Temat Korei Północnej był i stale jest dla mnie olbrzymią niewiadomą. Pomimo wielu starań nie potrafię zrozumieć tego całego funkcjonującego tam systemu. Jak to możliwe, że w XXI wieku, kiedy zdaje się, że wolność człowieka jest chlebem powszednim w Korei Północnej normalnie nie ma jej wcale. Zawsze wydaje mi się, że nasza polska propaganda jest ogromna i okropnie mąci nam w głowach. Porównując ją jednak do Korei Północnej no cóż, brak mi słów. Ci ludzie zachowują się jak roboty: klaszczą, śmieją się, płaczą na zawołanie. Nie buntują się, nie uprawiają sabotażu, nie drukują ulotek, nie spiskują. Służą państwu ze wszystkich sił, nawet kosztem najbliższych. "Oskarżenie" jest zestawem opowiadań przedstawiających codzienne życie Koreańczyków. Ich trudy, zmagania i pilnowanie każdego własnego ruchu tak, żeby przypadkiem nie podpaść władzy. Książkę tę czyta się w zawrotnym tempie zważając na bardzo interesujący temat, lecz też na styl pisania autora. Podoba mi się, że nie jest to następny "podręcznik" przedstawiający trud mieszkańców Korei Północnej. W każdym słowie czuć ból, strach, wściekłość i chęć zasmakowania odrobiny wolności. Kiedy obejrzałam film przedstawiający tamtejsze realia na lekcji historii w gimnazjum pierwszym pytaniem, które zrodziło się w mojej głowie było "Jak im pomóc?" Tutaj odpowiedź na pytanie. Interesujcie się, zdobywajcie wiedzę i czytajcie materiały takie jak "Oskarżenie". Uważam, że im więcej osób będzie miało świadomość tego co się losy "za murami" ktoś w końcu zdecyduje się zrobić ten krok "w dobrą stronę".