Recenzje

• PannaKac

  2018-03-21

  Pomysł ma kilka bardzo niezłych punktów - dziewczyna od wielu lat z swojej woli zamknięta w swoim domu, przypadkowe odkrycie tożsamości zabójcy, postanowienie opowiedzenia własnej historii w postaci kolejnej powieści. Rozgrywające się zdarzenia poznajemy poprzez narrację pierwszoosobową - głosem Lindy. To jednak nie wszystko, bo co jakiś czas akcję rozdzierają elementy z tworzonej przez nią opowieści - ustępy dotyczące zdarzeń sprzed lat, które miały miejsce zaraz po śmierci jej siostry. Taka konstrukcja książki pozwala czytelnikowi szerzej spojrzeć na wydarzenia, które miały i mają miejsce. Czuję jednak olbrzymi niedosyt, teraz już nieco wygasły, chociaż w trakcie lektury irytujący, wciąż obecny. Elementy powieści w powieści były bardzo ubogie i proste, przeszkadzał mi właściwie ten sam styl - udawanie, że te epizody napisała bohaterka książki nie wypaliło. Jak na autorkę bestsellerów nie potrafi pisać w sposób porywający, błyskotliwy, wstrząsający...Być może dlatego, że Linda Conrad z olbrzymimi jednostkami ma wspólne tylko nazwy - własny pseudonim artystyczny (od Josepha Conrada) a także imię psa (Bukowski). Narracja pierwszoosobowa dynamicznie zdradziła, że główna bohaterka tej książki jest słabo skonstruowana - nie zainteresowała mnie swoim charakterem, brakowało w niej czegoś mocnego, wyrazistego. Może chociaż prawdziwego, mrożącego krew w żyłach szaleństwa spowodowanego traumą. W jej relacji wiele jest urywanych zdań, pytań, monologów wewnętrznych, które... nudziły mnie. Jest silna i nie jest. Przeżywa depresję a także zmienne stany emocjonalne, lecz czytelnik widzi, że są one w jakiś sposób opakowane, zbyt ugrzecznione - nie obawiałam się. Ani o bohaterkę, ani o siebie. Już po przeczytaniu kilkudziesięciu stron zdałam sobie sprawę z tego, że zupełnie nie przemawia do mnie motywacja bohaterki, że jej decyzja i plan pojawiły się w bardzo sztuczny sposób. Nie dostałam szansy, aby poczuć się częścią jej świata i niespodziewanie narracja chce mi udowodnić, że oto w świecie przedstawionym podejmowane są duże decyzje. To bardzo...suche, mdłe, rozczarowujące. Ba! Przez kilka czy kilkanaście stron czytamy o opisach szkolenia, jakie wymusza na sobie główna postać - wszystko po to, by poradzić sobie z mordercą. Przypomniało mi to słabe filmy akcji z przyspieszonymi ujęciami kontaktów z mistrzami tajnych sztuk samokontroli i walki, które mają symbolicznie pokazać, że bohater przeżył przemianę wewnętrzną i może stawić czoła najtrudniejszym wyzwaniom...Ale bohaterka tej książki się nie zmienia. Nie poczułam napięcia, nie zostałam wciśnięta w fotel; mogłam swobodnie oddychać, rozglądać się po pokoju i liczyć strony do końca.Pełna opinia: http://pannakac-pisze.blogspot.com/2016/06/puapka-melanie-raabe.html

• Wiktoria Sikora

  2018-03-21

  Bardzo ciekawy kryminał, trzymający w napięciu. Dla mnie osobiście ciekawą postacią jest Linda i straszna trauma jaka wciąż towarzyszy jej od lat. Bez wątpienia zaletą Zasadzki jest fabuła, w której główne role odgrywają sekret i nastrój niepewności. Dawno nie spodobał mi się żaden kryminał jak ten autorstwa Melanie Raabe. Miałam przeczytać jedynie kilka stron na próbę, lecz z czasem wciągnęłam się na dobre i nie wiadomo kiedy przeczytałam całość. Dynamicznie mi poszło Jeśli zastanawiasz się czy przeczytać Pułapkę, to polecam, Melanie Raabe wymyśliła naprawdę niekonwencjonalną historię.

• Co warto przeczytać?

  2018-03-21

  "Pułapka" to książka, którą chciałam przeczytać, gdy tylko zobaczyłam te dwa zdania na przodzie okładki. Tak, wiem, chwyty marketingowe zwykle kończą się rozczarowaniem. I choć czytałam dużo dość skrajnych opinii na temat tej powieści, po lekturze czuję się w pełni usatysfakcjonowana. O tym, dlaczego "Pułapka"spodobała mi się naprawdę mocno, przeczytacie w dalszej części tekstu.Linda Conrad to czterdziestoletnia pisarka bestsellerów. Choć książkę wydaje co rok, to od dwunastu lat nie wyszła z domu. Właśnie wówczas była świadkiem morderstwa swojej siostry i widziała twarz sprawcy. Policji jednak nigdy nie udało się znaleźć tego człowieka. Teraz, kilkanaście lat po zdarzeniu, zupełnie przypadkiem Linda zauważa w telewizji mężczyznę, który zabił Annę. Postanawia napisać książkę, w której opisze to, co się wówczas wydarzyło i zwabić go w pułapkę... Sprawy jednak przybiorą niespodziewany obrót."Pułapka" to powieść, która hipnotyzuje. Pierwszoosobowa narracja prowadzona przez pisarkę z zaburzeniami psychicznymi sprawia, że nigdy nie wiadomo, czy to, co właśnie czytamy to prawda, czy może urojenia Lindy. Tutaj po prostu nie da się ufać narratorowi, ponieważ jest on nie do końca zrównoważony. Urywane, krótkie zdania, którymi posługuje się autorka mają na celu zobrazować stan w jakim znajduje się główna bohaterka. Po tym, jak ta dziewczyna się wyraża, prosto można poznać, że od lat nie ma praktycznie kontaktu z ludźmi.Akcja książki przeplatana jest epizodami powieści Lindy i tam od razu czuć zupełnie inny język. Zdania są bardziej rozbudowane, nie urywają się i trudno poznać, że słowa te pisał ktoś, kto ma kłopoty psychiczne. Pisarka zupełnie zmienia się, gdy pisze, wówczas staje się zdrowym, zupełnie zwyczajnym człowiekiem.Ta książka ebook zdobyła moje serce przede wszystkim dzięki idealnie wykreowanej postaci głównej bohaterki. Wyrazistej i konkretnej, z kłopotami wywołanymi przez przebytą w przeszłości traumę. Melanie Raabe w bardzo rzeczywisty i przerażający sposób pokazała, co losy się w głowie osoby chorej. Nigdy nie wiadomo czy coś faktycznie się zdarzyło, czy może Linda po prostu to sobie wymyśliła i tak naprawdę nie ma pewności, czy człowiek, którego pisarka uważa za zabójcę, faktycznie nim jest."Pułapka" to klasyczny thriller psychologiczny, który przez niemal cały czas trzyma w napięciu i nie pozwala się od siebie oderwać. Jeżeli lubicie taki gatunek powieści,albo podobała się Wam "Farma" T.R. Smitha, to ta książka ebook na pewno trafi w Wasz gust.