To twoja książka?

Recenzje

• Aktywna

  2018-03-21

  Zakończenie przyjęłam z niedowierzaniem. Nie chciałam takiego finału, tak bardzo, że chętnie przeczytałabym książkę jeszcze raz. Pewnie coś przeoczyłam a przecież analizowałam zdarzenia. Wciągnęłam się od początku w historię o młodym człowieku, który nie zna własnej przeszłości. Zamknął się w swoim domu a wyjścia ograniczał jedynie do koniecznego dotarcia do i z pracy. Mimo to ktoś popełnia coraz więcej zbrodni a podejrzenia padają właśnie na bohatera.

• Bookendorfina Izabela Pycio

  2018-03-21

  Książkę przeczytałam w błyskawicznym tempie, pochłonęła całą moją uwagę, mocno wciągnęła, z dużym zainteresowaniem zagłębiałam się w kolejne wątki, po prostu nie mogłam się od niej oderwać. Bardzo nieźle skonstruowany thriller psychologiczny, zaczynający się mocnym uderzeniem. Z rozdziału na epizod coraz silniej poddajemy się jego tajemniczej, mrocznej i wypełnionej grozą atmosferze, aż do znakomitego zakończenia. Szybka akcja nie pozwala nam zwolnić nawet na chwilę, uczestniczymy w wielu intrygujących wydarzeniach, mocno zaskakujących sytuacjach, nieprzewidywalnych obrotach spraw. Demony z przeszłości głównego bohatera wywołują przebiegające po nas ciarki i dreszcze, potęgując napięcie strachu, lęku i niebezpieczeństwa. Idealny debiut, zajmująca historia, silnie pobudzająca czytelnicze zmysły książka, po którą zdecydowanie warto sięgnąć.Bardzo interesująca postać Łukasza Mauera, fascynująco tajemnicza osoba, cierpiąca na zaniki pamięci, zmagająca się z przerażająco realistycznymi snami. Bardzo ciężko jest mu odróżnić rzeczywistość od fikcji, prawdę od fałszu, realny obraz od lustrzanego odbicia. Tym bardziej czytelnikowi śledzącemu jego tragiczne wysiłki niełatwo dotrzeć do źródeł lęków i obaw mężczyzny, jednoznacznie je zinterpretować. Mauer nie ma najmniejszego pojęcia kim tak naprawdę jest, nie posiada swojej tożsamości, nie potrafi budować relacji z ludźmi i nakreślać ram swojej przyszłości. Ta jego samotność, wyobcowanie, niepewność i zagubienie wywołują w nas mieszane uczucia, pragniemy, żeby jak najszybciej rozwikłał zagadkę dręczących go koszmarów. Najodleglejsze retrospekcje stopniowo odsłaniają kolejne warstwy bardzo mrocznych tajemnic i tajemnic, nabierają intensywności, stają się coraz bardziej niepokojące i zatrważające. Czy uda się Łukaszowi poznać prawdę o sobie, wyłonić te najbardziej wymazane z pamięci wspomnienia, wyjaśnić ich skomplikowane powiązania i zrozumieć towarzyszące im dziwne sploty okoliczności? Wydaje się, że dopiero wówczas będzie mógł pomyśleć o uporządkowaniu swojego życia, lecz czy na pewno?bookendorfina.blogspot.com

• hasacz93

  2018-03-21

  Michał Pstrucha spisał mocny thriller psychologiczny, osadzony na jego podwórku. Twórca ukazuje zawiłość ludzkiego umysłu, który jest trawiony przez różnorakie schorzenia. Łukasz jest zagubiony przez zanik pamięci, nie chce się do nikogo zbliżać i okazuje się, że ktoś czyha na jego życie. Mnóstwo postaci przewija się przez książkę, na brak akcji nie można narzekać. Można jednak narzekać na zakończenie całości, o którym za chwilę. Łukasz chce określić siebie. Znaleźć spokój. Dręczące go koszmary tylko komplikują całą sprawę. W którymś momencie pojawia się Natalia – własną drogą, dziewucha z poważnymi problemami, aż trąci to od jej postaci – która próbuje pomóc mężczyźnie. O ile jej intencje wydają się być dobre, tak przekracza wszelkie granice i spotyka ją za to kara.Głównym kłopotem książki, o ile mogę to tak nazwać, jest nawał dramatyzmu, choć tak to powinno wyglądać. Łukasz nie wie co ze sobą począć, a na domiar złego wszystko wskazuje na to, że nic nie jest takie, jak sądził, że będzie. Jego matka, której też nie pamięta, zostaje zamordowana, o czym później się dowiaduje. Kobietą, która ponad wszystkim zdaje się panować i jako jedyna szuka chłopaka, to jego babcia ( tak przynajmniej to odebrałam ). Finalnie mężczyzna trafia pod stałą opiekę psychiatry i książka ebook kończy się dość dramatycznie. Sam styl autora jest przystępny, choć momentami ma się wrażenie, że wszystko było pisane na wyrost. Zgrzytało mi szczególnie w momencie, w którym pokazały się wilki. Jednak to była naprawdę jedyna nieścisłość, która wprawnego czytelnika może uwierać.

