Recenzje

• BiBi

  2018-03-21

  W "Cygarach faraona" Tintin spotyka na statku szalonego profesora Cyklonika, egiptologa, który poszukuje grobu faraona Kisha-Kosha. Razem odnajdują zagadkowe znaki i cygara, które powodują lawinę nieszczęśliwych wydarzeń. Tu zaczyna się ciąg niezaplanowanych spotkań, pościgów, ucieczek, perypetii głównego bohatera. Kolejno zmieniają się tylko miejsca (znów idealnie zilustrowane) i osoby drugoplanowe, które czyhają na życie Tintina (np. lizboński handlarz Oliveir de Figuere, czy miliarder Rastapopulus). Życie głównego bohatera nie raz jest na granicy. W końcu, dając czytelnikowi porcję przygód, uchodzi cały.Dialogi i wyniki dymków komiksowych są bezbłędne. Opowieść kreską dokładne i przyjemne w odbiorze. Wizualizacja pomaga śledzić akcję, idealnie obrazuje ludzi i miejsca, ich charaktery i specyfikę.

• Wkp

  2018-03-21

  Od premiery tego tomu minęło już niemal 85 lat, a przygody Tintina stale są wznawiane i stale chętnie sięgają po nie kolejne pokolenia czytelników. Cóż się jednak dziwić, skoro to naprawdę idealna seria bawiąca czytelników w każdym wieku.Nasz mężny dziennikarz Tintin nigdy nie miał lekko, lekko więc mieć nie będzie i tym razem, chociaż rejs, jaki odbywa statkiem zmierzając do Szanghaju wydaje się być spokojny, aż wręcz nudny. Ten brak zdarzeń, które zapewniłby nieco rozrywki przerywa niespodziewanie pogoń pasażera, nieco szalonego profesora Cyklonika za pradawnym zwojem. Zwój ów wyznacza miejsce, w którym znajduje się grobowiec faraona Kisha-Kosha, a w nim skarby. Szukało go wielu, nikt jednak nigdy nie powrócił. Rządny przygód Tintin decyduje się udać tam razem w profesorem, a gdy ten znika, jak jego poprzednicy, wyrusza za nim w głąb odkrytego grobowca. Sekretów jest wiele, pytań tak samo – czemu na przykład na odnalezionych cygarach jest pieczęć faraona – lecz odpowiedzi rodzą tylko kolejne wątpliwości. Gdy Tintina odkrywa sarkofagi, w których ktoś złożył poprzedników profesora, jest w szoku, ponieważ na końcu zauważa sarkofagi przeznaczane dla niego i Milusia. O co tu chodzi? Kto kryje się za cała zagadką? I o co chodzi z cygarami?Odpowiedzi jak zwykle nie są takie oczywiste. Ponieważ chociaż Tintin nadaje się dla młodych czytelników, to jednak nie popada w infantylizm. Przestępcy mogą być fajtłapami, mogą być także narysowani w sposób cartoonowy, tak jak i wszyscy pozostali bohaterowie, lecz każdy ma własny swój charakter, a komediowa stylistyka nie zaburza w żaden sposób intrygującej zawsze zagadki. I dynamicznej akcji, ta zaś zabiera nas w podróż wiodącą od morza, przez sam środek egipskiej pustyni i soczyście zieloną dżungle, po górskie szczyty. I w każdej scenerii sprawdzona formuła realizuje się w idealny sposób.Zabawa z Tintinem jest więc przednia, a klimat niezastąpiony. Poza tym to kluczowy tom, w którym na scenę wkraczają bohaterowie, jacy później stali się kultowym postaciami tej serii. Jacy? Nie zdradzam, jeśli lubicie Tintina (a można go nie lubić?) i nie czytaliście tego tomu, sięgnijcie i przekonajcie się, jak wyglądały na jego łamach początki bohaterów pokochanych przez miliony.Polecam bardzo gorąco.