy (jak dla mnie) znany schemat Sary Shepard – początki wskazują na potencjalnego winowajcę, gdy tak naprawdę pod koniec wydarzy albo okaże się całkiem coś innego i w moim przypadku szokującego. Tak, autorka potrafiła mnie zadziwić, jednak jest to całkowicie moja wina! Jak wspominałam, czułam się, jakbym dostała w twarz za uśpienie własnej czujności i mam za swoje. Mimo wszystko, cieszę się, że mam za sobą już całą serię i pewnie było to moje ostatnie spotkanie z twórczością Shepard – PLL sobie odpuściłam. Język, jak zwykle, nie przysparza Czytelnikowi trudności, wręcz przeciwnie – pozycję przeczytać można w dzień albo dwa. Narracja zmarłej Sutton ułatwia zrozumienie tego, co tak naprawdę stało się w kanionie Sabino jak i późniejszej sieci kłamstw, która została utkana przez mordercę. Jako przerywnik w wymagającej literaturze książka ebook jest dobra, można spędzić sympatycznie czas (chyba że kogoś taki typ młodzieżówek męczy, wówczas będzie się najprawdopodobniej irytował). W moim przypadku seria jako całość była w porządku, lecz w porównaniu do połowy „Słodkich kłamstewek”, przez którą przebrnęłam z trudem, „The Lying Game” okazała się o dużo lepsza. Myślę, iż wzięło się to z tego, że PLL zrobiło się trochę naciągane przez wzgląd na ilość tomów, jaką liczy, chociaż równie nieźle powodem może być całkiem co innego. Jeśli miałabym zarekomendować komuś „The Lying Game”, byłaby to z pewnością osoba, która lubi pióro Sary Shepard jak i młodzieżówki w klimacie życia bogatych dziewcząt mieszkających w niewielkich miastach i znajdujących się w zasięgu anonimowego prześladowcy. Całkiem dobrą opcją jest także przeczytanie serii w oryginale – mowa nie jest zbyt wymagający, co ułatwia sprawę. Piąty tom („Aż po grób”/„Cross My Heart, Hope to Die”) pochłonęłam po angielsku dwa lata temu i nie była to jakaś męcząca sprawa a jedynie podszlifowanie własnych umiejętności językowych. https://oxu-czytanie.blogspot.com/2017/08/sodka-zemsta-sara-shepard.html

• polska_joanna

  2018-03-22

  Pewnego dnia życie Emmy Paxton ulega zmianie. Tułając się od jednej rodziny zastępczej do drugiej wreszcie trafia na ślad własnych prawdziwych krewnych. Siostra bliźniaczka (Sutton) umawia się z nią na spotkanie, na które nigdy nie dociera. Kontaktuje się z Emmą za to zabójca i zmusza do podjęcia przerwanej Gry w Kłamstwa. Pozostała przy życiu bliźniaczka nie zna jej zasad, lecz zamierza wygrać. Tajemnice stanowią kartę przetargową, a odtworzenie scenariusza ostatniej nocy Sutton wśród żywych jest na wyciągnięcie ręki.Finał serii i wreszcie rozwiązanie zagadki! "Gra w kłamstwa", "Nigdy przenigdy", "Pozory mylą", "Kłamstwo doskonałe", "Aż po grób" i "Słodka zemsta". Sześć tomów lektury by poznać całość intrygi i zobaczyć, jaki będzie jej ostateczny rozdział. Emma potwierdziła już niewinność większość osób z grona rodziny i kręgu przyjaciół Sutton. A może zabójca od początku był tuż obok niej?Emma każdego dnia podjętej gry musiała żyć utrzymaniem tajemnicy. Bała się, że zdradzi ją najmniejszy choćby szczegół, lecz jednocześnie wiedziała, że choć nikt się nie domyślił, to tylko dodaje do listy kolejne niewybaczalne kłamstwa: zataja zaginięcie własnej siostry, nawet jeśli jest do robienia tego zmuszana szantażem. Czy Mercerowie zdecydują się zatrzymać u siebie Emmę, gdy już poznają jej tożsamość? Czy będą w stanie spoglądać na nią codziennie, wiedząc że, przez trzy miesiące podszywała się po ich utraconą córkę (prawnie - a właściwie to biologicznie wnuczkę) Sutton? Scenariusz tych wydarzeń urzeczywistnia się w finałowym tomie.To już pożegnanie z bohaterami tej serii. Cieszę się, że miałam szansę poznać finał książkowej opowieści o bliźniaczkach. Serial nie uzyskał kolejnego sezonu (choć i tak prowadził opowiadanie kompletnie innymi torami, gdzie obie siostry żyły i poznały się nawet osobiście, zamieniając miejscami), więc pozostała tylko książkowa odsłona pierwowzoru. Polubiłam przede wszystkim Emmę, lecz przez jej poszukiwania i prowadzone śledztwo także Sutton zaczęłam postrzegać w zupełnie inny sposób. Szczególnie wypływa na to pożegnanie, jakie urządziła jej rodzina i przyjaciele. Nie była już tylko przewodniczącą klubu Gry w Kłamstwa, która zmarnowała szansę własnego życia. Kiedy do ducha wracają znów wszystkie wspomnienia całego życia, widzimy inną Sutton. Aby jednak tego podsumowania historii jak i losów bohaterów doświadczyć, trzeba samemu przeczytać finał.Nie żałuję rozpoczęcia lektury sześciu tomów, zalecam za to dokończenie tej serii, ponieważ jest tego warta.Całość recenzji na: http://zakladkadoprzyszlosci.blogspot.com/2016/07/sodka-zemsta-koniec-gry-kamstw.html

