Recenzje

• Maciej Witkowski

  2018-03-20

  Książka ebook wydaje się porządku. Dopiero ją kupiłem wiec jeszcze jej nie przeczytałem. Koledzy którzy ją polecili bardzo ją zachwalali więc ją kupiłem.

• www.arabiasaudyjska-ksa.blogspot.com

  2018-03-20

  Niesamowicie wciągająca historia o tajnej operacji przeprowadzonej przez jedną z najbardziej zagadkowych agend wywiadu amerykańskiego Joint Intelligence Committee (Połączonego Komitetu Wywiadu). Żeby uzyskać przewagę technologiczną ponad „sojusznikiem” jakim podczas II Wojny Światowej był Związek Radziecki, zespoły uczonych z różnorakich obszarów wiedzy, zarówno cywilnej jak i wojskowej, były wysyłane na tereny III Rzeszy opanowane przez wojska anglo-amerykańskie. Działając pod ochroną jednostek specjalnych słynnych jako „Force T" naukowcy zajmowali się pozyskiwaniem dokumentacji technicznej a także efektów badań mogących mieć zastosowanie militarne. W nieco późniejszym czasie – przejmowali też samych uczonych pracujących dla hitlerowskich Niemiec. Wbrew oficjalnej propagandzie amerykańscy i brytyjscy wojskowi absolutnie nie brzydzili się współpracą z ze zbrodniarzami wojennymi, nierzadko oficerami SS czy SA. Jak podaje Autorka – element generałów i pułkowników darzyła tych ludzi szacunkiem i uznaniem. Nie budziły moralnego sprzeciwu też sposoby, jakimi dochodzono do efektów tych badań. Przykładem są sposoby badawcze ponad chemicznymi gazami bojowymi, szczepionkami mającymi uodparniać żołnierzy na atak bronią biologiczną czy warunki w jakich pracowali więźniowie obozów koncentracyjnych przy konstruowaniu rakiet V-1 i V-2. Doświadczenia prowadzone na ludziach, praca nad siły w sytuacji skrajnego niedożywienia i śmierć tysięcy niewolników III Rzeszy kompletnie nie miała znaczenia dla decydentów „najlepszej demokracji świata”. Wernher von Braun, SS - Sturmbannführer odpowiedzialny za śmierć tysięcy więźniów obozu koncentracyjnego Mittelbau-Dora, za osiągniecia na rzecz podboju kosmosu został w 1969 roku nagrodzony przez własnych świeżych mocodawców jednym z najwyższych odznaczeń w USA - Distinguished Service Medal. Otto Ambros, członek NSDAP od 1937 roku, współtwórca tabunu i sarinu (nazwa pochodzi od pierwszych liter nazwisk jego odkrywców: Schrader, Ambros, Rüdiger, van der Linde), skazany przez Trybunał Norymberski za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości od 1951 pracował na rzecz amerykańskich wojsk chemicznych i koncernów chemicznych w USA i RFN. "Operacja Paperclip” to akcja nielegalnego, z punktu widzenia amerykańskiego prawa, transferu do USA osób, które za zbrodnie wojenne i przynależność do organizacji uznanych za zbrodnicze nigdy nie dostałyby amerykańskich wiz. Dlatego należało tę operację przeprowadzić jako ściśle tajną - bez wiedzy i zgody amerykańskiego Departamentu Stanu.Jak widać na powyższych przykładach, takie biografie z czasów wojny nie były przeszkodą w pracy na rzecz armii amerykańskiej, liczyły się tylko osiągnięcia i kwalifikacje.Autorka pokazuje życiorysy 21 naukowców wiernie służących Adolfowi Hitlerowi - posiadaczy Złotych Oznak Partyjnych NSDAP (nadawanych tylko najbardziej zasłużonym „Kameraden” przez samego Fuhrera), SA-manów i SS-manów, w większości zbrodniarzy wojennych. Lektura niezmiernie wciągająca i jednocześnie budząca pewną odrazę w stosunku do amerykańskiej hipokryzji. Dlatego wcale nie dziwię tym, którzy za amerykańską mentalnością nie przepadają. Z tej książki dowiecie się dlaczego. http://niestatystycznypolak.blogspot.com/

• andre83x

  2018-03-20

  W bardzo interesujący sposób przedstawiono historię powojennego świata, w którym zostali wybieleni wysoko postawieni naziści

• Fruksia

  2018-03-20

  Wybitni matematycy, fizycy i doktorzy przez lata pracowali dla III Rzeszy, współpracując z Hitlerem. Po zakończeniu II wojny światowej wielu z nich dostało od Stanów Zjednoczonych drugą szansę. Mogli zostać wtrąceni do więzień na całe lata albo przyjąć propozycję pracy dla USA. (..) Autorka "Operacja Paperclip" w własnej książce pdf wykorzystała i ujawniła dużo nieznanych do tej pory faktów. Myślę, że przy pisaniu tej powieści a także przy zbieraniu informacji dużą rolę odegrał zawód Annie Jacobsen. Autorka jest dziennikarką zajmują się głownie faktami o broni i bezpieczeństwie narodowym. Największym dowodem na zaangażowanie autorki w pisanie tej pozycji jest obszerna bibliografia umieszczona na końcu książki. (...)Osobiście bardzo cieszę się, że mogłam przeczytać tą książkę. Dzięki niej dowiedziałam się o wielu interesujących dla mnie faktach. Mam nadzieję, że innym wielbicielom historii również przypadnie do gustu i będą mogli spędzić z nią czas.