Opowieści o duchach towarzyszą nam niemalże od zawsze, w końcu wzbogacały niejedną bajkę, lecz i skutecznie odganiały sen, gdy były fragmentem nieco doroślejszych historii. Niemniej jednak w większości przypadków duch, zjawa czy jakikolwiek inny twór nie z tego świata, brany był jako coś nieprawdopodobnego. Fragment wybujałej wyobraźni, a nie element naszej rzeczywistości. Co prawda, wspominki o istotach i wydarzeniach paranormalnych, potrafią napawać strachem – niezależnie od wieku, jednak staramy się je rozpatrywać w kategoriach takich samych jak baśnie. Lecz czy to odpowiednie podejście? Ewa Ornacka to reporterka śledcza, która zyskała sławę na rynku wydawniczym własnymi publikacjami dotyczącymi mafii. Czemu o tym wspominam? Uważam, że to istotne, by podkreślić, że do tej pory Autorka zajmowała się kompletnie inną tematyką, aniżeli ta, której podjęła się w książce. Nie jest to spragniona sławy kobieta, która chce zaistnieć i podejmuje się kontrowersyjnego tematu. To reporterka z wyrobioną przez lata renomą, charakteryzująca się dociekliwością, świetnym, wciągającym piórem i wielkim oddaniem sprawom, ponad którymi chce się pochylić. Ale tym razem zechciała dotknąć tematu tego, co losy się po śmierci. I choć wydaje się nieprawdopodobny, to przecież wielu z nas zawsze uważało, że układy rodem z „Ojca chrzestnego” również należy włożyć pomiędzy bajki… „Po tamtej stronie” to przede wszystkim rzetelny reportaż. Poparty rozmowami z wieloma osobami, które mają styczność z duszami, lecz również mnóstwem publikacji, które ukazały się na przestrzeni lat. Bowiem w tej pozycji najbardziej uderza niesamowity research Autorki, jak też fakt, że nie podejmuje się wyciągania wniosków. Znajdziemy tu przedstawione zdanie osób, które są jednomyślne – duchy istnieją, jednak nie jest to przekazane w formie jedynej i słusznej prawdy, co sądzę za świetne podejście. W końcu nie ma co kryć – temat jest dość wątpliwy, a przede wszystkim niełatwy w kwestii przedstawienia namacalnych dowodów. I jeśli o mnie osobiście chodzi- niech to pozostanie kwestią wiary, bowiem wolałabym w swoim życiu tu na ziemi z żadną duszą w jakikolwiek sposób się nie spotkać. A jednak, temat mnie zaintrygował i z dużą dozą ciekawości przewracałam kolejne strony. Mnogo tu przykładów dotyczących osób, które miały styczność z ludźmi, którzy odeszli – nie mówię tylko o zawodzie medium i ich reprezentantach, lecz również normalnych ludziach, którzy potrzebowali ich usług. Żałoba po stracie najbliższych to zawsze niełatwy i przytłaczający temat i niektórzy kierują swe kroki także ku osobom, które posiadają zdolności komunikacji z duszami. Jeśli chcecie się dowiedzieć, w jaki sposób ludzie po śmierci stoją w kolejkach, czy znajdują się w krainie bezkresnej szczęśliwości, czego nie lubią w zachowaniach osób pozostających przy życiu, czy potrzebują sprawiedliwości, by zaznać ukojenia i czy obserwują nas wciąż niczym kamery w reality show – warto sięgnąć po tę książkę. Oczywiście to tylko namiastka tematów tu poruszonych. Tematów, które intrygują, lecz i wzruszają – bo narracje doświadczeń niektórych osób naprawdę poruszają emocje. Myślę, że jakiekolwiek większe odniesienia do treści tej pozycji zmniejszą satysfakcję z lektury, a trzeba jej oddać, że jest niebanalna, lecz i w pewien sposób zmuszająca do myślenia. Ja spędziłam z nią idealny czas i szczerze ją polecam, niezależnie od Waszych poglądów, ponieważ jest tak idealnie napisana, że zarówno osoby, które poszukują potwierdzenia własnych tez, jak i ludzie, którzy sięgną po nią z zamiarem absolutnej rozrywki, pozostaną usatysfakcjonowani po dotarciu do ostatniej strony.