Recenzje

• Karolina Tokarz

  2018-03-23

  Mocny, trzymający w napięciu, do końca zagadkowy i bardzo mroczny thriller.Trzy dziewczyny – wyszkolone przez Stasi w okresie Zimnej Wojny profesjonalne maszyny do zabijania, potrafiące odebrać życie gołymi rękoma. Pozbawione uczuć, wyrzutów sumienia, zimnokrwiste socjopatki. Stworzone, by bez mrugnięcia okiem a także bez najmniejszego błędu wykonywać rozkazy własnych mocodawców. Walkirie.Pierwsza z nich, już po tym, gdy została wysłana na zachód, utraciła zaufanie Stasi, odsunięto ją więc od misji. Nie było to dla niej niczym wielkim. Dzięki specjalistycznym szkoleniom zorganizowała sobie w Hamburgu swoje nowe życie, pod przybranym nazwiskiem. Stworzyła sobie całkowicie nową tożsamość, rozpoczęła zwyczajną pracę. Lecz odczuwała olbrzymią potrzebę, by odnosić w niej spektakularne sukcesy. Żeby to sobie umożliwić, nie wahała się dokonać serii brutalnych, niemalże rytualnych morderstw. Chłopczykowi publiczna nazwała ją Aniołem z St. Pauli. Policji nigdy nie udało się wykryć sprawcy.Dziesięć lat potem Anioł powraca. A właściwie dynamicznie staje się niemalże pewne, że pojawił się jego naśladowca. To druga z Walkirii. Morduje paru mężczyzn, którzy na pozór nie mają ze sobą niczego wspólnego. Dzięki zakrojonemu na niespotykaną skalę, prowadzonemu w trzech państwach śledztwu kierowanemu przez nadkomisarza Wydziału Zabójstw Policji w Hamburgu Jana Fabla, udaje się znaleźć nitkę łączącą wszystkie ofiary i prowadzącą do świata dużych pieniędzy a także polityki.Do serii zabójstw dołącza morderstwo. Bardzo brutalne, bardzo szczegółowo zaplanowane. Ofiara była przez długi czas maltretowana, ćwiartowana, raniona na wszelkie możliwe sposoby, a do tego pozbawiona głosu, by nie mogła wydać najmniejszego dźwięku. Morderczyni ani na moment nie pozwoliła facetowi utracić przytomności. Trzecia Walkiria bestialsko zamordowała człowieka, który dużo lat wcześniej nauczył ją a także jej dwie „siostry” sztuki torturowania i uśmiercania. A zabiła go z zemsty. Doświadczenia z ośrodka szkoleniowego operacji „Walkirie” a także jej późniejsza „droga zawodowa” profesjonalnej morderczyni sprawiły, że kobieta doznała trwałego urazu psychicznego. Od lat leczono ją w ośrodku psychiatrycznym. Uciekła z niego tylko po to, by odszukać i zgładzić człowieka, który chciał być przez Walkirie traktowany i postrzegany jak ojciec, a tak naprawdę zniszczył i wykorzystał te wtedy młodziutkie, niespełna dwudziestoletnie dziewczyny.Margarethe sama oddaje się w ręce policji,ujawnia własną tożsamość, a także całą historię tajnej operacji Stasi. Dzięki jej zeznaniom nadkomisarz Fabel dochodzi do wniosku, że grasująca morderczyni to Anke Wollner, a Aniołem sprzed dekady była trzecia z Walkirii. Jednak są to ich nazwiska z dalekiej przeszłości, które zostały wymazane z wszelkich akt jeszcze przed upadkiem muru berlińskiego, więc policja stale nie wie, kogo szuka.Powieść nie kończy się spektakularnym sukcesem policji. Po nieudanej akcji, strzelaninie w miejscu publicznym, szaleńczym pogoni i stracie paru funkcjonariuszy a także cywilów, Fabel dopada Walkirię, gdy ta likwiduje własny ostatni cel. Niestety, morderczyni popełnia też samobójstwo.Końcowe sceny to już samotna wyprawa ostatniej Walkirii, która odnajduje jedynego człowieka, mogącego ją zdemaskować i zabija go. Jej precyzyjnie stworzone, nowe życie nigdy już nie będzie zagrożone. Nigdy nie zostanie zdemaskowana. Ani jako Walkiria ani Anioł z St. Pauli.Poza skrupulatnie skonstruowanym wątkiem sensacyjno- kryminalnym, Russell w „Pieśni Walkirii” porusza też tematy związane z kobietami. Są organizacje i ruchy walczące ze zjawiskiem gwałtów wojennych. A także temat wykorzystywania dziewczyn i gwałtów jako takich a także mężczyzn, którzy czerpią przyjemność seksualną ze sprawiania dziewczynom bólu. Jest kłopot seksizmu, dyskryminacji dziewczyn a także różnic w traktowaniu na polu zawodowym, wynikających z płci.Russell ciekawie sygnalizuje też historię kobiecej zbrodni, opowiada o słynnych damskich seryjnych morderczyniach. Mnie te opowieści zainspirowały do szerzej zakrojonych poszukiwań na ten temat, dzięki czemu poznałam dużo naprawdę ciekawych faktów. Już zaopatrzyłam się w „Wiedźmę z Buchenwaldu” a także „Piękną Bestię”. Myślę, że opowieść nieustanna się dla mnie początkiem ciekawej, a zarazem przerażającej podróży w przeszłość.Reasumując, od powieści nie sposób się oderwać. Jest tak idealnie skonstruowana, że czytelnik stale czeka na kolejną stronę, świeży wątek, świeży trop, następną garść wiedzy. Intryga jest tak zawiła i tak precyzyjnie nakreślona, że nie da się jej rozwikłać samemu, trzeba doczytać do ostatniego zdania, by otrzymać pełny obraz sytuacji. Jest to ponadto pierwszy naprawdę mroczny tom „Mrocznej Serii”, jaki czytałam. Nie jestem w stanie znaleźć żadnych minusów „Pieśni Walkirii”. Zachwycająca!

