Średnia Ocena:
Punkt omega
W jednej z sal muzeum prezentowana jest instalacja, polegająca na wyświetlaniu w maksymalnie spowolnionym tempie Psychozy Hitchcocka. Galerię dzień w dzień odwiedza anonimowy obserwator. Zafascynowany tym, co widzi na ekranie, rozmyśla o względności czasu i ludzkiego postrzegania.Początkujący reżyser Jim Finley przybywa do położonej na pustyni samotni, gdzie żyje 73-letni uczony, Richard Elster, były współpracownik Pentagonu z czasów wojny w Iraku. Finley chce, żeby Elster opowiedział przed kamerą o tym czasie własnej pracy. Starzec jednak unika wyrażenia ostatecznej zgody na udział w zamierzonym filmie. Sporą odmianę do życia w pustelni wprowadza przyjazd córki Elstera. Jednak pewnego dnia, gdy obaj mężczyźni wracają z zakupami, nie zastają Jessie w domu. Rozpoczynają się poszukiwania. Cyniczny do tej pory Elster okazuje autentyczny niepokój.Powracamy do galerii, gdzie anonimowy obserwator stale obserwuje ekran. W pewnej chwili zagaduje go kobieta. Zaczynają rozmawiać. Przechwalają się, że w dzieciństwie mieli zdolności, jakie spotyka się u ludzi dotkniętych autyzmem.Nowa opowieść DeLilla odznacza się wyjątkową prostotą języka i formy – przypomina haiku. Podobnie jak haiku składa się z trzech krótkich części.
Szczegóły | |
---|---|
Tytuł | Punkt omega |
Autor: | Delillo Don |
Rozszerzenie: | brak |
Język wydania: | polski |
Ilość stron: | |
Wydawnictwo: | Oficyna Literacka Noir sur Blanc |
Rok wydania: |
Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
---|
Punkt omega PDF Ebook podgląd:
Jesteś autorem/wydawcą tej książki i zauważyłeś że ktoś wgrał jej wstęp bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby pdf był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres [email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zgłoszony dokument w ciągu 24 godzin.
Wgraj PDF
To Twoja książka? Dodaj kilka pierwszych stronswojego dzieła, aby zachęcić czytelników do zakupu!
Recenzje
Jeden z najbardziej słynnych współczesnych pisarzy amerykańskich, z kolejnymi pozycjami książkowymi odbiega od rozbudowanych narracji wpisujących się w styl Wielkiej Amerykańskiej Powieści ("Biały Szum", "Podziemia"), kierując się w wyciszone tereny granic poznania. Ponieważ "Punkt Omega" to przede wszystkim mini-powieść o niemożliwości całkowitego poznania, o rzeczywistości, w której sens zatracił się. DeLillo posługuje się tu minimalistyczną narrację, z kolejnymi stronami fabułą coraz bardziej się wycisza, staje się ulotna i krucha jak nasze życie. Książkę czyta się bardzo nieźle mimo pozornego wrażenia, że nic się nie dzieje, napięcie jednak towarzyszy nam do ostatniej strony i trwa jeszcze po zakończeniu lektury.