Recenzje

• Monika Jędrzejewska

  2018-03-22

  Uwielbiam sagi rodzinne. Co w nich takiego wyjątkowego i co znalazłam w tej książce? Można z perspektywy czasu zobaczyć jak życie się układa, jakie płata figle, które momenty są ostatecznie tymi kluczowymi i zapamiętanymi, a które tylko pozornie za takie uważamy. Jakie nasze poczynania mają wpływ na przyszłe pokolenia. Ukazuje szczególnie mnie poruszającą przemijalność. W jednej chwili jestem człowiekiem młodym, w pełni sił i wydaje mi się, że mogę wszystko. W następnym okamgnieniu cieszy mnie widok wnuków chwalących się jakimiś nowinkami technologicznymi, za którymi dawno przestałam gonić. Opowieść „Ryżowy podarunek” ukazuje te wszystkie etapy. Wszystkie potknięcia prowadzące do rozłamów i scalające uściski dłoni. Obnaża rodzinę jako danie wymagające specjalnej uwagi kucharza, które drugi raz przyrządzane nigdy nie wyjdzie takie samo. Opowieści i legendy przekazywane z pokolenia na pokolenie, szacunek jakim darzeni są starsi i mądrość, którą chcą przekazać. Błahość, z jaką traktują ich ci młodzi, dopiero wyruszający na podbój świata. Przewrotność, kiedy śledzimy młodych, szalonych, zakochanych, stających się genialnymi starszymi. Szczypta magii, opatrzności ponad nimi czuwającej. I ostatecznie cudowni ludzie. Portugalczycy i Brazylijczycy o dużych sercach i gorących temperamentach, potrafiący tak samo namiętnie miłować jak i nienawidzić. Prześliczna opowieść charakteryzuje się nie tylko przepiękną treścią, lecz i sposobem, w jaki została spisana. A styl Francisco Azevedo w moim prywatnym odczuciu już przeszedł do legendy. Liryka zapisana z niemalże poetyckim oddźwiękiem pieści zmysły czytelnika. Liczne metafory, porównania i symbolika (mająca szczególną moc) umiejscawiają tę książkę na bardzo wysokim poziomie. Nie jest niełatwa w odbiorze, lecz nie jest również łatwa. A to ze względu na to, że wymaga skupienia i wyciszenia, aby móc się w pełni oddać jej płynności. Odnaleźć wszystkie symbole zawarte w ryżu, przelatującym ptaku czy spojrzeniu nieznajomego. W pewnym stopniu to opowieść alegoryczna. Historie opowiadane przez ciotkę Palmę na zdrowy rozsądek chciałoby się włożyć pomiędzy bajki. W każdej bajce jest jednak ziarno prawdy i kiedy za pomocą Antonio odnajdywałam te nierealne fragmenty w zwyczajnej codzienności, miałam poczucie, jakbym znalazła skarb. Warto się więc porządnie skupić, aby poczuć to wszystko w pełni. Już wiem, że to jedna z najlepszych książek, jakie przeczytam w tym roku. Dla bezpieczeństwa dodaję „jedna z”. Jest dziełem kompletnym, dokładnie tym, czego mogłabym od książki wymagać. Zdecydowanie mądra, choć w wielu miejscach zabawna, wywołująca oburzenie, smutek i masę innych emocji. Po brzegi wypełniona tęsknotą i nostalgią. I być może właśnie dlatego zapadająca głęboko w pamięć. Odkładam ją na półkę książek, do których z rozkoszą wrócę, a was serdecznie do niej zachęcam.

• SKOKWBOOK

  2018-03-22

  Prześlicznie utkana opowiadanie o mądrości przeszłych pokoleń a także nierozerwalnych więzach rodzinnych…Zaczytywałam się, lubując w charakterystycznym południowoamerykańskim stylu. To jest jednak literacka magia! Zalecam wielbicielom sag i opowieści, które zostają na dłużej!

