Dom dzidziusia to najsmutniejsze miejsce na świecie. Każdy kto tam trafia jest „małą kupką nieszczęścia”. Historia, którą Wam przedstawię, to historia o czasie, w którym życie rodzeństwa wywróciło się do góry nogami. Dziewczynka ma na imię Miracle - czyli cud, lecz twierdzi, że nie jest żadnym cudem, więc chce żeby ją nazywano Ira. Jej młodszy braciszek ma na imię Zackery lub Zak. Jest to historia opowiedziana z pamiętników, które Ira pisała kiedy byli dziećmi. Pisała je, bo czuła się niemal niewidzialna, a chciała mieć pewność, że ta historia zostanie opowiedziana a także w nadziei że życie małej, niekochanej dziewczynki i jej jeszcze młodszego braciszka stanie się lepsze. Historia rodzeństwa zaczęła się w Skilly House-dom dzidziusia gdzie trafili. Ira miała 9 lat, a Zak 7. Będąc w domu dzidziusia półtora roku czuli się bardzo przygnębieni. Inne dzieci, które trafiają do bidula są lub głośne i rozzłoszczone lub ciche i skryte. Te złe opowiadają każdemu o swoim życiu. Mówią, że tu nie zostaną i walczą z innymi dziećmi, ponieważ nie chcą się dopasować. Opowiadają, również zmyślone rzeczy. Jeden chłopak mówił, że jego mama jest milionerką, a inna kobieta mówiła, że jej tata jest szefem kuchni w telewizji. Zaś ciche dzieci nie mówią nic. Nie opowiadają o własnych sekretach, aby nikt nie mógł im ich zabrać. Tak naprawdę chcą być niewidzialne. Zapewne zastanawiacie się teraz do której grupy należą Ira i Zak? Oni nie mają nic do opowiedzenia, nie mają się czym chwalić. Nie maja rodziców i nie maja niczego, aby udowodnić że kiedykolwiek ich mieli. Mają Księgę Pamiątkową, w której jest pełno zdjęć i kartek z urodzinowymi życzeniami, lecz wszystko co tam jest, pochodzi z domu dziecka. Poza jednym zdjęciem. Jakie to zdjęcie? I kogo? Za kim Zak tęskni najbardziej? I kogo tak bardzo pragnie odszukać? Są to zapytania do Was Młodzi czytelnicy, a odpowiedzi na pewno znajdziecie w tej cudownej książce, czytając ją. Dowiecie się też jakie przygody czekały dzieci, opowiedzą Wam o własnych najskrytszych marzeniach a także dowiecie się także czy dzieci znajda wspólny dom. Prześlicznie opowiedziana historia, tak bardzo wzruszająca, że czytając ją łzy same napływają do oczu. Przeczytacie tę książkę w mig, jednym tchem, jestem tego pewna, bowiem zawiera nieco nad 200 stron. Pomyślcie o tych biednych i samotnych dzidziusiach z domu dziecka, a może potraficie im jakoś pomóc? Starczy tylko uśmiech, oni tak bardzo potrzebują ciepła i miłości. Czytając przekonacie się również jak spędzą Święta Ira i Zak. Czy były radosne, czy raczej smutne? Czytajcie nie zwlekając!