Recenzje

• anna sukiennik

  2018-03-20

  Ja – urodzona w 1987 roku mam blade pojęcie o PRL-u, stanie wojennym, kartkach na żywność, pustych półkach sklepowych. I niejednokrotnie zastanawiałam się: "do jasnej Anielki, o co chodzi z tym octem?".Fakty o latach siedemdziesiątych znam tylko z literatury i internetu. Lata osiemdziesiąte to młodość moich rodziców, dlatego wiem z ich opowieści, jak klawe były dzwony i że przebojami numer jeden na prywatkach bywały utwory Perfectu, Lady Pank, Urszuli. Fotografie to prawdziwa skarbnica wiedzy o trendach i ówczesnym wizerunku, wszak i mój tatuś uległ modzie "tylko noś, noś, noś długie włosy jak my". Te lata były piękne, magiczne, lecz czy chciałabym w nich żyć? W latach, w których "mieć znajomości" to być kimś i móc cokolwiek załatwić. Latach, w których wolność słowa to totalna abstrakcja, podobnie jak wolna telewizja i radio. To były cudowne czasy, pachnące wódką, ogórkami kiszonymi i imieninowymi goździkami. Cudowne czasy, w którym imprezy rodzinne i przyjacielskie suto podlewane alkoholem integrowały, umacniały i tworzyły przyjaźnie na całe życie. Lecz były to także trudne czasy.A człowiek ma tendencję do IDEALIZOWANIA PRZESZŁOŚCI. Czy i my – chociażby rocznik 87 – nie mówimy sobie "o, kiedyś to było inaczej, bawiliśmy się na podwórku, w chowanego, na trzepaku, graliśmy w gumę, bawiliśmy się w podchody, graliśmy w palanta. A teraz co? Dzieci siedzą przed tabletami, smartfonami i laptopami." Lub mnóstwo memów "jeśli pamiętasz te czasy, to miałeś wspaniałe dzieciństwo". Przeszłość zawsze będzie doskonalsza niż teraźniejszość. A może nie tyle przeszłość, lecz jej doskonalsza, wyidealizowana wizja. Ponieważ wymazujemy to co trudne i brzydkie, zostaje nam obraz po gruntownym photoshopie.Pokolenia. Powrót do domu to idealna historia o podnoszącej się Polsce, polskiej gospodarce, oświacie, sytuacji ekonomicznej i rolnictwie. To przegląd najistotniejszych dla Polski i świata zdarzeń, począwszy od "człowieka na księżycu" na WTC skończywszy. Lecz Pokolenia, Powrót do domu to przede wszystkim ciepła, nostalgiczna... podroż do domu, do Stokowa. Do malutkiej nadnarwiańskiej wsi na Podlasiu. Jej mieszkańcy mają wyobraźnię i fantazję, zwłaszcza jeśli chodzi o związki pozamałżeńskie... a także zdrowie, jeśli wziąć pod uwagę umiejętności regeneracyjne wątroby po tak obficie zakrapianych stokowskich imprezach.Janka, Leszek i ich ukochana córka Kasia wiodą spokojny żywot w Łębkach. Wiedzą, że szczęście nie od miejsca zależy, tylko od człowieka. Leszek jest radiologiem w szpitalu a Janeczka, zgodnie z obietnicą swego męża, nie podejmuje pracy zawodowej, lecz zajmuje się domem i Kasią. Dni płyną niespiesznie, szczęśliwie, ze smutkami i troskami dnia codziennego... lecz mimo wszytko coś zaczynało ją [Janeczkę] w tym systematycznym, powtarzalnym życiu uwierać, jakiś brak. W Janeczce coraz odważniej kiełkuje myśl, że chciałaby wrócić do Stokowa – do domu. A jak Janeczka coś sobie postanowi, to nikt nie jest w stanie jej od tego pomysłu odwieźć. A budowa domu w Polskiej Republice Ludowej to nie lada wyczyn. Wszak Polska to bieda z nędzą, socjalistyczna ojczyzna... Drewno, cement, kafelki, meble, wanna... nie ma Castoramy, nie ma Ikei, nie ma Black Red White. Są tylko umiejętności, pertraktacja i znajomości.W życiu Janeczki i Leszka, równolegle z realizacją planów budowlanych i spełnieniem marzeń pojawiają się i znikają ludzie. Odchodzą przyjaciele, umierają najbliżsi, rodzą się nowe pokolenia, dzieci, nowi znajomi. Nie ma już Cechny, nie ma Ewy, odchodzi Helmut i wielu innych. Lecz są i promyki radości. Z Ameryki wraca Tadeusz, nawet po tak wielu latach nie potrafiący pogodzić się ze stratą miłości własnego życia. Czy i w stosunku do niego obowiązuje zasada "szczęśliwej drugiej miłości"? Wraca Stefania, żeby na "stare lata" osiąść w rodzinnych stronach i żeby zgorszyć swą niefrasobliwością seksualną mieszkańców Stokowa.Saga rodzinna Pokolenia. Powrót do domu to książka, która wciąga nas z butami, w ten magiczny świat przeszłości. Wraz z charakterną i nieokiełznaną Janeczką marzymy o niepełnionej karierze. Wraz z Leszkiem, którego pokochałam całym sercem, przynosimy ukochanej żonie ciasteczko i herbatę do łózka, codziennie, przed pracą. Wraz z Kasią przeżywamy pierwsze zauroczenie, miłość, rozczarowanie. Czerpiemy z tej rodzinnej historii garściami - mądrości i prawdy życiowe a także zakamuflowane recepty na życie.Wiemy, jak Pokolenia się zakończą, lecz mimo to łzy płyną po policzkach, gruda żalu grzęźnie w gardle, brzuch ściska się ze stresu. Lecz autorka, niczym koło ratunkowe, rzuca nam "na pocieszenie" cudowne zdanie, które zwalnia ucisk z serca i ociera mokrą od słonych kropli twarz: "Ale opowiadanie o pokoleniach to niekończąca się historia. Zawsze gdy zamykają się jedne drzwi, to otwierają drugie, lub chociaż okna".http://prawieblogoksiazkach.blogspot.com/2016/10/pokolenia-powrot-do-domu-katarzyna.html

