Recenzje

• kogellmogell

  2018-03-22

  Muszę się Wam do czegoś przyznać - bałam się sięgać po tę książkę. Bałam, nie tyle ze względu na jej objętość, co bardziej na to co znajdę w środku. Wojna - nie kluczowe jaka; domowa, światowa, czy jakakolwiek inna zawsze niesie ze sobą mnóstwo ofiar, strach, rozpacz i niesprawiedliwość. Byłam pewna, że przez te 800 stron zdążę się mniej albo bardziej zżyć z bohaterami, dlatego obawiałam się tego jakie autorka wzbudzi we mnie emocje.  "Połówka żółtego słońca" została podzielona na cztery części, z czego dwie mają miejsce na początku lat 60. XX wieku, a kolejne dwie to schyłek lat 60. w okresie którym wybucha wojna domowa między Nigerią, a Biafrą. Biafra jako niezależne państwo istniała przez 3 lata, a jej upadek był efektem wyniszczającej wojny. Wcześniej Nigerię zamieszkiwało dużo plemion i grup etnicznych, które wyznawały różnorakie religie. O niepodległość na początku dominował lud Hausa z północy, wyznający islam. Wschód zamieszkiwało plemię Ibo, a zachód Joruba. W 1967 roku doszło do wybuchu wojny domowej, której ofiarą stali się członkowie plemienia Ibo. Wojna trwała dwa i pół roku i pociągnęła za sobą blisko dwa miliony ofiar nie tylko samych działań wojennych, lecz także klęski chorób i głodu.  Autorka w własnej powieści skupiła się zarówno na wojnie i jej przebiegu, jak i na losach trzech głównych bohaterów. Ugwu - którego poznajemy w wieku 13 lat, gdy zaczyna służyć w domu dużego uczonego  Odenigba. Olanna - która porzuciła dostatnie życie u boku rodziców, żeby zamieszkać z ukochanym, wspomnianym Odenigbo. A także Richarda - Anglika, który został oczarowany przez siostrę bliźniaczkę Olanny - Kainene. Dzieje tej enigmatycznej trójki krzyżują się ze sobą, tworząc niesamowicie złożoną i pasjonującą historię. Każda z postaci kontrastuje ze sobą, lecz razem ich losy komponują się w jedną z najlepszych ebooków jakie w życiu czytałam. Nieźle podejrzewałam, że zżyję się z bohaterami wykreowanymi przez autorkę, bo rozstanie z nimi nie należało do najłatwiejszych. Książka ebook wzbudziła we mnie mnóstwo różnorakich emocji, od miłości i akceptacji poprzez smutek i złość. Na długo zapamiętam tę lekturę, mimo, że nie było lekko, to było warto.

• Marta C-P

  2018-03-22

  Ziemia wschodzącego słońca, właśnie tym miała stać się Biafra, powstałe w wyniku odłączenia się od Nigerii w 1967 roku państwo. Kraj, w którym obywatele mieli żyć w dostatku, spokoju, bez przemocy, strachu i dyskryminacji. Trzy lata potem Republika Biafry nieustanna się masowym grobem dla blisko miliona ludzi, ziemią którą zniszczyły wojna, epidemie i głód. To właśnie tocząca się wojna domowa w Biafrze, która doprowadziła do upadku tego państwie nieustanna się głównym tematem powieści nigeryjskiej pisarki Chimamandy Ngozi Adichie "Połówka żółtego słońca". Konflikt polityczny a także jego konsekwencje nieustanny się podstawą do stworzenia polifonicznej i wielowymiarowej historii nie tylko o wojnie i polityce, a o człowieczeństwie, które w trakcie trwania tego konfliktu zostało poddane ogromnej próbie. W powieści poznajemy biednego, trzynastoletniego chłopca, Ugwu, który otrzymuje pracę jako służący w domu uniwersyteckiego profesora matematyki Odenigbo; Olanny, kobiety pochodzącej z bogatego domu w Lagos, która porzuca własne dostatnie życie, by zamieszkać ze swoim ukochanym Odenigbo; Richarda, angielskiego dziennikarza związanego z siostrą Olanny, Kaneine. Obserwujemy ich dzieje na tle rozgrywających się politycznych przemian, w końcu dramatycznej wojny, którą starają się przetrwać. "Świat milczał, kiedy myśmy umierali", taki tytuł ma opowieść napisana przez z jednego z bohaterów powieści Adichie i to zdanie najlepiej omawia "Połówke żółtego słońca". O wojnie która toczyła się w latach 1967-1970 pomiędzy Nigerią a Biafrą, niewiele mówiono wówczas, nie pamięta się o niej dziś. Skłócone przez Olbrzymią Brytanię wieloetniczne ludy nigeryjskie przestały się akceptować. Muzułmańskie plemiona Jaruba i Housa zaczęły napadać i mordować chrześcijańskie plemię Igbo. Po nieudanej próbie zamachu stanu i masowych wystąpieniach względem ludności Ibo, gubernator wojskowy Regionu Wschodniego, który w większości był zamieszkiwany przez lud Igbo ogłosił niepodległość, która nigdy nie została uznana przez Nigerię, prowadzać do zbrojnego konfliktu. Wojna, która wybuchła zebrała ogromne żniwa. Czerwonowłose dzieci umierały na kwashiorkor, brakowało lekarstw, jedzenia, mydła, papieru toaletowego. Nie było niczego, żadnej pomocy, ponieważ świat milczał, gdy Biafrańczycy umierali. Bohaterowie powieści Chimamandy Ngozi Adichie też doświadczają okrucieństwa wojny. Przepędzani ze własnych domów do coraz bardziej nędznych schronień, w okresie nalotów bombowców kryją się w schronach, w których przebywają razem z nimi chmary świerszczy i węży. Są świadkami jak matka w okresie podróży pociągiem wiezie głowę własnego dzidziusia w kalabasie, na ich oczach przyjaciel domu traci głową w wyniku nalotu. Doświadczają głodu, chorób, śmierci bliskich, ludzkiej podłości i okrucieństwa. Autorka przekazuje w własnej powieści wojnę biafrańską dosłownie, fizycznie, po to by pokazać w jaki sposób wpłynęła ona na ludzi, jak kształtowała emocje i psychikę jednostek, rodzin, grup etnicznych i w końcu narodu jako całości. Wojna jest dla niej jedynie punktem wyjścia dla ważniejszej kwestii jaką jest człowieczeństwo, o które każdego dnia walczą bohaterowie książki, a które tak prosto stracić w potyczce o przeżycie. Chimamanda Ngozi Adichie w własnej książce pdf opowiada o wojnie, o historii Biafry, lecz wiele ważniejszy jest dla niej czynnik ludzki, oddaje więc głos swoim bohaterom, ludziom których ta wojna dotknęła najbardziej. Autorka w "Połówce żółtego słońca" wykracza daleko poza badania historyczne. Odbywa podróż w pamięć Nigeryjczyków, wysłuchuje świadectw tych, którym dane było przeżyć piekło biafrańskiej wojny domowej, eksploruje korzenie konfliktu, niesprawiedliwości, przemocy i bólu, stale pamiętając, że najistotniejszy w tej bezsensownej wojnie był człowiek. Pełna bólu, cierpienia, lecz także miłości, przyjaźni i niezła tkwiącego w człowieku. "Połówka żółtego słońca" to szczere spojrzenie na wojnę, która toczyła się w Biafrze pod koniec lat 60. XX wieku. Fascynująca opowiadanie o jednym z najbardziej bolesnych okresów w dziejach Afryki i całej ludzkości. "Obyśmy nigdy nie zapomnieli."