Recenzje

• Jerzy Ploch

  2018-03-22

  Myślałem, że kalendarz dotyczy wszystkich pór roku, a tu np. nie ma zimy

• Domowa Księgarnia Blog

  2018-03-22

  Proza Stendhal ‘a nie jest prozą łatwą w odbiorze. Nierzadko czytelnik poczucie się nią lekko zmęczony albo poirytowany. Jednak nie zmienia to faktu, ze ta opowieść jest książką ważną i istotną. Nawet dla współczesnego czytelnika.Sam Stendhal i jego twórczość uznania doczekali się dopiero dużo lat po śmierci autora. Wyjątkiem jest Pustelnia Parmeńska, której walory i wagę przesłania dostrzegł sam Honoré de Balzac. Dla mnie, ta powieść, to przepiękne opisy uczuć i intryg miłosnych a także wspaniałe portrety psychologiczne bohaterów. więcej na: http://domowaksiegarnia.blogspot.com

• dobrerecenzje.pl

  2018-03-22

  "Pustelnia parmeńska" autorstwa Stendhal'a to klasyk, w tłumaczeniu Tadeusza Żeleńskiego Boya, na którego kartach rozgrywa się historia pełna mistrzowskich opisów uczuć, zawiłych intryg i wspaniałych portretów psychologicznych. Znajdziemy w niej także opis świata, którego już dawno nie ma. Wraz z postępem książki poznajemy losy Fabrycego del Dongo, który to jest najmłodszym synem mediolańskiego arystokraty i bogacza, który odtrąca własnego młodszego syna, bo ten, zafascynowany Napoleonem, postanawia sprzeciwić się poglądom i przekonaniom ojca. Brak miłości ojcowskiej, po części, rekompensują Fabrycemu kobiety, od ukochanej ciotki, przez markietanki, aktorki i właściwie wszystkie inne kobiety, które młody del Dongo spotyka na własnej drodze. Stendhal doskonale omawia i przeplata burzliwą historię miłości pomiędzy Fabrycym, hrabiną Senseverina i córką strażnika więzienia. Mowa tej książki a także styl jej pisania wskazuje na lata, w których została napisana. Na szczęście Tadeusz Boy Żeleński zawarł w swoim tłumaczeniu mnóstwo przypisów, które pomagają zrozumieć francuskie, łacińskie i włoskie słowa, a także nawiązania do historii. Całość książki jest zrozumiała dla czytelnika, choć trzeba przywyknąć do języka i stylu pisowni, jakim posługuje się Stendhal. Czytałam tę książkę zafascynowana. Przywyknięcie do języka zajęło mi chwilę, lecz po oswojeniu się z nim, książka ebook stanowiła piękne oderwanie się od rzeczywistości i zapewniła przeniesienie się do czasów Napoleona Bonaparte, zawiłych historii miłosnych i nieoczywistych obyczajach tamtych lat. Za największy plus tej powieści mogę uznać to, że dzięki niej człowiek może przenieść się w zupełnie inne miejsce na świecie i zupełnie w nim przepaść. Niesamowite opisy otoczenia dają fantastyczne wyobrażenie o tym jak wyglądała Europa w tamtych czasach. Za minus mogę uznać jedynie czas, jaki zajmuje czytelnikowi przyzwyczajenie się do języka jakim pisana jest ta powieść. Litery w książce pdf są pisane standardową wielkością, dzięki czemu nie męczą oczu. Ilość stron- 512. Nie jest to książka ebook do przeczytania w jeden wieczór. Okładka projektu Elżbiety Chojny jest przepiękna, delikatna lecz jednocześnie wyrazista. Stare porzekadło brzmi, by nie oceniać książki po okładce. W tym wypadku zdecydowanie można się okładką kierować. Mnie zdecydowanie zachwyciła. Twarda oprawa nadaje książce pdf typowego wymiaru nawet w wyglądzie. Książka ebook dla osób powyżej osiemnastego roku życia, które szkołę mają już za sobą (lekcje historii niewątpliwie pomogą lepiej wczuć się w akcję i zrozumieć zasady panujące w tamtych czasach). Moja ocena: 8/10Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

• KuLtUrAlNiE

  2018-03-22

  Książka ebook przede wszystkich jest absolutnie dziełem klasycznym. Mimo trudnego dość - jak się może wydawać - języka, jakim jest napisana czyta się ją sprawnie. Tym bardziej, że integralną jej częścią jest obecny w treści humor. Podczas lektury wyłania nam się liczne "grono" portretów psychologicznych - nakreślonych niebanalnie. Każdy z nich został potraktowany przez autora pieczołowicie i rzetelnie. Dodatkowo mamy tu mnóstwo opisów uczuć - też scharakteryzowanych bardzo dokładnie. W powieści splatają się różnorakie wątki: miłość, intryga, polityka, historia. Są one ze sobą tak przeplecione, że nie damy rady, czytając, postawić twardych granic pomiędzy nimi. O to prawdopodobnie chodzi, żeby opowieść była wewnętrznie spójna i nie szatkowała treści podczas odbioru czytelniczego.