• Anna Zborowska

  2018-03-20

  Wzruszająca opowiadanie społeczno-obyczajowa, rozgrywająca się w czasach powojennej Polski.Historia burzliwych dziejów rodziny Borengów – Janki, Leszka i ich córki Kasi. ,,Pokolenia. Powrót do domu” to kontynuacja sagi napisanej przez Katarzynę Drogę, jednak można czytać ją bez znajomości części pierwszej. Uważam, że jest lepsza od własnej poprzedniczki, może ze względu na opisywaną rzeczywistość, bliższą współczesnemu czytelnikowi.Jest 1969 rok. Amerykanin Neil Amstrong stawia pierwsze kroki na Księżycu, wypowiadając sławetne słowa: ,,Mały krok człowieka, duży skok ludzkości”. W życiu Janki rozpoczyna się świeży rozdział. Postanawia opuścić Białystok i powrócić do rodzinnych stron na Podlasie. Jako doświadczona i dojrzała kobieta, pełna życiowej mądrości, inaczej obserwuje zmiany wokół siebie. Przywołuje w pamięci zamierzchłe czasy, miłości i niepokoje, a także niespełnione marzenia o artystycznej karierze. Jej mąż, Leszek, ambitny lekarz, też robi rozrachunek z przeszłością. Tymczasem ich mała córka dorasta.W książce pdf znajdziemy nie tylko znakomitą historię, lecz także mnóstwo cennych spostrzeżeń, która dla osób ciekawych się tamtymi czasami z pewnością będą godne uwagi. Opowieść jest obszerna i pełna różnorakich postaci, tym razem jednak wzbogacono ją o drzewo genealogiczne na wewnętrznej stronie okładki i fotografie z prywatnego zbioru autorki.Książka z pewnością trafi w gusta wielbicieli prozy obyczajowej, którzy poszukują wzruszeń i emocji. Warto dać się uwieść klimatowi tej melancholinej historii i powrócić do odległych czasów.Serdecznie polecam, Strona Literanna (http://literanna.pl/doku.php)

