Recenzje

• Co warto przeczytać?

  2018-03-22

  Jakiś czas temu miało miejsce moje pierwsze spotkanie z bohaterami cyklu o tajnej jednostce OpCop. Kiedy dowiedziałam się, że pojawił się następny tom, musiałam po niego sięgnąć. Książka ebook nie do końca spełniła moje oczekiwania, lecz i tak przeczytam następne części.Policjanci z OpCop śledzą szajkę zajmującą się handlem żebrakami na terenie całej Europy. Przez długi czas ich działania nie przynoszą żadnego skutku, aż w końcu następuje przełom, poprzedzony emocjonującymi zdarzeniami.W tym samym okresie Paul Hjelm pomaga nieoficjalnie pewnej pani komisarz UE, której projekt ustawy może nieodwracalnie przemienić świat. Jeżeli ten pomysł wejdzie w życie, wielu potentatów straci miliony. Nie dziwi więc fakt, że ponad dziewczyną wisi śmiertelne niebezpieczeństwo.Prawda jest taka, że przez pierwsze kilkadziesiąt stron miałam ochotę tę książkę rzucić w kąt. Na jej stronach przewija się zbyt wielu bohaterów i zupełnie nie potrafiłam za tym wszystkim nadążyć. Byłam zmęczona i zirytowana. To naprawdę znaczna wada tego cyklu i dużo osób może skutecznie do siebie zrazić.Kiedy już przemęczyłam się przez te 70-80 stron, jakoś udało mi się ogarnąć bohaterów i wreszcie mogłam się skupić na właściwej akcji. "Ciuciubabka" po wcześniejszych perturbacjach ostatecznie mnie wciągnęła i sprawiła, że z zainteresowaniem czytałam kolejne rozdziały. Arne Dahl to pisarz, który w własnych powieściach nie chwyta się schematów, a prezentuje coś świeżego i naprawdę interesującego. W tym wypadku o dużo mocniej ciekawił mnie wątek dotyczący pani komisarz UE i projektu jej ustawy. Śledztwo dotyczące żebraków nie do końca mnie do siebie przekonało i momentami miałam wrażenie, że pisarzowi nie chciało się już tego kierunku fabuły rozwijać. Książka ebook podobała mi się, jednak nie jest bez wad. Szczerze się przyznam, że jeszcze na etapie 3/4 powieści byłam przekonana, że po kolejny tom nie sięgnę. Nie miałam ochoty znów od świeża uczyć się bohaterów i po raz następny się irytować. Arne Dahl mnie zrobił w balona i "Ciuciubabkę" zakończył w taki sposób, że po prostu MUSZĘ dowiedzieć się co się wydarzy! Ostatecznie okazuje się więc, że warto po tę opowieść sięgnąć, ponieważ potrafi niepostrzeżenie zassać do swego świata i trudno go później opuścić. A to prawdopodobnie o to w tym wszystkim chodzi.

