Recenzje

• alicjasz

  2018-03-21

  "Rosyjski romans" to opowieść rzeka... nieśpieszna, spokojna, izraelska gawęda na temat ludzi, miejsc i życia. Meir Shalev stworzył historię, która nie porywa, lecz ociepla blaskiem przedstawionych w niej opowieści. Czasami nużąca, powodująca, że myśli człowieka odpływają w zupełnie innym kierunku... niekoniecznie nawet w rejony zbliżone powieści. Shalev nie usiłuje jednak na siłę utrzymać uwagi czytelnika czy również jej przyciągnąć... pozwala krążyć nieskładnie jego myślom... może z nadzieją, że ten wyciągnie z lektury "Rosyjskiego romansu" dla siebie coś więcej? Coś co wplecie w własny los. "Rosyjski romans" to pozycja o życiu i przemijaniu. O zmienności ludzkiego losu. Tytuł myli, odstrasza osoby niezainteresowane powieściami romansowymi... niepotrzebnie, bowiem "Rosyjski romans" ma akurat z romansem prawdopodobnie najmniej wspólnego. Baruch to trzydziestoletni mężczyzna, którego dzieciństwo stanęło pod znakiem wspaniałości dziadka. Dorastał bez rodziców, w jego cieniu... lata potem jest dojrzałym, bogatym właścicielem ziemi na której znajduje się cmentarz. Opowiada historię własnego dziadka Mirkima i jego przyjaciół, którzy przybyli z Rosji do Palestyny, żeby tam założyć nową społeczność. Historia mająca własny początek na początku lat dwudziestych XX wieku posiada dużo barwnych postaci i wątków fabularnych. Meir Shalev stworzył wielobarwną powieść, która dotyka aspektu wielu emocji... a przede wszystkim prezentuje trud budowania wszystkiego od zera. W powieści Shaleva pierwsze skrzypce grają mężczyźni pracujący w pocie czoła i próbujący podporządkować sobie rzeczywistość, odnaleźć się w niej. Jednak także rola kobiet, które pragną zająć w społeczeństwie pozycję mniej ograniczoną, być prawdziwym wsparciem dla wspólnoty nieograniczającym się jedynie do zajmowania się domem i gotowaniem jest ważnym motywem dzieła izraelskiego pisarza. Twórca zarzuca czytelnika opowieściami nierzadko niezwykłymi, lecz równie nierzadko wyjątkowymi przez swą zwykłość... prezentuje jak dużo zdarzeniom nadaje aspekt emocji bohaterów. "Rosyjski romans" to historia rozbudowującej się społeczności, relacji międzyludzkich i trudów dnia codziennego - losu naznaczonego szczęściem i cierpieniem. Sam Baruch, choć opowiada całą historię, a w tym także wydarzenia, w których brał udział... pozostaje postacią raczej dość marginalną. O dużo ważniejszą postacią jest jego dziadek - historia jego życia, szczególnie okres po jego przybyciu do Palestyny. To jednak także historia jego porzuconej miłości, uczuć, które nie miały nigdy znaleźć ujścia. Trudnych emocji, wyborów sprzecznych z odruchami serca, próby odnalezienia się... Historie ludzi, którzy budowali społeczność od zera - wielobarwny przegląd społeczności, która w ogólnym spojrzeniu nabiera znaczenia alegorycznego, ponieważ takie społeczności są wszędzie - takie postacie, takie problemy."Rosyjski romans" to piękna, nieśpieszna opowiadanie o ludzkim życiu. Izraelska literatura, która uwodzi, choć nie od pierwszej strony. Brak w niej emocjonujących wydarzeń, nagłych zwrotów akcji, dynamiki... Shalev spisał powieść, która jednak mimo wszystko hipnotyzuje swego rodzaju ospałością. Takim przeświadczeniem, że nie ma za czym gonić... wszystko i tak potoczy się swoim ustalonym torem (choć drogą nie zawsze przez nas oczekiwana). Liryczna opowieść rzeka - niekiedy nużąca, a jednak na własny sposób zachwycająca historia protoplastów społeczności, alegoryczna i w pewien sposób baśniowa. Narracja zbliżona do luźnej gawędy, bohaterowie z krwi i kości... i obrazy, dużo obrazów przenoszących czytelników do Palestyny.