Recenzje

• Teresa Dąbrowska

  2018-03-21

  Podróże Autora na wschod jak zawsze interesująće poznawczo i opisywane intrygującym stlem. Czytelnik czuje się wewnąrz tematu a nie obserwatorem jak nierzadko zdarza się gdy czytamy wspomnienia z podróży

• Diana Chmiel

  2018-03-21

  Andrzej Stasiuk zabiera nas kolejną podróż. Kto zna wcześniejsze książki autora i je lubi, polubi też tę. Ponieważ Andrzej Stasiuk pisze w sposób charakterystyczny, o rzeczach, które co raz przewijają się w jego opowieściach. Czytelnicy jego ebooków wiedzą, że podróże ze Stasiukiem nie są tradycyjne. Jego prozy i takich wypraw trzeba się nauczyć. Nawet więcej – myślę, że lub nam gra w duszy taki sposób widzenia świata, lub nie. I w zależności od tego będziemy czytać i lubić jego książki, lub nie.Ja Stasiuka uwielbiam, więc siłą rzeczy lubię to, co pisze. Ponieważ pisze o sobie, własnych wyprawach, swoim postrzeganiu rzeczywistości. A mi się podoba to, co widzi i jak widzi. Osiołkiem to migawka z podróży do Tadżykistanu, przez Ukrainę, Rosję i Kazachstan. Migawka, która czasami przybiera formę poetyckiej prozy, czasami zapisu wspomnień, czasami reportażu z drogi. Andrzej Stasiuk w jednym z wywiadów zdradził, że Osiołkiem to przede wszystkim to wyznanie miłości do motoryzacji i coś w rodzaju elegii na odejście silnika spalinowego, a treść całej książki można zamknąć w jednym zdaniu – Narrator jedzie do Azji starym samochodem i spotykają go różnorakie przygody. I tak rzeczywiście jest.To, co najbardziej mnie urzeka w tej opowieści to to, że nie ma ani początku ani końca. To wycinek jakiejś rzeczywistości, to fragmenty, sceny, chwile. Zostajemy porwani na wyprawę, wrzuceni do samochodu gdzieś w środku drogi. Zostaje nam opowiedziane, co było wcześniej, przez chwilę możemy swoimi oczami obserwować to, co się dzieje, lecz również bardzo wybiórczo, by na koniec zatrzymać się na którymś z postojów i zostać, podczas gdy twórca jedzie dalej. A my możemy o dalszej drodze ewentualnie przeczytać w następnej opowieści. To nie jest dokładna, szczegółowa relacja, ani z podróży, ani z konkretnych krajów. Stasiuk nie pisze reporterskich książek. Jego podróże są bez celu, takiego geograficznego, choć tak naprawdę go mają – twórca usiłuje dotrzeć do miejsca, gdzie dalej już nie można pojechać. Podróż traktuje jako pretekst – do wspomnień, do rozmyślań o sobie, o ludzkości w ogóle, o życiu, o odwiedzanych krajach, ich historii i kulturze.Stasiuk jak zawsze pisze o stałości i przemijaniu. Mam wrażenie, że w każdej kolejnej książce pdf jest tego trochę więcej. W wielu miejscach bardzo wyraźnie przebija tęsknota za starymi czasami, za przeszłością. Twórca rzuca nam kontrowersyjne nowoczesność jest do bani, a ja jestem w stanie się z nim zgodzić. Z jego tekstów zawsze przebija pragnienie prostoty, powrotu do źródeł, cokolwiek miałoby to znaczyć, zrozumienia pierwotności. I zaczynam dochodzić do wniosku, że nikt tak jak on nie omawia zwyczajności i codzienności. Tak poetycko, lecz jednak konkretnie, dostrzegając najmniejsze detale najprostszych przedmiotów. Omawia relacje z rzeczami, które traktuje bardzo osobowo, wręcz jak żywe. Zatrzymuje się przy momentach, przez które my byśmy przebiegli, zwraca uwagi na rzeczy, na które już dawno uwagi się nie zwraca, upraszcza życie. I to uproszczenie mnie tak bardzo przyciąga. W świecie, w którym lubimy sobie wszystko komplikować, nierzadko bez żadnego powodu, taki głos jest bardzo cenny. Ciągnie mnie do takiej wolności, do tego życia odartego ze wszystkiego zbędnego.

• Piotr Juskowiak

  2018-03-21

  Książka ebook przeczytana jednym tchem. Jak zwykle nie zawiodłem się. Prawdziwy, niezły Andrzej Stasiuk. Taki, jakiego lubię. Zawsze gdy czytam Stasiuka, mam wrażenie że przeżywam historię razem z nim. Także tym razem, miałem wrażenie że to ja siedzę na fotelu pasażera w Zielonym Osiołku i jadę, i słucham, i oglądam.... POLECAM TO PRZEŻYCIE !!!!