• KobieceRecenzje365

  2018-03-20

  powieści "Pokolenia. Wiek deszczu, wiek słońca" Katarzyny Drogi. Pierwsza element urzekła mnie własną treścią. Jak będzie tym razem? Zapraszam na recenzję.W tej części autorka przedstawia nam dzieje własnych rodziców Janki i Leszka, którzy po szesnastu latach wreszcie doczekują się upragnionego dziecka, czyli Kasi. I to właśnie Kasia na podstawie pamiętników Janki omawia dalsze dzieje rodzin Borengów i Zajewiczów."Pokolenia. Powrót do domu", to kontynuacja "Pokoleń. Wiek deszczu wiek słońca". W części pierwszej dzieje Janki były usłane cierpieniem, z powodu wojny a także straty najbliższych, za to w części drugiej jej życie płynie niespiesznie, spokojnie u boku ukochanego męża a także cudownej, dużo lat wyczekiwanej córeczki. To w tej części Janka postawi na swoim i zamieszka tam gdzie zawsze było jej serce, czyli w Stokowie. Pragnie tam zbudować własny wymarzony dom i odnaleźć spokój na stare lata. Oczywiście książka ebook nie zawiera tylko i wyłącznie opisów losów rodziców Kasi, jest dużo świetnych postaci, które ubarwiają całą historię, np. szalona Michalina czy ciocia Stefa. Jankę a także jej rodzinę w tej części spotka dużo miłych perypetii życiowych, lecz ja ich Wam nie zdradzę. Po tę wiedzę, zapraszam Was do lektury "Pokoleń. Powrót do domu".Chyba nie wiem co napisać o tej powieści, na usta cisną mi się jedynie słowa takie jak, przepiękna, cudowna, wzruszająca książka ebook o losach pewnej rodziny, i to nie byle jakiej rodziny, ponieważ rodziny samej autorki. Opowieść ta omawia nam życie, po prostu normalne życie rodzin, które żyły w niełatwych czasach. Mamy ogromne porównanie tego co było, a tego co jest teraz. Wątki polityczne a także społeczne zostały doskonale wplecione w fabułę i tworzą spójną całość. W historii tej spotkamy się z radościami, ze smutkami a także z nieuniknioną śmiercią, która czeka gdzieś na każdego z nas.Pani Katarzyna ma niesamowity dar to wciągania czytelnika w głąb fabuły. Bohaterowie wyraziści, przykuwający naszą uwagę. Nie jesteśmy w stanie nie zżyć się z nimi, a z Janką można się wręcz zaprzyjaźnić. To dziewczyna o ognistym temperamencie, twarda, nieugięta, ale czasami ponad wyraz delikatna a także wrażliwa. Czy można takiej dziewczyny nie polubić? Na pewno nie.! A co najistotniejsze dziewczyna oddana własnej rodzinie i kochana przez nią.Powieść ta jest dopracowana w jak najmniejszych szczegółach, trudno nam się od niej oderwać i nie sposób odłożyć jej na półkę choć na chwilę. Musimy czytać dalej chociaż nieuchronnie zbliża się zakończenie, zakończenie przez które moje serce zamarło, choć było to nieuniknione.Jeszcze raz podkreślę, że jest to piękna historia rodzinna, napisana w przepiękny, barwny ale łatwy sposób, by doskonale trafić do czytelnika.Książka ta skłoniła mnie do wielu refleksji, sama zaczęłam się zastanawiać czy moja rodzina może mieć jakieś sekrety schowane na dnie szafy, może się kiedyś dowiem, wszystko przede mną.!POLECAM!!!

