Recenzje

• emik84

  2018-03-21

  Głównym bohaterem opowieści a zarazem jej narratorem jest dziesięcioletni chłopczyk Adaś. Historia rozpoczyna się w schronisku gdzie chłopczyk wraz z tatą przyjeżdża po psa. Ich wybór pada na młodą bernardynkę. Pies został niedawno odebrany pierwszemu właścicielowi gdyż ten okrutnie go traktował. Betty była bita, głodzona a w dodatku uwiązana na krótkim sznurku bez schronienia przed mrozem. Po tych przejściach zwierzak jest bardzo nieufny w stosunku do ludzi. Gdy trafia do domu Adasia całe dnie spędza pod schodami. Mimo iż cała rodzina, a w szczególności Adaś, otaczają go opieką i robią wszystko żeby poczuł się szczęśliwy, ten w ogóle nie reaguje na ich zachowanie. Rodzice poddają się. Postanawiają z powrotem oddać psa do schroniska. Gdy pracownicy przytuliska przyjeżdżają po Betty i zakładają jej smycz Adaś pociąga psa i razem zaczynają biec. Ten moment jest niezwykły. Betty otwiera się, zaczyna zachowywać jak zwyczajny, szczęśliwy psiak skory do psot i zabaw. Od tej pory nie odstępuje Adasia na krok, jest z nim gdy odrabia lekcje i czeka przy furtce gdy chłopczyk wraca ze szkoły, aż do pewnego feralnego dnia...Historia omówiona na kartach książki jest wyjątkowa a przy tym niebywale emocjonująca. Najmłodsi przeczytają w niej o tym jak dużo wycierpiała z rąk człowieka niczemu niewinna Betty, bita, głodzona, więziona i opuszczona. To doświadczenie bardzo mocno wpłynęło na jej późniejsze zachowanie. Nie potrafiła zaufać człowiekowi, obawiała się szczekać, jeść, chodzić. Musiało minąć naprawdę dużo czasu aż przemogła w sobie ten lęk i zaczęła na nowo zachowywać jak zwyczajny, szczęśliwy psiak. Gdy pomyślę, o rezolutnej Betty łza sama kręci się w oku. Pies tak pokochał Adasia, że nie odstępował go na krok. Adaś z kolei też nie wyobrażał sobie życia bez Betty. Suczka jednak dokonała jeszcze czegoś. Uratowała życie chłopczykowi gdy ten uległ wypadkowi. Podobnie zresztą jak Adaś pomógł jej kiedyś, jak obdarzył miłością gdy zabrał ze schroniska...Oddanie Betty, jej miłość i troska o chłopca a także wcześniejsze przejścia bez wątpienia poruszą wszystkich młodych czytelników. Bardzo cieszy więc fakt, iż w kanonie lektur szkolnych jest właśnie ta książka. Jej treść zmusza maluchy do refleksji ucząc przy tym empatii i pokazując jak wielka więź może łączyć psa i człowieka. Dzisiaj naprawdę warto o tym dzieciakom przypominać, warto a nawet należy uczyć ich, że pies, że każde zwierzę to żywa istota, która czuje ból, głód czy chłód tak samo jak my. Jeżeli jednak obdarzymy go miłością psiak odwzajemni ją bezgranicznie, będzie naszym przyjacielem.Publikacja wzbogacona jest o cudowne kolorowe ilustracje Anny Nalewajko, które uprzyjemniają jej lekturę. Dzięki pięknemu wydaniu przygoda z tą właśnie książką staje się przyjemniejsza pozostając na długo w pamięci czytelnika. Do publikacji dołączony jest również audiobook, który można odsłuchać chociażby w trakcie podróży. Opowieści takie jak ta chwytają za serce i nie sposób przejść obok nich obojętnie. Oczywiście zalecam ją wszystkim dzieciakom bez wyjątku.