Recenzje

• paula.radzion

  2018-03-21

  Ocena 4/5. Niezły thriller, wciągająca narracja, zakończenie dające co nieco do myślenia. Polecam.

• saskia

  2018-03-21

  Raz wyrządzona krzywda pozostawia po sobie bliznę jaka stale będzie przypominać o tym co zraniło, a przede wszystkim tego kto zadał cios. Nieważne ile lat mija, są rany, które nigdy nie zagoją się do końca i zawsze będą świadectwem doświadczonego dramatu. Jednak nie wszyscy będą postrzegać tę tragiczną chwilę w takich kategoriach, czasem sprawcy nie poznają gorzkiego smaku kary od razy. Idealny ojciec, doskonały mąż, obiekt westchnień i zazdrości i to nie tylko ze strony kobiet. Oskar jest życiowym szczęściarzem, ma piękną małżonkę i udane dzieci, na sportowej emeryturze cieszy się taką samą popularnością jak kiedyś gdy był gwiazdą piłki nożnej. Korzysta ile się da z dobrej passy i nie zaprząta sobie głowy jakimikolwiek zmartwieniami. Do czasu. Wyjazd na wakacje do Tajlandii nie kończy się tak jak było zaplanowane, ale postronni obserwatorzy nic nie zauważają. Lecz sam Oskar dostaje coś więcej niż bolesną nauczkę i jak się wkrótce okazuje jest ona wstępem do czegoś, co jeżeli wyjdzie na jaw może zrujnować image Oskara. Kilkanaście lat wcześniej udało mu się dosłownie wywinąć od odpowiedzialności. On i dwójka jego kumpli zgwałciła kilkunastoletnią Josefin, ale dzięki niezbyt starannemu dochodzeniu zostali uniewinnieni, chociaż ich wina była niezaprzeczalna. Niestety sprawiedliwość nie zatriumfowała, napiętnowana została ofiara, a sprawcy zapomnieli o całej sprawie. Teraz jednak ktoś zaczyna im przypominać ten pewien letni wieczór i to co wydarzyło się wtedy. Kiedyś wywinęli się, kłamali i obecnie też nie zamierzają mówić prawdy. Kto wysyła im maile z przypomnieniem ich zbrodni i dlaczego dopiero teraz? Główną podejrzaną wydaje się Josefin, ponieważ komu jak nie jej zależałoby na zemście? Jeżeli nie ona to kto? Tylko kilka osób znało faktyczny przebieg wydarzeń, a może więcej? Jonas i Rikard także mają dużo do stracenia, ale Oskar jest znany, no i ostatnio jeszcze ta sprawa w Tajlandii. Zresztą ten ostatni ma jeszcze kilka rzeczy do przemyślenia. Krzywda jaką wyrządzili młodej kobiecie nie pozostała bez echa. Jedno kłamstwo pociągnęło kolejne, może nadszedł czas by w końcu przestać zaprzeczać i przyznać się? Kryminały mają mniej albo bardzie zawiłe motywy, jednakże czasem stanowią one punkt wyjścia do historii w jakiej pierwszoplanową rolę odgrywa nie suspens, ale jego skutki. Sara Larsson nie odeszła całkowicie od sensacyjnych elementów, ale ważniejsze są wątki gdzie sprawcy zaczynają spoglądać wstecz i dostrzegać zło wyrządzone przez siebie. W "Pierwszych kłamstwach" nie ma prostych prawd albo dynamicznych odpowiedzi, za to jest studium dojrzewania do odpowiedzialności i stawiania czoła skutkom własnych decyzji. Oczywiście bohaterowie nie od razu wkraczają na odpowiednią drogę, co więcej czytelnicy nie do końca wiedzą jak faktycznie będą oni dalej postępować, ale pewne wnioski co do przyszłości można wysnuć. Sara Larsson wpisała własną książkę w klimat skandynawskiej literatury kryminalnej, da się go odczuć w każdym z epizodów - chłód i pochmurność towarzyszy postaciom od początku do końca, nawet kiedy przebywają w samym słońcu, są one w postaciach. "Pierwsze kłamstwo" to wnikliwe obserwacje pobudek jakimi kierują się ludzie gdy chcą uniknąć kary za swe czyny a także słabości wymiaru sprawiedliwości, którego przedstawiciele zapominają o ofiarach.

• Marcin Rutkowski

  2018-03-21

  Całkiem interesujący szwedzki kryminał o niszczącej sile kłamstwa i sekretów, o przemocy, która może dotknąć każdego z nas. Nie będę omawiał fabuły, umiecie czytać, przeczytajcie sobie "opis", dodam tylko, że to jedna z inteligentniejszych historii przemyconych w tym zalewie kryminalnego chłamu, z jakim mamy do czynienia na co dzień. Polecam;)