Recenzje

• awiola

  2018-03-21

  Przyznam się Wam do czegoś – odkąd tylko poznałam znaczenie sformułowania "spiskowa teoria dziejów", wszelkie książki o tej tematyce pochłaniam z prędkością światła, pobudzając tym samym własną wyobraźnię. Słowo "spisek" potrafi bowiem zająć mój umysł, kreując różnorodne scenariusze. Z tego również względu, nie mogłam oprzeć się pokusie przeczytania książki nieznanego mi dotychczas polskiego autora, który pośrednio dotyka tego uwielbianego przeze mnie tematu. I pomimo pojawienia się małego uczucia rozczarowania dotyczącego poprowadzenia akcji, sam wątek ukazujący zmanipulowane społeczeństwo w pełni nasycił mój umysł.Próbowałam znaleźć jakiekolwiek info na temat autora - Dariusza Hryciuka, niestety bez skutku.Ksiądz Bernard Staniewski pracując w Tajnych Archiwach Watykanu, przypadkowo odkrywa zapomnianą przepowiednię Malachiasza, mającą przedstawiać ostatniego papieża, po którym nadejdzie koniec świata. Żeby sekret nie ujrzała światła dziennego, ksiądz zostaje wydalony z Rzymu. Wzięty reporter David Stone ma odebrać nagrodę dla "Dziennikarza Roku". W ostatniej chwili jednak, decyduje się na uroczystej gali ujawnić info kompromitujące kluczowych ludzi, tym samym stając się odtąd "personą non grata". Bohater w tym samym okresie staje się ofiarą napadu i trafia do szpitala, w którym opiekuje się nim Ester Sayes. Nieoczekiwanie, przeznaczenie stawia na jednej drodze Davida i księdza Bernarda, którzy postanawiają połączyć własne siły, by rozwikłać zagadkę ostatniego papieża, a także podjąć walkę z najpotężniejszym człowiekiem na świecie - Patrickiem Bohrem."Ostatni papież. Sekret przepowiedni Malachiasza" to utrzymana w futurystycznym klimacie powieść, w której już same części składowe tytułu wodzą na pokuszenie. Takie słowa, jak: ostatni papież, sekret i przepowiednia – już na samym początku bowiem rozbudzają wyobraźnię wszystkich czytelników, uwielbiających doznania literackie w takim właśnie obszarze. I muszę przyznać, że i na mnie chwytliwy tytuł zadziałał, rozbudzając oczekiwania czytelnicze, które w znacznej mierze zostały na szczęście zaspokojone.Dariusz Hryciuk przedstawił w sposób wyjątkowo wymowny wizję świata w niedalekiej przyszłości, która może budzić strach i niedowierzanie. Wyobraźcie sobie bowiem, że amerykańskie społeczeństwo wyraziło zgodę na wszczepienie do ciała każdego obywatela chipa, zastępującego wszelką walutę, dokumenty pozwalające na identyfikację i przede wszystkim pozwalającego namierzyć każdego człowieka, gdziekolwiek się znajduje. Wyobraźcie sobie, rozpadającą się Unię Europejską, zagrożenie wojny nuklearnej na Wschodzie i człowieka, który pragnie wprowadzić wszelkimi środkami świeży porządek świata, wykreowany w swoim chorym umyśle. Wyobraźcie sobie wreszcie pełną kontrolę ludzi, która funkcjonuje pod płaszczem zapewnienia bezpieczeństwa wolnym obywatelom. Taka katastroficzna wizja może zatrwożyć i wzbudzić dużo refleksji dotyczących kierunku w jakim zmierza obecny postęp technologiczny i rozwój społeczny. Muszę przyznać, że wszelkie detale z jakimi twórca omawia naszą niedaleką przyszłość, przyprawiały mnie o gęsią skórę na całym ciele. Wbrew pozorom, niektóre z tych zjawisk nie są tak nieprawdopodobne, jak mogłyby się na początku wydawać. Płaszczyzna ta została dopracowana niemalże do perfekcji, i muszę przyznać, że ujęcie tematu przyszłości w taki właśnie sposób - niesamowicie wciąga - pokazując to, co może kiedyś czekać na mieszkańców naszej planety.O ile warstwa opisowa niedalekiej przyszłości powinna Was zaciekawić, o tyle sam pomysł na konstrukcję fabularną może nieco zniechęcić. Warto podkreślić, że akcja książki toczy się dwutorowo – czytelnik bowiem obserwuje poczynania Davida i księdza Bernarda, a także Patricka Bohra. Jednak sama sekret przepowiedni okazuje się mało tajemnicza, a zakończenie pełne niedopowiedzeń, wręcz otwarte - nie zaspokoiło mojej ciekawości. Poza tym, liczne powiązania ludzi Kościoła, polityki, biznesu i mediów – wydały mi się w niektórych elementach lekko naciągane. Tak, jakby twórca chciał na siłę ukazać prawdopodobieństwo powiązań najistotniejszych ludzi na świecie. To jednak małe niuanse względem idealnie wykreowanej wizji przyszłości ukazanej w książce."Ostatni papież" to prócz warstwy stricte sensacyjnej, opowieść będąca swoistą przestrogą, pokazującą jak może wyglądać nasz przyszły świat. Z pewnością nie pragnęlibyście obudzić się w rzeczywistości, jaką na potrzeby własnej książki wykreował Dariusz Hryciuk. Możecie jednak zajrzeć do jego dzieła, emocje bowiem gwarantowane.