• Róża

  2018-03-22

  Ryżowy podarunek to opowiadanie z rzędu tych, które trafiają nas łatwo w serce, które są niesamowicie uniwersalne i zostają z nami (w nas) na bardzo długo jeszcze po zamknięciu okładek. Składowych takiego stanu rzeczy mamy dużo m.in: klimat, temat – wciągająca fabuła, cudowny styl. Moc wzruszeń, refleksji, rozważań głównie na temat rodziny.Książka jest swoistym peanem na cześć rodziny z jej wszelkimi odcieniami, płaszczyznami z jej całym pięknem i niedoskonałością, ponieważ każda jest inna. I każda rodzina jest czymś czegółnym, dużym i pięknym bez względu jak dużo nas dzieli, ponieważ wszak bycie rodziną najmocniej łączy…Przesłanie jakie niesie ze sobą ta opowiadanie jest bardzo optymistyczne – porusza i skłania do przemyśleń. Daje nadzieję i utwierdza nas w tym, że rodzina jest największą i najpięniejszą wartością w życiu każdego z nas. Dajcie się ponieść magii tej lektury, tak samo jak magii zbliżających się Świąt – ponieważ to idelana lektura pod choinkę.

• Przy kawie z ksiazka

  2018-03-22

  Ryż rzucany parze młodej podczas ceremonii ślubnej ma naprawdę przynieść jej szczęście? Czy może jest to zwyczaj, po którym wykonaniu zapominamy o nim. Co by było gdyby okazało się, że ten ryż ma dużą moc, a my go zamiatamy i wyrzucamy?Na początku "Ryżowego podarunku" poznajemy Portugalczyka Antonia, który ma nad osiemdziesiąt lat. Duchowo powiązany jest z Brazylią. Opowiada własne wspomnienia, które są starsze od niego samego, a usłyszał od nich od własnej ciotki Palmy. Historia ta ma własny początek od momentu, w którym rodzice Antonia biorą ślub. Po wyjściu z kościoła rodzina i przyjaciele obsypują ich ryżem na szczęście. Ciotka Palma - siostra ojca Antonia, zbiera cały ryż i później wręcza go parze w prezencie ślubnym. Ten worek ryżu towarzyszy całej rodzinie przez życie. Wierzą, że ryż ma własną magiczną moc i ujawnia się w najmniej spodziewanych chwilach ich życia.Jest to powieść, której nie da się dynamicznie czytać. Czytając ma się wrażenie, że została napisana w sposób wyważony i spokojny i tak się ją właśnie czyta. Narracja prowadzona jest w sposób gawędziarski, co rzuca się w oczy już od samego początku. Da się już na wstępie zauważyć to, że książka ebook napisana jest przez południowoamerykańskiego pisarza. Jest ona przeznaczona dla osób, które cenią sobie rodzinne historie.Książka ta należy do gatunku tych mądrzejszych, jest realistyczna, romantyczna a przede wszystkim optymistyczna. Na miarę własnej mądrości zmusza czytelnika ponad zastanowieniem się ponad swoim życiem. Uświadamia ona jak dużym skarbem jest rodzina i jak ciężko sprawić, żeby była szczęśliwa. Rodzina porównywana jest przez autora do dania kucharskiego."Ryżowy podarunek" potrafi zaskoczyć, czytelnik dostaje to, czego zupełnie się nie spodziewał po tej książce. Prezentuje jak kluczowy dla człowieka jest drugi człowiek, jak potrafi go napędzać. Książa bardziej podejdzie kobietom, gdyż to one lubią przeważnie odczuwać ciepło podczas czytania.

