Upload dokumentów - promocja książek - darmowy hosting pdf - czytaj fragmenty
Jasmin Pascal-Anderson jest porucznikiem w szwedzkiej armii. Podczas misji NATO w północnym Kosowie zostaje poważnie ranna, a jej serce zatrzymuje się na czterdzieści sekund. W stanie śmierci klinicznej przenosi się do tajemniczego i pełnego przemocy miasta portowego – tylko najsilniejsi mają szansę opuścić królestwo śmierci i powrócić do świata żywych. Anderson to się udaje. Kilka lat potem syn Jasmin ulega poważnemu wypadkowi. Niezbędna jest natychmiastowa operacja, podczas której doktorzy muszą zatrzymać akcję serca chłopca. Anderson jest przekonana, że jeśli jej syn trafi do tajemniczego miasta, nigdy z niego nie powróci – szczególnie jeśli zapuści się do najmroczniejszej jego części zwanej placem zabaw. Czy Anderson uda się uratować syna? Lars Kepler przenosi czytelnika w świat mroczny i groźny, w którym granice pomiędzy prawdą i wyobraźnią nie istnieją, a człowiek w własnej potyczce o przetrwanie jest zdany tylko na siebie.
Szczegóły | |
---|---|
Tytuł | Plac zabaw |
Autor: | Kepler Lars |
Rozszerzenie: | brak |
Język wydania: | polski |
Ilość stron: | |
Wydawnictwo: | Wydawnictwo Czarne |
Rok wydania: | 2017 |
Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
---|
PDF Upload - Zapytania o Książki - Dokumenty © 2018 - Wszystkie prawa zastrzeżone.
Recenzje
Małżonkowie ukrywający się pod pseudonimem Larsa Keplera zawładnęli wyobraźnią poszukiwaczy mocnych wrażeń w literaturze z dreszczykiem. Państwo Ahndorilowie ledwo co zdążyli nas przyzwyczaić do cyklu powieściowego z detektywem Jooną Linną, a już śmiało poczynają sobie na świeżym polu gatunkowym ze światotwórczymi predylekcjami. Nie będzie to przesadnie odkrywcza myśl, jeśli napiszę, że śmierć, jak okiem sięgnąć, od zawsze organizowała fabuły powieści kryminalnych. Tym razem jednak rdzeniem świata przedstawionego u Keplera okazała się podróż w zaświaty – osadzona w okresie pomiędzy umieraniem a zgonem, wygasaniem czynności życiowych organizmu a nieoczekiwanym powrotem do żywych dzięki zaangażowaniu zespołu ratownictwa medycznego. Bez obaw, że autorzy uraczą nas relacjami świadków o zjawiskach towarzyszących śmierci klinicznej. Mogę lojalnie uprzedzić, że obędzie się bez efekciarskich chwytów upostaciowanych w formie światełka w tunelu albo tragicznej sceny na sali szpitalnej, gdzie dusza powoli odrywa się od udręczonego agonią ciała. https://echozpolnocy.wordpress.com/