• Mikołaj Stępień

  2018-03-23

  Tom piąty tzw. Cyklu hamburskiego podobał mi się tak samo, jak poprzednie części. W Pieśni Walkirii twórca zaskakuje nas pomysłem godnym mistrza gatunku. Podobało mi się tu wszystko - bohaterowie, wartka akcja, wielowątkowość, miejsce akcji... Daję zasłużone 5 gwiazdek i szczerze wszystkim polecam.

• rapid

  2018-03-23

  Zawiłe życie detektywa a także skomplikowana zagadka morderstw ponownie nie ułatwiają mu życia. Pretensje żony, decyzje córki o wstąpieniu do policji i zamierzchły seryjny zabójca to świat, w którym żyje główny bohater detektyw Jan Fabel. Jeśli ktoś jest ciekawy, jak sobie z tym poradzi to koniecznie niech przeczyta . Ja już wiem. Dla mnie świetna.

• Merlin

  2018-03-23

  Kryminał to kryminał. Interesujące postacie. Wciągająca akcja, mroczne tajemnice, zwroty akcji to to, co lubię. Klasyczna książka ebook dla facetów i tych co lubią mroczne sekrety i rozwiązującego zagadki głównego bohatera. Jeśli jeszcze nie czytałeś, musisz to zrobić koniecznie!

• Elmer

  2018-03-23

  To moja pierwsza książka ebook jaką przeczytałem o detektywie Janie Fabelu i musze przyznać, że nie ostatnia. Po przeczytaniu tej postanowiłem zebrać wszystkie dotychczasowe części i mieć cały komplet. Idealny księgozbiór wypełniony akcja i ciekawymi zagadkami.

• pterion

  2018-03-23

  Jan Fabel (bohater ebooków Russella) jest kolejnym moim ulubionym detektywem. Facet dojrzały, bez większych kłopotów w życiu osobistym, trochę wyobcowany i melancholijny a mimo to idealny fachowiec, niezły przyjaciel, układający sobie życie na nowo rozwodnik. W Pieśni Walkirii razem ze swoim zespołem tropi zabójczynię grasującą w hamburskiej dzielnicy czerwonych latarni. Akcja powieści nabiera tempa od pierwszych stron dlatego nie można za wiele zdradzić by nie psuć przyjemności. Cały cykl hamburski jest obowiązkową pozycją u każdego pasjonata kryminału a Craig Russell to pisarz który może stanąć w jednym szeregu z Mankellem, Larssonem, Nesbo, Rankinem i innymi mistrzami gatunku.

• Benny

  2018-03-23

  Mam wszystkie wcześniejsze książki tego autora. Zdążyłem sie zżyć przez to z bohaterem wykreowanym przez autora na tyle, że czekam z utęsknieniem na każda następna opowieść o moim ulubionym detektywie. Serdecznie zalecam fanom kryminałów!