• saskia

  2018-03-22

  Zwracają na siebie uwagę, lecz rzadko na dłużej, stali się fragmentami krajobrazu miast, wydają się jego nierozerwalną częścią, nie do usunięcia. U jednych budzą litość,drudzy reagują gniewem, rzadko kiedy ktoś wchodzi z nimi w głębsze relacje, po prostu są, pojawiają się i znikają. Żebracy. Jedno słowo, czasem kryje się za nim nie tylko ludzka tragedia, lecz coś o dużo bardziej złowrogiegoNiełatwo skoordynować międzynarodowy zespół indywidualistów a także codziennie wykazywać się umiejętnościami dyplomatycznymi. OpCop jest na celowniku i nie wszystkim podoba się jego działalność, Paul Hjelm przekonał się niejednokrotnie, że sukcesy miewają niebywale gorzki smak, lecz rzadko kiedy ma czas na takie rozważania. Jego podwładni właśnie są w trakcie dochodzenia, które postawiło na nogi całą grupę, jak zawsze najistotniejsze są szczegóły, od nich zależy końcowe zwycięstwo, a do niego jeszcze bardzo daleko. Prosto przeoczyć ważny szczegół, funkcjonariusze starają się połączyć w całość skrawki informacji, ale mają świadomość, że stale podejrzani wyprzedzają ich. Handel ludźmi dla wielu wydaje się zamierzchłą przeszłością, niechlubną i od dawna już istniejącą tylko w podręcznikach historii. Niestety Paul wraz ze swymi współpracownikami po raz następny zajmuje się śledztwem, gdzie człowiekowi odbiera się podstawowe prawo - wolność i sprowadza się go do roli towaru. W dwudziestym pierwszym wieku niewolnictwo stale nie zostało wyeliminowane, lecz zbyt wielu nie dostrzega jego ofiar, bywają idealnie zakamuflowane. Pozory w tym przypadku pozwalają funkcjonować bandytom na oczach świata i pozostawać niezauważalnym. Niektórzy członkowie OpCop-u dostrzegają pewne podobieństwa teraźniejszej sprawy do tej sprzed paru lat, być może teraz uda się zakończyć ją z pozytywnym wynikiem. Jednak nadmierny optymizm nie zawsze jest dobrym przewodnikiem, niekiedy prowadzi on do sytuacji, jakiej za wszelką cenę chciano uniknąć. Czy zostaną wyciągnięte wnioski z popełnionych błędów? Stanowisko jakie zajmuje Paul Hjelm czasem stawia go w sytuacji, w której by pomóc musi manewrować między tym co jeszcze niedopuszczalne, lecz i nie do końca zabronione. Marianne Barriere ma wielu wrogów i zdaje sobie z tego idealnie sprawę, ale czym innym są przeciwnicy polityczni, a zupełnie inna kategoria to ludzie uderzający w jej sprawy osobiste. Unijna komisarz nie zamierza ustąpić pola, a jedyny człowiek mogący ją ocalić to poznany nie tak dawno Paul Hjelm. Oficjalne działania oczywiście są niewskazane, szczególnie, że Barriere ma pewne plany, wymagające od niej nieskazitelności i całkowitej przejrzystości. W takiej sytuacji nie pozostaje nic innego jak funkcjonować w tajemnicy nawet przed współpracownikami i posłużyć się niestandardowymi środkami. Od tego już krok do wystawienia kogoś na ogromne zagrożenie bez gwarancji sukcesu. Dwa równolegle toczące się dochodzenia wydają się dotyczyć zupełnie różnorakich kwestii. Jedno i drugie zaczyna zataczać coraz szersze kręgi i odsłaniać zaskakujące fakty. Mafijne macki wydają się mieć nieograniczony zasięg, OpCop odnajduje ich ślady w nieoczekiwanych miejscach. Czyżby handel żywym towarem był tylko przysłowiowej góry lodowej? Co odnajdzie Paul Hjelm pod powierzchnią europejskiego towarzystwa wzajemnej "adoracji"? Czarna Seria nieodmiennie serwuje czytelnikom bardzo nieźle skonstruowane kryminały autorów, umiejętnie wiążących różnorodne wątki wokół sensacyjnego rdzenia. "Ciuciubabka" wpisuje się w ten kanon w każdym calu, następna wersja pracy dawnej Ekipy A - obecnie OpCopu łączy w sobie fragmenty z poprzednich części i przeciera nową ścieżkę. Bezpieczna Europa ma o dużo mroczniejszy klimat, a Arne Dahl w mistrzowski sposób przedstawia jej dwa oblicza, to codzienne w jakim rzadko kto zauważa przemoc i bandytów a także drugie, w którym zbrodnia nie jest niczym niezwykłym, stanowi chleb powszedni. Kontrast między tymi dwoma krajobrazami a także ich splecenie wpisuje się idealnie w skandynawski gatunek sensacyjny. Słynni już bohaterowie stawiani są przed świeżymi wyzwaniami, praca, zajmująca tak kluczowe miejsce w ich życiu wymaga weryfikowania wyznawanych zasad, czasem nagięcia, rodzi się zapytanie czy cel powinien uświęcać środki. Twórca sięga w "Ciuciubabce" także po fragmenty z pogranicza political-fiction, które splata z kryminalnymi wątkami tworząc tym samym fundamenty pod fabułę niepokojącą swym przekazem. Czytelnik dostaje szansę "podglądania" rozgrywającej się historii z perspektywy paru postaci, co pozwala mu poznać detale niedostrzegalne w innej sytuacji i stawiające wydarzenia a także postacie czasami w odmiennym świetle. Sam tytuł nadzwyczaj trafnie odnosi się do poszczególnych wątków, a czytający nie raz podczas lektury czuje się jak w dziecięcej zabawie, niestety mającej o dużo brutalniejsze reguły. Bohaterowie uwikłani są w dochodzenia w jakich zbyt nierzadko dochodzi do pokusy przekroczenia granicy między tym co jest właściwe, a tym co dozwolone przez prawo.