• ksiazkanonstop

  2018-03-22

  Dzień ślubu jest szczególny. Ceremonia zaślubin to najistotniejsza z wszystkich chwil życia. Zebrana wokół pary młodej rodzina z uśmiechem składa najserdeczniejsze życzenia, wręcza upominki. Każdy moment tego dnia jest godny zapamiętania. Dlatego na tę okoliczność zamawiamy fotografa i kamerzystę. Jednak nie zawsze była taka możliwość. Antonio miał do dyspozycji tylko własną pamięć, która po latach zawodzi. Teraz omawia wszystko to, co w niej zachował. Własną opowiadanie rozpoczyna od momentu zaślubin własnych rodziców. W prezencie na tę okoliczność otrzymali od Palmy - siostry pana młodego ryż, dokładnie dwanaście kilo małych ziarenek. Ten dziwny, nieprawdaż?, podarunek okazał się czymś wyjątkowo ważnym dla rodziny. Był on niejako gwarancją szczęścia, posiadał nadzwyczajną moc. Teraz ryż przechodzi z pokolenia na pokolenie sprowadzając na innych dobrobyt. Pan młody nie jest zadowolony z prezentu. Wszczyna kłótnię ze własną małżonką, która uważa, że ryż zapewni im miłość. Facet podczas awantury wyrzuca przez okno krzesło. Kiedy dochodzą do porozumienia, ryż zostaje w ich rękach i dzięki niemu na świat przychodzi Antonio i jego rodzeństwo. Książkę czytałam bardzo długo. Przez jej początek trudno było przebrnąć, niejednokrotnie myślałam o tym, żeby się poddać, odrzucić ją w kąt. Jednak coś skłoniło mnie do tego, żeby ją dokończyć. Tak się również stało dopiero dzisiaj. Większość, duża większość recenzji, jakie się tutaj pojawiają, są pozytywne, optymistyczne. Są również takie mniej przesiąknięte energią i postanowieniem, że muszę zaznaczyć, iż koniecznie! Koniecznie! należy po nie sięgnąć. "Ryżowy podarunek" umieszczę... pośrodku. Uczucia odnośnie tej lektury mam mieszane. Stale nie potrafię jednoznacznie określić, czy jestem na tak czy na nie. Publikacja, jaką otrzymałam od Wydawnictwa Kobiecego, na pewno intryguje i to w potężnym stopniu. Zastanawia a także wzbudza chwilami spore emocje. Została napisana w ... dziwaczny sposób. Pisarz nierzadko przeskakuje w myśli w myśl nie rozwijając ich dostatecznie. To może budzić złość i kłopoty w odbiorze treści. Książka ebook jest pełna filozofii, co nie zawsze musi zostać nieźle odebrane. Nie żałuję jednak, że doczytałam opowieść do końca. Lubię czasem się pomęczyć z książką... z tą trochę się męczyłam. Nie jest to lektura na jeden wieczór. Trzeba poświęcić jej trochę czasu, spróbować zrozumieć, podarować szansę, poczekać, aż się rozwinie.

• Monika Ś

  2018-03-22

  Czy worek ryżu może zawierać w sobie miłość i powodzenie? Czy może wpłynąć na los paru generacji jednej rodziny? Czy może stanowić przyczynę kłótni, lecz również być podwaliną szczęścia i powodzenia? Odpowiedź na te zapytania znajdziecie w opowieści Antonio, głównego bohatera powieści "Ryżowy podarunek" Francisco Azevedo. Rodzice Antonio: Jose Custodio i Maria Romana wraz z ciotką Palmą opuszczają rodzinną Portugalię i wyruszają do Brazylii, by tam rozpocząć nowe życie. W dniu ślubu dostają od Palmy prezent: worek ryżu, który staje się przyczyną ich kłótni. Jose uważa, że taki upominek im uwłacza i pragnie się go jak najszybciej pozbyć, wywołując przy okazji karczemną awanturę z wylatującym przez okno krzesłem. Jego małżonka ma zgoła odmienne myśli. Uważa, że ryż zawiera miłość i będzie przyczyną ich szczęścia. Ostatecznie podarek zostaje schowany, by ujrzeć światło dzienne w najtrudniejszych życiowych momentach. To dzięki niemu na świat przychodzą Antonio i jego rodzeństwo. To on staje się źródłem zazdrości, by ostatecznie przyczynić się do zmiany sposobu postrzegania rodzinnych relacji.Książka Azevedo to literatura wymagająca, należy się zaangażować w jej treść. Dużo jest w niej filozoficznej tematyki, a twórca poprzez pierwszoosobową narrację, nierzadko odbiega od pierwotnego tematu, dotyka kilkunastu innych, wyjaśniając własny punkt widzenia, by ostatecznie wskazać meritum własnej opowieści. W opowieść trudno się wgryźć, ponieważ styl autora bardzo przypomina ten Paulo Coelho – do granic możliwości wypełniony jest umoralniającymi frazesami, opierając się momentami wręcz o absurd.Fabuła powieści toczy się niespiesznie, obejmując własnymi granicami dzieje czterech pokoleń, poczynając od rodziców głównego bohatera, a na jego wnukach kończąc. W dywagacje i myśli Antonia wplecione zostają dialogi i żywsza akcja, której wciąż towarzyszą metafory, ponieważ przyznać trzeba, że "Ryżowy podarunek" jest powieścią symboliczną. Worek z ryżem towarzyszy bohaterom przez całe ich życie, symbolizując szczęście i dostatek, pozostając wraz z nimi w chwilach ich uniesienia, lecz także klęski, ucząc, że to życie weryfikuje nasze poglądy, a rodzina jest największą wartością.Azevedo w własnej powieści zawarł kluczowe przesłanie: "Rodzina to danie, którego, gdy jest już gotowe, nie da się powtórzyć" i poniekąd wskazał drogę pielęgnowania rodzinnych relacji. Ostatecznie, to sami jesteśmy odpowiedzialni za nasz los, ryż może być tylko dodatkiem.

