Upload dokumentów - promocja książek - darmowy hosting pdf - czytaj fragmenty
Twórczość Juliana Józefa Antoniszczaka analizowano do tej pory w wąskim kontekście animacji bezkamerowej, skupiając się na rozstrzygnięciach formalnych i zagadnieniach technicznych. Rausz kinetyczny Ewy Borysiewicz wpisuje dorobek artysty w zupełnie nowe ramy teoretyczne, w których drobiazgowa rekonstrukcja sposoby twórczej Antonisza jest jedynie punktem wyjścia do dalszych rozważań. Odnosząc się zarówno do tradycji kina non-camerowego, jak i ustaleń współczesnych teoretyków kultury (Todd McGowan, Jacques Ranciere), Borysiewicz rozpoznaje twórczość Antonisza jako głęboko i świadomie polityczną. W tym ujęciu non-camera jest narzędziem kontestacji, środkiem kwestionującym zasady widzialności i niewidzialności narzucone przez komunistyczne władze. Celem Antonisza – pisze autorka – stało się rozbicie reguły pozoru i ujawnienie istnienia fałszywej wspólnoty poprzez artystyczną aktywizację wyobcowanego widza i zaoferowanie mu możliwości przeobrażenia życia codziennego. Zamierzone przez artystę upowszechnienie animacji bezkamerowej oznaczałoby nie tylko renesans kina w jego esencjalnej formie, lecz też odrodzenie intymnej, cielesnej więzi pomiędzy dziełem a publiką. W pejzażu artystycznym Polski lat 70. i 80. ubiegłego wieku byłaby to iście rewolucyjna idea.
Szczegóły | |
---|---|
Tytuł | Rausz kinetyczny. Animacja bezkamerowa Antonisza jako projekt polityczny |
Autor: | Borysiewicz Ewa |
Rozszerzenie: | brak |
Język wydania: | polski |
Ilość stron: | |
Wydawnictwo: | 40 000 Malarzy |
Rok wydania: |
Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
---|
PDF Upload - Zapytania o Książki - Dokumenty © 2018 - Wszystkie prawa zastrzeżone.