Recenzje

• Anna Rydzewska

  2018-03-20

  Czy istnieje coś takiego jak perfekcja? Jak poważne kłopoty skrywa małżeństwo wzorowe na pokaz? Jeśli ktoś zdaje się być idealny, niesamowicie opanowany, najprawdopodobniej ma coś na sumieniu i starannie to ukrywa, robi wszystko, by brzydki tajemnica nie wypłyną na światło dzienne. Tak właśnie było w wypadku Zoe i jej matki, jednak zdawać się może, że przecież jej postępowanie nie miało na celu niczego złego. Chciała chronić siebie i ukochaną córkę, zapłaciły dużo za zamierzchłe błędy, straciły wszystko, teraz tylko pragnęły odciąć się od przeszłości, rozpocząć nowe życie. Początkowo nie rozumiałam, dlaczego zataiła to też przed obecnym partnerem. Skoro się kochają i tworzą tak udany związek, zaufanie powinno być przecież podstawą. Wkrótce wychodzi niestety na jaw, że doskonały mąż także nie jest do końca w porządku... Autorka w mądry sposób ukazała funkcjonowanie rodziny opartej na fałszu. Sugestywnie przedstawiona została także cena za osiągnięcie sukcesu. Nikt nie rodzi się perfekcjonistą w określonej dziedzinie, talent należy rozwijać. Wszystko, co osiągnęła Zoe, jak i Lucas, było zasługą ciężkiej pracy, dyscypliny, całkowitego poświęcenia się muzyce. Miłowali grać, lecz nie da się ukryć, iż był to również obowiązek, jaki zabierał w zasadzie cały ich wolny czas. Bardzo spodobało mi się, iż czytelnik ma możliwość śledzić rozwój akcji z punktu widzenia rożnych postaci. Poznajemy ich motywy, myśli, odczucia. To pozwala dogłębnie wniknąć w ich problemy, poznać środowisko i stworzyć pewną ocenę sytuacji. Zastosowano też idealny zabieg na przybliżenie czytającemu przeszłości rodziny Lucasa, poprzez ukazanie scenariusza nasianego przez samego chłopca. Możliwość wglądu w psychikę postaci nadaje powieści naprawdę niesamowity, trzymający w napięciu klimat. Bez wątpienia, idealnie nakreślone, złożone, interesujące portrety psychologiczne to jedna z największych plusów tej książki. Autorka dokonała dogłębnej analizy umysłu młodej osoby, pełnej sprzeczności, zagubionej. Główna bohaterka jest z jednej strony opanowana, zdyscyplinowana, podporządkowuje się obowiązkom związanym z pasją, z drugiej strony przecież nie panuje ponad własną impulsywnością. Targające nią uczucia błyskawicznie przechodzą na czytelnika, rozumie on jej dylematy, postrzega całą sytuacje z jej perspektywy, zastanawia się jak powinna postąpić. "Znów przeżywam jeden z tych dziwacznych momentów, gdy najpierw śmieję się z całego serca, idealnie się czuję i nieźle bawię, a po chwili wracam na ziemię: jestem tylko sobą, kimś kompletnie bezwartościowym, a nawet jeszcze gorzej." Też dorosłe postacie zostały brutalnie obnażone z emocji. Każdy z nich musiał przecież stanąć przed wyjątkowo ciężkim wyborem, zdecydować, co jest dla niego priorytetem. Pragną być szczęśliwi, lecz wiedzą, że nie mogą egoistycznie myśleć tylko o sobie. Autorka osadziła fabułę w wąskich ramach czasowych, jak sama tłumaczy, zabieg ten zastosowała w celu stworzenia atmosfery, przypominającej klimat dramatów teatralnych. Udało jej się to idealnie i z przyjemnością chciałabym obejrzeć jej sztukę, choć muszę przyznać, że liczne sugestywne opisy, przesiąknięte emocjami sprawiły, że już w trakcie lektury czułam się jak naoczny świadek tych zdarzeń. To zdecydowanie pozycja, którą przeżywa się całą duszą. Czy kłamstwo jest jedynym metodą na odcięcie się od przeszłości i rozpoczęcie nowego życia? Moim zdaniem "Perfekcyjna dziewczyna" to znakomity, nieprzewidywany, mroczny thriller psychologiczny ukazujący, iż perfekcja nie istnieje, jest złudzeniem, które jedynie przyczyni się do poważnych kłopotów. To też pełna napięcia, hipnotyzująca historia o tym, jak jeden głupi błąd może zniszczyć całe życie. Autorka nie ocenia postępowania postaci, pozostawia to czytelnikowi. Nie jest to jednak zadanie łatwe, nawet możliwość zagłębienia się w ich psychikę, nie do końca pozwala ocenić, co jest właściwe, a co nie powinno się nigdy zdarzyć. Zakończenie wzbudza dużo skrajnych uczuć, pozostawia w zwątpieniu. Skomplikowani bohaterowie, konsekwencje skrywania mrocznej tajemnicy, niebezpieczne pozory, liczne problemy, które dosadnie niszczą samoocenę, a wszystko otulone szaleńczą pasją i miłością do muzyki. To pozycja, od której nie sposób się oderwać, pochłonie was bez pamięci, wielokrotnie zszokuje i wstrząśnie, a na koniec pozostawi wam niesłychany zamęt w głowie. Pojawi się też niepokój i pytanie, jak dużo rodzin naprawdę działa w ukazany tu sposób. Właśnie takie thrillery uwielbiam! Zalecam całym sercem!

• Kamila Wegner

  2018-03-20

  Fajna książka,czyta się dynamicznie i lekko,wciągająca. Czasami ciężko było się oderwać. Polecam.