• Meggie

  2018-03-22

  Podarunki bywają różne. Czasem wzbudzają skrajne emocje, innym razem zdziwienie, czy wzruszenie. Czy jeden podarunek może zaważyć na życiu całej rodziny i wpłynąć na dzieje jej członków? José Custódio i Maria Romana w dniu ślubu otrzymują wyjątkowy prezent. Nie w pełni rozumieją jego znaczenie, ale z biegiem czasu i upływem kolejnych zdarzeń ten szczególny dar zaczyna odgrywać istotną rolę. Staje się ogniwem łączącym trzy pokolenia i przekazywanym z rąk do rąk. Antonio, ich syn, w wieku osiemdziesięciu ośmiu lat rozpoczyna własną opowiadanie i ukazuje dzieje rodziny poprzez podróż w przeszłość, dzięki wspomnieniom i anegdotom, w których przeplatają się barwy i smaki życia. Czy jesteście gotowi na tę piękną i dojrzałą opowieść?Niektóre historie trafiają łatwo do serca i już w nim pozostają. Co jest tego przyczyną? Ciężko jednoznacznie odpowiedzieć. Klimat opowieści, przesłanie, tematyka, lekki styl. Sięgając po tę książkę oczekiwałam optymistycznej i pięknej opowieści, co sugerują już jej zapowiedzi. Otrzymałam chwile wzruszeń, zatrzymania się i refleksji ponad kolejami losów, znaczeniem rodziny i wiary w to, że mimo wielu trudności stanowi ona ostoję i nadaje głębi.Na początku wspomnę, ze pierwsze epizody czytałam z mieszanymi uczuciami, lecz wierzcie mi, że dalej zapomina się o upływającym czasie. Pierwsze strony świadczą również o tym, że nie jest to banalna opowieść, lecz niosąca nadzieję i życiową mądrość poruszająca lektura. Opowiadanie snuje Antonio, facet mający osiemdziesiąt osiem lat. Jego wspomnienia sięgają do lat dzieciństwa i wplatają się w nie opowieści, które usłyszał od ciotki Palmy. Dziewczyny niezwykłej, mądrej i barwnej niczym przepiękny, egzotyczny ptak. Kobiety, która w pewien sposób ukształtowała jego charakter. Antonio opowiada o różnorakich wydarzeniach, chwilach załamania i radości, relacjach rodzinnych, niełatwych życiowych wyborach. Snuje opowiadanie prowokującą dużo refleksji, złożoną i wielobarwną. Na tej misternie utkanej pajęczynie wspomnień nanizane są kropelki życiowych zdarzeń tworząc obraz, który zapada w pamięci.Fabuła jest wielowątkowa, lecz wątkiem prowadzącym i spajającym wszystko jest szczególny podarunek, który otrzymali nowożeńcy. Ciężko jednoznacznie sklasyfikować tę książkę. Przeplata się w niej dużo tematów. Z nich rodzi się obraz rodziny nie doskonałej i nie bez skaz a także pomyłek, lecz prawdziwy, pełen niełatwych relacji i decyzji. Każda rodzina jest inna i twórca ciekawie porównuje ją do szczególnej potrawy, której nie da się dwa razy przygotować w ten sam sposób. Liczy się bliskość i bez znaczenia jest czas niezbędny na jej utrzymanie. Antonio to nie jedyna interesująca postać. Każdy z bohaterów odgrywa sporą rolę w opowieści. Rodzeństwo Antonia, rodzice, teściowie, żona, dzieci i wnuki. Każde z rodzeństwa to inna osobowość. Leonor, Joaquim, Nicolau i Antonio – różnorakie systemy wartości, przekonania i tak jak różnorakie mają poglądy tak różnorakie relacje nawiązują w swoim życiu. W ich wzajemnych relacjach niejednokrotnie wkrada się zazdrość, poczucie niesprawiedliwości, brak zrozumienia i chęć zbliżenia. Nie jest prosto utrzymać dobre stosunki i bliskość mimo takich różnic. Nie zawsze również szczęście oznacza to samo. Każdy jest inny i tak dużo jest odcieni szczęścia, jak dużo jest członków rodziny.„Ryżowy podarunek” to satysfakcjonująca i wartościowa lektura, wnikliwa i niosąca nadzieję. Twórca ukazuje, jak kluczowa jest rodzina i bliskość niezależnie od różnic w poglądach, dzielących odległości, czy bolesnych wydarzeń. Opowiadanie porusza i skłania do przemyśleń. Potrafi zaskoczyć, wzbudzić uśmiech i dostarczyć wielu emocji, a łączy ją podarunek pełen miłości i wyjątkowy w własnej prostocie. Szczerze zalecam tę powieść, ponieważ warta jest każdej chwili poświęconej na jej lekturę.http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2016/11/06/ryzowy-podarunek-francisco-azevedo/

