Recenzje

• ryszawa.blogspot.com

  2018-03-21

  Larisa Awiżeń jest Rosjanką urodzoną w Kijowie, życie zmuszało ją do wielu zmian, dlatego również ma na swoim koncie wielokrotne przeprowadzki. Głównym tematem książki jest trud życia na emigracji. „Rita z Cherrywood”, to słodko-gorzkie wspomnienia bohaterki napisane w formie powieści, prezentujące migawki z jej dzieciństwa a także życia dorosłego. Z książki dowiemy się również, jak wyglądało jej dorastanie w komunistycznym państwie a także z jak ciężką pracą spotkała się w swoim życiu. Rita zmuszona do szukania swego miejsca na ziemi, nie przestaje marzyć. Walczy o godne życie a także poprawę jego standardów. Jest wierna tradycyjnym postawą inteligenckim, do których należy bezinteresowność a także pomocna dłoń względem potrzebujących. Wraz z bohaterką przemierzamy przez różnorakie kraje Europy a także wspomnienia, niektóre bardzo odległe, a niektóre niedawne. Swą przygodę zaczynamy w Państwie Rad, a kończymy na Wyspach. Niestety nie bawiłam się przy tej książce pdf dobrze. Mimo jej niespełna stu sześćdziesięciu stron czytanie szło mi niezmiernie oporne, a to dlatego, że najzwyczajniej w świecie się nudziłam. Nie umiałam wczuć się w te historię. Moje myśli odbiegały daleko i trudno im było powrócić na miejsce. Być może dla autorki jej przeżycia były ważne a także fascynujące, lecz dla mnie nie. To książka, którą napisało życie. Ja też mogłabym taką pozycję wydać, lecz czy kogoś interesowałyby moje problemy, sukcesy, doświadczenia i spostrzeżenia? W końcu nie jestem celebrytką, politykiem, ani ważną osobistością, by moja autobiograficzna podróż mogła kogoś zainteresować. To, co mi się spodobało, to zarys zmian w Estonii i na Ukrainie, które autorka przybliżyła czytelnikom. Pokazała nam też dzieje emigrantów w Anglii, w tym też Polaków. Myślę, że książka ebook może umilić popołudnie niejednej osobie. Spodoba się ona odbiorcom, którzy lubią czytać pozycje autobiograficzne, na faktach, oscylujące w granicach powieści obyczajowej, opisującej codzienność. Może być też odpowiednia dla osób, które właśnie przebywają na emigracji i tęsknią za rodzinnym krajem. Jest to krótka historia, którą można przeczytać w jedno popołudnie. Co prawda mnie nie zachwyciła, lecz spotkałam się z jej pochlebnymi opiniami, także zdania są podzielone.