Wyjeżdżając do Pekinu szukałem najnowszego przewodnika, gdyż Chiny są krajem, który zmienia się bardzo szybko. Przewodnik Bezdroży został wydany w 2015, lecz jest to tłumaczenie francuskiej odsłony znacznie wcześniejszego wydania. Niestety wydawca nie raczy poinformować czytelnie, z którego roku pochodzą te zawarte w nim informacje. Przewodnik sugeruje na przykład rozpocząć zwiedzanie Zakazanego Miasta od północy, gdzie wisi znaczna tablica informacja, że od 2011 roku północne wejście jest zamknięte. Oczywiście nie zgadzają się ceny, plan metra jest nieaktualny i większość informacji „praktycznych” jest już niezgodna ze stanem faktycznym.Przewodnik posiada dużo innych niedogodności. Po pierwsze na planach miasta nie zaznaczono stacji metra, więc są bezużyteczne, jeśli chce się poruszać komunikacja miejską. Też przy zabytkach nie ma podanych stacji metra, tylko najbliższe stacje „w okolicy”, które czasami są kilka kilometrów od miejsca, które chcieliśmy odwiedzić. Najistotniejsze zabytki oznaczone są trzema gwiazdkami, lecz nikt nie pomyślał, aby zrobić indeks najistotniejszych zabytków, więc aby ustalić, co warto zobaczyć w Pekinie trzeba przerzucać strona po stronie, a miejsce w przewodniku poświęcone najistotniejszemu ogrodowi w Pekinie jest podobne jak miejsce zarezerwowane dla lokalnego parku.Informacje kulturalna historyczne są pobieżne, a przewodnik nie podaje informacji jak dojechać na lotnisko, czy stację kolejową, czy jak kupić bilet kolejowy (co w Chinach nie jest proste). Podsumowując przewodnik jest tylko źródłem frustracji i stanowczo odradzam jego zakup.