• dobrerecenzje.pl

  2018-03-22

  Zakochałam się... "Ryżowy podarunek" to opowieść, która porywa serce, roztapia lody i ogrzewa najbardziej mroczne zakamarki duszy. Opowiadanie rozpoczynamy od poznania narratora, którym jest Antonio. Osiemdziesięcioparoletni Portugalczyk z krwi i Brazylijczyk z duszy. Opowiada nam własne wspomnienia. Wspomnienia, które są starsze niż on sam, które opowiedziała mu ukochana ciotka Palma. Cała historia rozpoczyna się od chwili, w której rodzice Antonia biorą ślub. Wychodząc z kościoła rodzina i przyjaciele obsypują ich ryżem - symbolizującym szczęście, długowieczność i dostatek. Ciotka Palma (siostra ojca Antonia) zbiera cały ten ryż i wręcza go nowożeńcom w prezencie ślubnym. Miał on być błogosławieństwem, symbolem płodności i wiecznej miłości. Cały worek ryżu towarzyszy rodzinie Custódio w trakcie ich przeprawy przez życie. Rodzina wierzy, że ryż ten ma swego rodzaju magiczną moc, która przejawia się w najbardziej niespodziewanych chwilach i życia. Książka ebook ta jest skarbnicą mądrości. Zawiera w sobie nutę romantyzmu, realizmu i optymizmu. Zakrawa o filozoficzne stwierdzenia, które prowokują czytelnika do myślenia i zastanowienia się ponad losem i życiem. Ta pozycja ma w sobie mnóstwo magii. Udowadnia jak wielkim skarbem jest rodzina i jak bardzo trudno jest sprawić, żeby była "smaczna". Twórca na samym początku omawia rodzinę, jak danie kucharskie, jest to mój ukochany fragment, który zapamiętam do końca życia- "Są rodziny, które są słodkie. Inne- lekko gorzkie. Jeszcze inne mocno pikantne. Są również takie, które zupełnie nie mają smaku - takie jakby "Rodziny dietetyczne", które toleruje się tylko po to, by zachować figurę. Bez względu na wszystko, rodzina to danie, które zawsze podaje się na gorąco, na bardzo gorąco. Zimna rodzina jest nie do zniesienia, nie do przełknięcia". Jest to powieść, która zaskoczyła mnie do żywego. Trudno jest ją opisać, zupełnie innej opowieści się spodziewałam. Ta książka ebook jest nieszablonowa. Ukazuje jak silną wartość ma rodzina, jak wielkim napędem dla człowieka jest drugi, najbliższy człowiek. Myślę, że książka ebook bardziej przypadnie do smaku kobietom, ze względu na ciepło, które odczuwa się podczas czytania. Choć wszystkich facetów też namawiam na sięgnięcie po tę propozycję, bo nie jest to tylko książka ebook - to nauka o miłości i czułości w najprostszej postaci. Książka ebook ma 320 stron i przepiękną okładkę projektu Ilony Gostyńskiej-Rymkiewicz. Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

