Upload dokumentów - promocja książek - darmowy hosting pdf - czytaj fragmenty
Wśród dokumentów, które po śmierci profesora Mieczysława Gębarowicza trafiły do zbiorów Ossolineum we Wrocławiu, odnalazł się pochodzący z lat 50. rękopis niewydanej książki Najstarszy ikonostas cerkwi wołoskiej we Lwowie. Losy zabytku a także jego znaczenie w rozwoju malarstwa cerkiewnego i sztuki ukraińskiej. Na nad czterystu pożółkłych, nierzadko sklejanych z kawałków kartach ten wybitny badacz przeprowadził dokładną analizę historyczną, ikonograficzną i stylistyczną jednego z najlepszych dzieł sztuki ruskiej. Omówiony przez Gębarowicza ikonostas jest idealnym przykładem wysokiego poziomu lwowskiego snycerstwa i malarstwa w XVII wieku. Dzieło wyznaczyło granicę pomiędzy tradycją średniowieczną a nowożytną w sztuce cerkiewnej dawnej Rzeczypospolitej i stało się wzorem, do którego w następnych dziesięcioleciach nawiązywali najlepsi artyści ruscy.Publikacja tej książki to znaczący krok ku poznaniu całego dorobku naukowego wybitnego humanisty, jakim był Mieczysław Gębarowicz. To także ważny wkład w scalenie dziedzictwa polskich naukowców pracujących po drugiej wojnie światowej poza granicami kraju.Jedną z poważniejszych wad ówczesnego życia religijnego był zwyczaj, że każdy gospodarz miał w cerkwi swą swoją ikonę, do której się sam modlił. Niewiele zwracając uwagi na to, co się losy przy ołtarzu (…). Modlenie się do cudzej ikony uważane było za przestępstwo, które karano sądownie, skazując winowajcę na zwrot połowy ceny zapłaconej za obraz. Nie wolno było złodziejskimi sposobami wyłudzać u ikony łaski, do których ma prawo tylko jej właściciel. Bandyta otrzymywał radę, żeby się postarał o własnego swojego Boga, pod którym może się modlić, ile zechce.(fragment)Mieczysław Gębarowicz (1893-1984) – historyk sztuki, profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, członek Polskiej Akademii Umiejętności; był kustoszem Muzeum Lubomirskich i dyrektorem Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. Po zakończeniu drugiej wojny światowej pozostał we Lwowie, żeby nie dopuścić do zniszczenia pozostawionych tam dóbr polskiej kultury. W 1950 roku został zdegradowany do stanowiska niższego pracownika naukowego, wyrzucony z pracy, a na koniec obłożony zakazem dostępu do archiwów. Nie zaprzestał jednak działalności naukowej, której efekty publikował w Polsce. Wśród jego licznych dzieł należy wymienić zwłaszcza fundamentalne opracowania na temat rzeźby lwowskiej: Studia ponad losami kultury artystycznej późnego renesansu w Polsce (1962), Szkice z historii sztuki XVII w. (1966).Agnieszka Gronek (1969) – historyk, historyk sztuki, lekar habilitowana, absolwentka Uniwersytetu Szczecińskiego i Uniwersytetu Jagiellońskiego, adiunkt w Katedrze Ukrainoznawstwa na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się sztuką cerkiewną dawnej Rzeczypospolitej. Opublikowała książki: Wokół ukrzyżowanego. Studia ponad tematem Pasji w ukraińskim malarstwie ikonowym (2010) a także Opuszczone dziedzictwo. O malowidłach w cerkwi św. Onufrego w Posadzie Rybotyckiej (2015).
Szczegóły | |
---|---|
Tytuł | Osso Wczoraj i Dziś. Najstarszy ikonostas cerkwi wołoskiej we Lwowie |
Autor: | Gębarowicz Mieczysław |
Rozszerzenie: | brak |
Język wydania: | polski |
Ilość stron: | |
Wydawnictwo: | Ossolineum |
Rok wydania: |
Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
---|
PDF Upload - Zapytania o Książki - Dokumenty © 2018 - Wszystkie prawa zastrzeżone.