• Faline

  2018-03-20

  Pokolenia mnie urzekły, już podczas lektury pierwszego tomu. Powrót do domu jest kontynuacją tej idealnej rodzinnej sagi. Życie poszczególnych postaci naznaczone jest historycznymi wydarzeniami, nieczęsto dramatycznymi. Autorka przedstawiła to wszystko z odpowiednią obrazowością, co wyjątkowo oddziałuje na wyobraźnię.

• www.lottaczyta.blox.pl

  2018-03-20

  Prześliczna saga rodzinna Fabuła: Janka i Leszek marzyli o dziecku. Nieoczekiwanie po latach w ich życiu pojawia się Kasia. Gdy dziewczyna dorasta postanawia spisać losy własnej rodziny. Lata 70te i 80te w Polsce obfitują w dużo kluczowych zdarzeń takich jak wybór Jana Pawła II czy lot na Księżyc. Wszystkie te wydarzenia przeplatają się z dziejami rodziny. Wszystko się zmienia. Kolejne pokolenia dorastają. Ustrój w Polsce się zmienia. Niezmienna jest tylko miłość Janki do Stokowa. Jej rodzinnej wioski. Janka jest wyjątkowo silną kobietą, która po wielu przejściach wreszcie może żyć spokojnie. Rodzinne historie najlepiej opowiada się przy nalewce. Jeżeli chcecie usłyszeć te historie to zapraszam do stołu. Moja opinia: Przyznaje się na dzień dobry, że nie czytałam pierwszego tomu tej sagi. Jednakże nie przeszkadało mi to w zrozumieniu historii tej rodziny. Rodziny wyjątkowej i zwykłej jednocześnie. Rodziny, która musi odnaleść się w świeżym świecie jak każda inna w Polsce. Jednak jest też wyjątkowa ze względu na własną historie i miłość. Podziwiam autorke, że odważyła się spisać sage rodzinną inspirowaną swoją historią. Opisy przyrody sprawiają, że człowiek przenosi się na polską wieś. Bohaterowi są zwyczajni, nie przerysowani. Można się z nimi zżyć. Po przeczytaniu ogarneła mnie refleksja "Ile ja wiem o mojej rodzinie?" "Dlaczego teraz domy nie są tak otwarte dla przyjaciół?". Przez całe życie wpajano mi "Gość w dom, Bóg w dom" i tak właśnie staram się żyć. Taka ideologia panowała też w rodzinie omówionej przez Katarzyne Droge. Myśle, że dlatego również nieustanna mi się taka bliska. Rozmiary książki mogą niektórych przerazić. Jednak nie ma czego się bać. Książke czyta się idealnie i szybko. Moja ocena: ******Skala ocen: * nie zalecam ** nie moja bajka *** daje radę **** niezła ***** bardzo niezła ****** lotta polecawww.lottaczyta.blox.pl

• Renata Gibowska

  2018-03-20

  Jak ja bardzo lubię takie rodzinne sagi. Pierwszy tom cyklu Pokolenia zachwycił mnie, podobnie jest z częścią drugą, czyli Powrotem do domu. Dałam się ponieść fantazji i z olbrzymią przyjemnością oddałam się czytaniu tak fascynującej rodzinnej opowieści z ciekawym tłem historyczno-obyczajowym.

• Genesis

  2018-03-20

  Książkę "Pokolenia. Wiek deszczu, wiek słońca", czyli pierwszy tom cyklu "Pokolenia" przeczytałam już kilka miesięcy temu. Pamiętam, że byłam nią zauroczona, więc obiecałam sobie, że jak tylko zostanie zapowiedziana druga część, przypomnę sobie pierwszą i zabiorę się za kontynuację. Może nie było to wcale konieczne, ponieważ takich ebooków się nie zapomina, lecz z drugiej strony - do niezłych tekstów zawsze warto wracać. "Pokolenia. Powrót do domu" to fantastyczna kontynuacja. Autorka trzyma poziom zarówno pod wobec fabularnym, jak i stylistycznym. Książkę czyta się wyjątkowo miło i bardzo dynamicznie - wręcz za dynamicznie :-) Znów dużą rolę odgrywa tu tło społeczno-polityczne, znów możemy poczytać o Polsce z tamtych czasów, poczuć sie, jakbyśmy tych czasów doświadczyli. To ogromna wartość tej książki. No i bohaterowie - to oni stanowią trzon powieści, to oni i ich zwykłe, życiowe perypetie, to w końcu ich charaktery sprawiają, że książka ebook jest jedyna w swoim rodzaju. Jestem pod olbrzymim wrażeniem, to zdecydowanie jedna z moich ulubionych sag.