• Klaudia Markowska

  2018-03-22

  Słodka zemsta to ostatnia element serii The Lying Game, w niej wszystko się rozstrzyga. Jestem mega zaskoczona, że mordercą okazała się osoba, którą zaczęłam przypuszczać już w pierwszym tomie, lecz autorka bardzo dynamicznie wywiodła mnie w pole. To naprawdę największe moje zaskoczenie wobec całej serii Intrygi, smutek, żal, wkurzenie - ostatnia element jest jak bomba z opóźnionym zapłonem Jest mi bardzo smutno, że to już zakończenie serii, ponieważ bardzo zżyłam się z bohaterami, a ostatnią element przeczytałam niemalże jak błyskawica. Prawdopodobnie czas powrócić do Pretty Little Liars i wziąć się za oglądanie serialu na podstawie książki.

• Julia Alaska

  2018-03-22

  Minęło kilka miesięcy, odkąd zginęłam. Od tamtego czasu moja siostra żyła moim życiem. Dużo tajemnic dotyczących mnie, mojej rodziny i przyjaciół wyszło na jaw, lecz Emma stale nie wie, kto jest mordercą.Gdy moje ciało zostaje odnalezione, sprawy się komplikują. Emma natychmiastowo staje się pierwszą podejrzaną, więzienie nie jest najgorszym, co może ją spotkać. Człowiek, który mnie zabił, stale jest na wolności…Słodka zemsta to szósty i ostatni tom w serii The Lying Game. W tym tomie zostają rozwiązane wszystkie tajemnice, a mroczna prawda wychodzi na jaw. Niech gra w kłamstwa się rozpocznie...W Słodkiej zemście akcja pędzi nie pozostawiając czytelnikowi czasu do przetrawienia świeżych informacji. A musicie wiedzieć, że w tym tomie dowiadujemy się naprawdę dużo. Po sześciu tomach Shepard nareszcie odkrywa przed nami tajemnicę wszechświata: kto jest mordercą. Muszę przyznać, że przewidziałam takie zakończenie i od mniej więcej trzeciej części podejrzewałam tą osobę. Ba, nawet trafiłam z motywem. Jednak autorka tak mnie zmanipulowała, że porzuciłam własną teorię. Druga element książki totalnie mnie zniszczyła. Ludzie dowiedzieli się, że Emma nie jest Sutton i oskarżyli ją o morderstwo siostry. "Z zazdrości" jak to omawiał detektyw. Było mi wówczas żal Emmy. Przecież ona tylko chciała pomóc. Poza tym, jej również grożono, lecz oczywiście wszyscy o tym niespodziewanie zapomnieli. Zalecam Wam serię Sary Shepard. Szczególnie Grę w kłamstwa. Jest pełna akcji, intryg a także tajemnic. Seria przeznaczona jest dla każdego, bez względu na płeć czy wiek.

• Marta Czarnecka

  2018-03-22

  Wciągająca, interesująca i odprężająca historia. Po przeczytaniu PLL miałam straszny niedosyt, że to już koniec moich przygód z autorką. Na szczęście seria The Lying Game mnie nie zawiodła. Warto było czekać na premierę ostatniej części.