• kobietatrzechbarw

  2018-03-22

  „Ryżowy podarunek” to ciepła opowieść, w której przeszłość zaciera się z teraźniejszością. Antonio – główny bohater przytacza historię własnego życia. Wspomina rodziców, rodzeństwo, ukochaną ciotkę i żonę. Opowiadanie zaczyna się w momencie ślubu jego ojca i matki, kiedy to otrzymali oni w prezencie od siostry pana młodego, dwanaście kilo ryżu. Nie był to zwykły ryż, ale ten, którym zostali obsypani w dniu zawarcia małżeństwa. Rodzina wierzy, że ów podarek ma magiczną moc. Ta pozycja ma w sobie magię. Opowiada o sile tradycji i miłości. Ukazuje jak kluczowa jest rodzina i kim byśmy byli bez niej. Czytając ją jesienną porą w towarzystwie kubka herbaty i ciepłego koca zyskuje dodatkowy klimat. Oczami fantazji przenosi nas w rejony Portugalii i Brazylii. Antonio – nasz rozmówca, jak gdyby niezły dziadek przytacza nam niczym aktor na scenie, losy własnego rodu. Całkowicie zatapiając się w lekturze można poczuć jakby siedział z nami przy kominku. Ryż jest tu ważnym symbolem, oznacza szczęście, dobrobyt, płodność. To właśnie dlatego para młoda jest nim obsypywana po wyjściu z kościoła. Dwunastego czerwca obchodzi nawet własny dzień. To bardzo szczodra roślina, codziennie karmi jedną trzecią ludzkości i jest drugim po pszenicy najczęściej hodowanym zbożem świata. Jest dużo zwyczajów dotyczących ryżu: sypanie nim przed domem by przynosił szczęście, trzymanie w lewym górnym rogu kuchni woreczka z nim w środku, by rodzinie niczego nie zabrakło, jedzenie ryżowego placka i mycie się czystą wodą, by zmyć z siebie złe uczynki… To tylko kilka z całego szeregu różnorakich obyczajów.Książka jest prawdziwą skarbnicą cytatów, momentami zakrawa o filozofię. Prowokuje do przemyśleń i jest źródłem wielu refleksji. Bohaterów nie da się nie lubić, nawet porywczego Jose – ojca Antoniego. Każdy z nich jest inny i wnosi do książki coś innego, są oni wiarygodni i autentyczni. Według mnie opowieść bardziej spodoba się kobietom, które lubią ciepłe, rodzinne, obyczajowe pozycje, choć nie wątpię w to, że wśród płci męskiej też znajdą się jej zwolennicy. Mnie opowieść chwyciła za serce. Przez moment poczułam się członkinią tej wyjątkowej rodziny, gdzie miłość gra pierwsze skrzypce, lecz chwilę potem przypomniałam sobie o tym, że ja też posiadam cudowną rodzinę, którą kocham całym sercem, mimo nieuniknionych zwad i gorszych chwil.