• jeke5

  2018-03-22

  Dawno temu przeczytałam ,,Czerwone i czarne" Stendhala i byłam pod wielkim wrażeniem tej powieści. W trakcie mojej rozmowy z wujkiem o ebookach padł następny tytuł powieści autora, który warto poznać - ,,Pustelnia parmeńska" z 1839 roku. Jak tylko nadarzyła się okazja sięgnęłam po nią.Główny bohater powieści Fabrycy del Dongo pochodzący z bogatej, arystokratycznej mediolańskiej rodziny ucieka z domu i przyłącza się do armii Napoleona. Jego ojciec jest z tego powodu bardzo niezadowolony. Matka również nie czuje heroizmu syna do walki, lecz gdy jej perswazje nie odnoszą skutku daje synowi pieniądze na drogę, a w ubranie wszywa małe diamenciki. Fabrycy po drodze zostaje ograbiony do ostatniego szeląga i na nad miesiąc trafia do aresztu, gdyż żołnierze sądzą go za szpiega. Po opuszczeniu więzienia bierze udział w walkach pod Waterloo, lecz po walce całkowicie zraża się do wojaczki. Po zawieruchach wojennych przyjeżdża do kochanej Giny Sanseverina mieszkającej w Parmie i po rozmowach z nią decyduje się wybrać karierę duchowną. Wstępuje do akademii kościelnej, lecz stale spotyka się z aktorką Mariettą. Romans kończy się tragicznie, gdyż Fabrycy zabija admiratora aktorki i musi uciekać. Przez jakiś czas ukrywa się w Bolonii, nie trwa to jednak długo i zostaje aresztowany, a następnie osadzony w wieży Farnese. Dowódca pilnującej go straży ma piękną córką Klelię Conti, w której na zabój zakochuje się Fabrycy. Klelia ułatwia kochankowi ucieczkę z więzienia, lecz dręczona wyrzutami sumienia, że zrobiła to wbrew ojcu, przysięga, że już nigdy więcej nie zobaczy Fabrycego. Wkrótce wychodzi za mąż za markiza Crescenzi, a Fabrycy po udanej rewizji procesu zostaje koadiutorem arcybiskupa Parmy. Miłość Klelii i Fabrycego nie wygasa po zaistnieniu świeżych okoliczności i przynosi kolejne burzliwe wydarzenia. ,,Pustelnia parmeńska,, nie należy do książek, które czyta się bez wysiłku, można się pogubić w zawiłej fabule i intrygach, a tempo akcji jest nierówne, lecz zawiera ona również wyjątkowo cudownie opisywane uczucia kochanków i mistrzowsko nakreślone portrety psychologiczne bohaterów. Myśli i życie wewnętrzne licznych postaci twórca zaprezentował poetyckim językiem, który oddaje ich stan emocjonalny w danej chwili. Fabrycy nie kochany przez ojca w dzieciństwie, w dorosłym życiu rzuca się w wir miłości do niemal każdej napotkanej na własnej drodze kobiety, by zrekompensować brak uczuć. Wielbi własną ciotkę, na wojnie zadaje się z markietankami, wikła się w romans z aktorką, hrabiną Sanseverina i wreszcie Klelią, która wydaje się być miłością jego życia. Prócz wątków miłosnych twórca rozbudował wątek polityczny, krytykował władzę absolutną i starał się pokazać świeży ład społeczny, jaki powstał po wojnach napoleońskich. Romantyzm i przygoda miesza się z racjonalizmem. Dodam, że przekładu powieści dokonał Boy-Żeleński, a Wydawnictwo MG zadbało o cudowne wydanie książki.,,Pustelnia parmeńska,, to jedna z najistotniejszych powieści w literaturze światowej, którą powinien znać każdy fan klasyki. http://magiawkazdymdniu.blogspot.com/

• erka

  2018-03-22

  Marie-Henri Beyle bardziej słynny jako Stendhal – francuski pisarz romantyk, prekursor realizmu w literaturze.Najbardziej słynne jego dzieła to Czerwone i Czarne i oczywiście Pustelnia Parmeńska.Pan del Dongo, przychodzi na świat w czasach,gdy Napoleon, po początkowym uwięzieniu, odnosi znaczne sukcesy militarne.Nasz bohater, w wieku 15 lat postanawia wstąpić do wojska i jako żołnierz brać udział w wyprawach wojennych.Fabrycy(bo tak ma na imię nasz wojak), to człowiek całkowicie oderwany od rzeczywistości.Jego podejście do świata, do ludzi wkoło, wywołują irytację co najmniej.A jego podboje miłosne, próby zdobycia jakiejś partnerki, są w rzeczywistości przezabawne.Książka broni się czasami w których powstała, idealnymi opisami, nie tylko obyczajów wtedy panujących, lecz i charakterów ludzkich, których w tej powieści, jest od groma.Początkowo treść nie skłania zbytnio do tego, żeby z niecierpliwością oczekiwać, co również znajdziemy na kolejnej stronie.Jednak zagłębiając się w lekturę, zżywamy się z bohaterami nawet z nieżyciowym Fabrycym i nieoczekiwanie, dochodzimy do zdań ostatnich.Przepięknie skonstruowana, warta czasu, który trzeba poświęcić na przeczytanie.Książkę przeczytałem dzięki uprzejmości Wydawnictwa MG.