Leniwa i pełna uroku, zabawna i demaskatorska. Jest w tej powieści coś tak przytulnego, że chce się bywać w towarzystwie Pań z Craanford, asystować w okresie bankietów i herbatek. To zdecydowanie nie jest lektura dla facetów i choć akcja nie jest wartka jak nurt górskich potoków, to czyta się ją jednym tchem i z wypiekami na twarzy. Z wypiekami zamiłowania i pogodnego nastawienia do świata, a przede wszystkim do angielskiej prowincji XIX wieku.