Recenzje

• Jeremi Lewandowski

  2018-03-21

  Zdecydowanie jest to książka ebook dla wszytskich fanów o mocnych nerwach. Ja jestem pod dużym wrażeniem wszystkich opowieści, które składają się na tę ksiażkę. Doskonałe historie, które trzymaja w napięciu od samego początku do końca. Jak dla mnie rewelacja!

• Wkp

  2018-03-21

  Szwajcar Thomas Ott to zdecydowanie jeden z najbardziej utalentowanych grafików (hasło „rysownik” nie do końca odpowiada jego profesji) komiksowych w Europie. To także jeden z najbardziej nietypowych i oryginalnych autorów, który nigdy nie idzie na łatwiznę. Jego ilustracje bowiem to pieczołowicie wyskrobywane skalpelem w grubej warstwie czarnej farby kreski, które łączą się w mroczne, makabryczne wizje. Witajcie w chorym świecie T.OTTa!„R.I.P.” to zestaw blisko dwudziestu krótkich historii z dwudziestu lat pracy twórczej autora. Makabra i czarny (najczarniejszy) humor, wylewają się z plansz, które po prostu porażają szczegółowością i klimatem. Ott całe historie zasadza na ilustracjach, uparcie odmawiając dodawania tekstów, lecz braku dialogów czy komentarzy wcale się nie odczuwa. Morderstwa, samobójstwa, dziwaczne zdarzenia. Klown, Ku-Klux-Klan… Czy to kosmos czy ziemski motel, czy sprawcą wydarzeń jest walizka pieniędzy, czy również pojawienie się Anioła, każda z wizji Otta jest tak samo idealna i przekonująca. A co najważniejsze, wszystkie historie trzymają równy poziom, choć z pewnością dwie muszę tu wyróżnić, jako że urzekły mnie w szczególności.Pierwsza z nich to „Załamanie” klimatem przypominająca znaną mangę „Gyo”. Oto astronauta wychodzi w przestrzeń kosmiczną naprawić poszycie kadłuba po uderzeniu meteorytu. I wówczas niespodziewanie widzi dryfującą w pustce… rybę! A to dopiero początek dziwacznych zdarzeń.Drugą opowieścią, która wgniotła mnie w fotel jest „Narzeczona królika”, która klimatem przypomina filmy Lyncha (swoją drogą Ott wymienia reżysera w inspiracjach). Jej bohaterkę, dziewczynkę, porywa z łóżka w środku nocy królik. Samochodem zabiera ją do własnego pełnego grozy, chorego świata. Komiks ten zresztą idealnie nadaje się na podsumowanie podróży jaką proponuje nam twórca tym zbiorkiem. Zbiorkiem, o którym nie prosto zapomnieć, a który podsumować można jako punkowy horror w hołdzie pulpowym dziełom. Ott, mocno związany z muzyką rockową, przeniósł coś z gitarowych riffów na strony albumu i choć wprawdzie jest to taka solówka bez tekstu, komu jednak potrzebne są zwrotki i refreny, kiedy urzeka samo instrumentarium?Dlatego zalecam ten prześlicznie zaprezentowany i tak samo wydany album, a wydawnictwu Kultura Gniewu składam serdeczne podziękowania za udostępnienie mi egzemplarza do recenzji.