Prawdę mówiąc nie wiem dlaczego David Mitchell zdecydował się na wydanie tej powieści. Wygląda to powiem tak, jakby opublikował wprawkę, którą szkicował jeszcze przed napisaniem "Czasomierzy". Ciężko się przede wszystkim pogodzić z naiwnością poszczególnych "ludzkich" bohaterów (dziennikarka Spyglassa na pewno nie powinna być tak łatwowierna i niespójna jako postać - niby to stale jej się włącza "czerwona lampka", a postępuje jak gimnazjalistka.. (pardon - Ministerstwo przecież zlikwidowało gimnazja, więc nie będzie wiadomo o co mi chodzi..)). Jak na Mitchella - słabo. Inskrypcja na okładce "Uczta wyobraźni" z pewnością należy się jego powieści (najlepszej moim zdaniem) "Sen Numer9", natomiast w wypadku "Slade House" to gruba przesada!