• książko miłości moja

  2018-03-21

  Pod podłogą to udany debiut literacki. Wciąga niczym wir, mrozi krew w żyłach i zapiera dech w piersi. Zalecam wszystkim czytelnikom, lubiącym czuć przysłowiowe ciarki, gwarantuję sto procent satysfakcji!Więcej na-> http://ksiazkomiloscimoja.blogspot.com/2016/02/jestes-gotowy-poznac-te-tajemnice.html

• medyk

  2018-03-21

  Czytając opis książki, przeszło mi przez myśl, że będzie to kolejna powieść, której główny wątek stanowi odkrywanie przez bohatera z amnezją kolejnych białych plam z przeszłości - jednak nie da się ukryć, że taka oś fabuły pozostawia wielkie pole do popisu, a to już od pisarza zależy, w jaki sposób z tego skorzysta. Z przyjemnością stwierdzam, że Pstrucha napisał się doskonale, oddał nam bowiem w ręce historię, która na każdym kroku intryguje, prowadząc do zaskakującego finału. Nic nie jest tym, czym się z pozoru wydaje; do przewijających się postaci będziemy niezliczoną ilość razy zyskiwać i tracić zaufanie, nie będąc w stanie określić ich motywów i tak naprawdę do samego końca mając wrażenie stąpania po niepewnym gruncie. Komu wierzyć, kto jest łgarzem? Czy takie absurdalne założenia mogą być prawdą?Trzeba przyznać, że „Pod podłogą” proponuje nam interesujący zabieg narracyjny - z jednej strony towarzyszy nam relacja z teraźniejszości Łukasza, czasem Kasi, lecz także tych mniej pewnych postaci; a z drugiej, w fabułę wtapiane są sny bohatera będące obrazem jego nadwątlonej pamięci. W ten sposób zarówno przeszłość i teraźniejszość, jak i różnorakie punkty widzenia mieszają się ze sobą, dając w efekcie wielowymiarową scenerię, w której nic nie jest jednoznaczne, a już szczególnie, kiedy Łukasz w oczach pozostałych przestaje być wiarygodny psychicznie. Nie ma co ukrywać, czytelnik zostaje rzucony w wir zdarzeń i jest tak samo pewny kolejnego kroku, co sam Łukasz - czyli praktycznie wcale. Stąd również praktycznie niemożliwym jest przewidzenie, dokąd poprowadzi nas narrator, Pstrucha każe nam myśleć to, co chce, żebyśmy myśleli, by zaraz wrzucić czytelnika na głęboką wodę.Autor ma zatrważająco lekkie pióro - a najlepszym na to przykładem niech będzie fakt, że niemal 500 stron było dla mnie lekturą na dwa dni. Dosłownie pochłonęłam tę książkę, nie mogąc ani na chwilę się oderwać. A gdy już do tego dochodziło, każda przerwa przynosiła uczucie niepokoju, jakby w okresie nieobecności w świecie Łukasza miały się pojawić nowe kluczowe poszlaki, które mogłyby nas ominąć. Jedno trzeba przyznać: rzadko trafia się na historię, która tak trzyma w napięciu (do tego stopnia, że musiałam zasłaniać dłonią element strony, by mój wzrok nie przeskoczył akapitu w celu jak najszybszego poznania rozwiązania!).[Więcej: http://medycy-nie-gesi.blogspot.com/2016/02/pod-podoga-micha-pstrucha.html]

• LeanaG

  2018-03-21

  Fajna książka, przy której przyjemnie spędziłam czas. Życie głównego boahtera jest wyjątkowo zagmatwane i owiane tajemnicą, tym bradziej, że Łukasz nie pamięta siedemnastu lat własnego życia. A jego świat niespodziewanie zostaje wywrucony do góry nogami…Polecam !

• Paulina Toter

  2018-03-21

  Tajemnicza i dość intrygująca okładka zachęcała by sięgnąć po tą książkę. Twórca nie był mi znany, lecz całość zainteresowała mnie praktycznie od pierwszej strony. Dałam się wciągnąć w wykreowany przez Michała Pstruchę ciąg mrocznych i zagadkowych zdarzeń. Pod podłogą okazało się być nietuzinkową kryminalną przygodą.