„Pod słońcem prowincji. Zapiski z prostego życia. Potrawy z ziemi i pór roku” to sentymentalna podróż do świata, który częściowo przeminął. Historie ludzi żyjących na prowincji zmieszane z przepisami potraw, eliksirów zdrowia i mikstur poprawiających wygląd. Wszystko w jedności z przyrodą, która odpowiednio wykorzystana potrafi obdarować hojnie.Wielu twórców składało już hołd spokojnemu, wiejskiemu życiu. Tradycja umiłowania sielanki wśród przyrody sięga greckich filozofów (epikurejczyków, pitagorejczyków) czy Wergiliusza, a w Polsce Mikołaja Reja, do którego „Żywota człowieka poczciwego” „Pod słońcem prowincji” jest bardzo zbliżona. Łączą je relacje z prostych prac przeplatane refleksją i poradami. Do tego całość podzielono na cztery części, odpowiadające porom roku, w okresie których życie na prowincji związane są z naturą i jej darami. Każda ma własny urok. Zimowe wieczory wypełnione zostają zapomnianym już darciem pierza i opowieściami o wyjątkowych potworach a także radością z małych rzeczy.Optymizm, opisowe przeżywanie otoczenia, poczucie jedności i nostalgia za wsią mazurską z lat dzieciństwa a także rozkoszowanie się tą obecną, która ciągle daje schronienie przed miejskim gwarem przepełniają każdą stronę.Książkę zalecam fanom sentymentalnych podróży na prowincję a także do czasów własnego dzieciństwa. Dużym plusem jest konstrukcja, która nie zobowiązuje nas do śledzenia akcji, lecz delektowania się chwilami, zachęcająca do eksperymentowania z przepisami, ulegania urokom wsi. Jest to idealna lektura na wakacje, kiedy o kontakt z prowincją i naturą łatwiej.