• Wybebeszamy_książki

  2018-03-22

  "...przepis na rodzinę to nie jest coś, co można skopiować, tylko coś, co trzeba wymyślić. Ludzie uczą się z dnia na dzień.(...) Rodzina nawet jeśli nie wygląda apetycznie, nawet jeśli nie smakuje najlepiej, jest potrawą, której musicie spróbować i którą naprawdę powinniście zjeść."Ta recenzja powinna być zestawem cytatów, bo nawet znając je wszystkie, stale bylibyście głodni tej książki. "Ryżowy podarunek" swoim nieoczywistym tytułem wzbudził moją ciekawość. W końcu - jak stworzyć historię opartą na ryżu? Otóż ryż... ryż jest, mogę śmiało powiedzieć, nie tylko jednym z filarów przeszłości, teraźniejszości i przyszłości rodziny, lecz samym jej fundamentem. SymbolRyż to symbol. Dla każdego z nas przybiera inną postać, lecz każdy w swoim ryżu odnajduje szczęście, spokój... nieopisaną wiarę. To on łączy dusze, spaja rodzinę, wprowadza ostateczny spokój. Ryż jest ponadczasowym elementem, którego trzeba używać ostrożnie. W odpowiednich momentach. Jest szczęściem, a wszyscy nieźle wiemy, że z tak dużym przywilejem trzeba obchodzić się ostrożnie. Szanować, jeśli nie hołubić. A co najważniejsze? Wierzyć. Bez wiary, nawet najbardziej magiczny ryż, nie ma mocy sprawczej."Ten ryż to twoje szczęście, twoje i Isabel. Nie powinieneś się nim przechwalać. Szczęście, moje dziecko, budzi nawet większą zazdrość nić bogactwo."ObiadŚwiadomość tych paru faktów stanowi podstawę dla książki. Wokół legendy o ryżu główny bohater - Antonio - buduje historię własnej rodziny. Opowiada nam losy paru pokoleń - nie zawsze beztroskie i spójne. Traktuje czytelnika w niebywały sposób. Jest nie tylko pierwszorzędnym gawędziarzem. Stojąc w kuchni, gra na scenie. Odgrywa przed nami rolę własnego życia. Dosłownie i w przenośni.Sadza nas przy stole. Podaje sztućce, talerze, szklankę wody albo filiżankę herbaty. Dla wymagających kawę. Wraca do kuchni skąd dochodzi smakowity, lecz obcy nam zapach. Obcy, bo jest to woń potrawy całkowicie nam nieznanej. Aromat obcej rodziny niosący w sobie przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Możemy wyczuć ryż, mięso, rozmaite przystawki. Antonio raczy nas kolejnymi daniami. Nie szczędzi smakowitych dokładek, choć gdzieniegdzie wplata się nutka goryczy. Czasami nasze usta wykrzywia grymas. Wówczas gospodarz kiwa ze zrozumieniem głową i dopowiada kolejną element historii. Łączy ją z konkretnym smakiem i członkiem rodziny. Sprawia, że pojedyncze życie, malutki, pozornie nieważny element, miesza się z całą gamą innych. Tych, których jeszcze nie znamy i tych, które już poznaliśmy. Tworzy dziwną, osobliwą, lecz barwną i pyszną całość.TortHistoria tej rodziny to najpyszniejszy z tortów. Kilkupiętrowy, kolorowy, smakowo roziskrzony jak tysiące malutkich światełek. Jedyny w swoim rodzaju. Tworzą go najróżniejsze postacie...Antonio - obecny senior klanu, ale w sercu pozostający synem swego ojca.Jose Custodio - ojciec Antonia, mąż Marii Romany i brat Palmy.Palma - szalona, ekscentryczna zbieraczka ryżu. To z jej ust, jako pierwsze, padły słowa:"(...) ryż - który wyrósł z ziemi, spadł z nieba i został zebrany z kamienia(...). Oto moje błogosławieństwo."Maria Romana - spokojna matka i żona, współtwórczyni szalonych planów Plamy....i dużo pokoleń, wielu ludzi, dużo charakterów. To szwedzki stół charakterów.Zebrane razem tworzą historię nieomal zbyt skomplikowaną i wielowątkową, by przelać ją na papier. Magiczną, lecz również, w jakiś nieznany mi sposób, prozaiczną. Azevedo wydał książkę, która pobudza umysł i zmysły. Jest liryczna i delikatna, ale nie traci nic ze stabilności.To prawdziwe rodzinne losy opisujące meandry wspólnego życia a także istotę szczęścia.