• dobrerecenzje.pl

  2018-03-20

  Cudowna rodzinna historia, która zachwyca i inspiruje….Pokolenia. Powrót do domu, to druga element rodzinnej sagi Katarzyny Drogiej. Już na samym początku pragnę Wam powiedzieć, że czytać każdą z części możecie śmiało nie po kolei. W tej części poznajemy Janinę i Leszka Borengów. Janina jest nieco starsza od męża, nie pracuje ale zajmuje się domem i dba o męża, a także o własną córeczkę, którą narodziła w wieku czterdziestu lat. Leszek jest lekarzem. Na początku mieszkają w malutkim miasteczku, w Łębkach, gdzie każdy o każdym wie wszystko i niczym innym nie zajmuje się jak tylko plotkami. Janka na początku robi tam furorę, jako doktorowa, kobieta, która zadziwia stylem i urodą. Niestety długo tam nie mieszkają, ponieważ Jasia tęskni do własnej rodzinnej wsi, do Stokowa. Tam pragnie wybudować własny wymarzony domek i wieść spokojne życie.Oczywiście po drodze, jak i w późniejszym okresie rodzinę Borengów spotka jeszcze dużo miłych, a także nieprzewidywalnych perypetii życiowych. Lecz o tym przekonajcie się sami.Książka przepiękna, czyta się niesamowicie lekko, szybko, a nade wszystko, kiedy dacie się już porwać tej idealnej historii, to nie będziecie mogli się od niej oderwać. To opowiadanie o polskich rodzinach i o tym jak żyło się w niełatwych i ciężkich czasach, a jak żyje się teraz. Znajdziecie tutaj zwykłe kłopoty dnia codziennego, radości i smutki, a także to co przychodzi niespodziewanie, czyli śmierć.Postać Janki ubarwia całą książkę. Jej ognisty polski temperament dodaje smaku i nierzadko bawi czytelnika. Właśnie ten jej charakter prawdopodobnie najbardziej potrafi przyciągnąć do siebie czytelnika, niemal się z nią zaprzyjaźniamy. Szczera, twarda, lecz nierzadko również delikatna niesamowicie wiąże nas z sobą. Przy jej boku zawsze miły i pomocny Leszek, nad życie kochający własną małżonkę i córeczkę Katarzynę. Cała historia jest tak wspaniała, że aż nie sposób chociaż trochę ją Wam przybliżyć. To po prostu trzeba przeczytać, dać się wciągnąć i odpłynąć w przepiękne miejsce ponad rzeką Narwią.Niektórzy z Was pewnie pomyślą, że to aż 500 stron i że to zbyt dużo jak dla nich. Jeżeli tak pomyślicie, to jesteście w dużym błędzie. Nawet się nie obejrzycie jak będziecie już na końcu książki i będziecie czuli olbrzymi żal, ponieważ musicie żegnać się z bohaterami.Na końcu kilka zdjęć abyśmy zobaczyli jak bardzo nasze wyobrażenia bohaterów różnią się od rzeczywistości.Natomiast na początku drzewo genealogiczne całej rodziny.Okładka zachęca do refleksji, ponieważ czyżby na zdjęciu to właśnie była Janka, a obok niej, jej i Leszka pierwszy pies Wigor? Zapewne tak.To opowiadanie o cieple i rodzinnym domu do którego zawsze tęsknimy.Komu polecam: myślę, że nie ma rozgraniczenia na wiek, książka ebook typowo kobieca, jest tyle wzruszających momentów, że nieraz będziecie płakać. Ponadto może to być idealny prezent.Moja ocena: 10/10Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl