To twoja książka?

Recenzje

• zachwycony

  2018-03-22

  Typowe i nietypowe przygody studentów z Poznania, którzy starają się żyć i żyją. Polecam.

• Stworek vel Oka

  2018-03-22

  [Cała chłopczykowi dostępna pod adresem: http://erpgadki.pl/blog/index.php/2016/03/03/plomienny-debiut-o-studenckich-pyrach-czyli-piromani-e-t-nowak/ ]Lidka, studentka filologii polskiej, nie ma szczęścia do Kasiek. Dzięki takiej jednej, z pupą na której zmieściłby się koc piknikowy z zastawą dla dwunastu osób, zmienia otoczenie i ląduje w poznańskim akademiku. To kolejne wyzwanie, które stawia przed nią dorosłość. Natyka się tam na całą paletę różnorakich charakterów, pokus i używek. Znajomości, które zawiera niejednokrotnie spalają ją, bo angażuje się w nie bez pamięci, nierzadko kosztem studiów i własnych marzeń. Zbiór akademikowych znajomych: Czesław, Chudy, Nieboski, Szoszana, Piekielski, będą wystawiać na próbę jej zaufanie, ściągną z obłoków i nieraz doprowadzą, że jej poczucie swojej wartości huknie przy zetknięciu z rzeczywistością.Książka napisana jest w formie pamiętnika. Główna bohaterka nie używa górnolotnych słów. Nazywa rzeczy po imieniu, wplata wulgaryzmy dla zaakcentowania sytuacji patowych (ewentualnie pokazując charakterystyczne cechy Szoszany), których życie jej nie szczędzi. Możemy jej towarzyszyć w doli i niedoli, spojrzeć na świat jej wkraczającymi w dorosłość oczami i sercem, które pragnie odnaleźć prawdziwą miłość, parząc się przy tym kilkukrotnie. (...)„Piromani” napisani są plastycznym mową (ciekawa jestem, czy to nie zasługa prowadzonego przez autorkę bloga, ponieważ widać, że pisze sprawnie i umiejętnie dobiera słowa), prostym, miejscami nawet mocno dobitnym i do bólu młodzieżowym. Nie brak w nich ironicznych sformułowań, które podnoszą ku górze kąciki ust. (...)„Piromani”, to opowiadanie o młodych ludziach z wadami, zagubionych pomiędzy dzieciństwem a dorosłością, pełna płomiennych wzlotów i upadków, do szpiku kości życiowa. Pozwala odkurzyć wspomnienia z czasów, kiedy wszystko przeżywało się mocniej i bardziej, przemyśleć ile mostów się spaliło i kiedy płonęło się niepotrzebnie, a odrodzenie z popiołów było niemożliwe.(...)