Recenzje

• Bookendorfina Izabela Pycio

  2018-03-21

  "Tej nocy na niebie nie świeciła ani jedna gwiazda. Zupełnie jakbyśmy znaleźli się w długim tunelu, ciemnym choć oko wykol. Na końcu tego tunelu nie widziałem światła, a tylko jeszcze głębszy mrok." Dość długo zabierałam się za spisanie wrażeń po przeczytaniu tej poruszającej biografii, musiało upłynąć trochę czasu, żeby emocje nieco uspokoiły się. Wyciszenie stało się konieczne, gdyż książka ebook wywołuje mnóstwo wzruszenia, współczucia i empatii. Także buntu i wściekłości, że człowiek potrafi tak skrzywdzić drugiego człowieka, zabierając nie tylko życie, zdrowie, majątek, skrawek ziemi, wiarę, lecz również odciskając piętno tragedii na dużo pokoleń. Biografia jest świadectwem wyjątkowo bolesnej lekcji historii, gorącym apelem o pokój i człowieczeństwo, podkreśleniem znaczenia pracy na rzecz ludzkości, odwołaniem do więzi spajających wspólnotę, najistotniejszych wartości w życiu człowieka, silnie osadzonej moralności, pozostania wiernym sobie. Przebaczenie, będące jedyną drogą do prawdziwego uleczenia, uszanowanie przeszłości, niepodsycanie niechęci, okazywanie tolerancji nawet względem wroga, skupianie się na przyszłości zamiast jątrzeniu bolesnych ran. Bardzo genialna i cenna publikacja, japońska mentalność, tak różna od europejskiej, lecz jakże interesująca i warta poznania. Hiroszima, szósty sierpnia tysiąc dziewięćset czterdziestego piątego roku, godzina ósma piętnaście, wybuch amerykańskiej bomby atomowej, i przerażająco zmienia się cała otaczająca rzeczywistość, a wraz z nią obowiązujące do tej pory zasady. Błysk, grzmot, huk, ruiny, gruzy, palący ból, strach, rozpacz, krzyki. Ginie sto czterdzieści tysięcy osób, zaś w następstwie chorób popromiennych jeszcze dwieście dziesięć tysięcy. Szokujący rozmiar spustoszeń. Przeludnione miasto, ośrodek akademicki, garnizon wojskowy, w jednej chwili przestaje w zasadzie istnieć. Zniszczenie, dym, ogień, popiół, pył, masakra, od której nie da się uciec. Trąba powietrzna porywająca wszystko i wszystkich z ziemi. A znikąd pomocy, choćby śladów schronienia i namiastki bezpieczeństwa. Istne piekło, wymalowane dwoma kolorami, czerwieni i czerni. Shinji Mikamo, dziewiętnastolatek, straszliwie poparzony, lecz czepiający się skrawka nadziei na ocalenie życia. Lecz jak tego dokonać, kiedy rozpacz wypełnia każdą komórkę ciała, a nie ma już szpitali i służ medycznych, które mogłyby choćby załagodzić ból. Niewyobrażalna męka, udręka, tortura, koszmar, który ciężko ogarnąć rozumem, a co dopiero go przeżywać. Z czasem dołącza przenikliwa samotność, tęsknota za rodziną, napawające lękiem i niepokojem myśli o bliskich. Jestem pod olbrzymim wrażeniem hartu ducha, niezłomności, determinacji do życia głównego bohatera, mobilizacji do potyczki o przetrwanie. Obserwujemy, jak upór wygrywa z cierpieniem, dzielność ze zgrozą, spokój z furią, odwaga ze strachem, opanowanie z konsternacją, mimo opętańczego zamętu, chaosu, popłochu, histerii i śmiertelnych ofiar wokół. Przymusowa izolacja od świata, pobyt w szpitalu, frustrująca rekonwalescencja, troska o przyszłość, brak domu, zagubienie, obrażenia uniemożliwiające wykonywanie nawet najprostszego zawodu. Złość i żal względem japońskich rządzących odnośnie ich wyparcia nieuchronnej klęski w wojnie, nieposkromionej pychy, skazania ludzi na pewną śmierć, wykorzystywania wpojonej dyscypliny opartej na honorze. I jeszcze opis umęczonego miasta, mieszkańców usiłujących otrząsnąć się po tragedii, odbudowujących własne życie od zera, składających je z mnóstwa drobnych kawałków. Miasta stojącego w obliczu przeobrażenia, gwałtownej inflacji, bezrobocia, biedy, zorganizowanej przestępczości, syndykatów zbrodni. Lecz to też nadchodzący postęp, rodzący się ośrodek wytwórczo-przemysłowy. Kopuła Bomby Atomowej, wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO, jedyny tak blisko eksplozji położony budynek, który nie uległ całkowitemu zniszczeniu, upamiętnia zrzucenie bomb atomowych na Hiroszimę i Nagasaki, obecnie to Pomnik Pokoju. bookendorfina.pl

• Iwona_C_

  2018-03-21

  Autorka spisując wspomnienia własnego ojca usiłowała oddać emocje, jakie towarzyszyły mu w tamtej chwili i według mnie udało jej się to. Tak, jak to wspomniałam wyżej. Książka ebook jest napisana prostym językiem, lecz potrafi zagrać na emocjach. Miejscami opisy obrażeń czy zniszczeń są zbyt dosadne, jednak pozwala to lepiej zrozumieć to co się wówczas działo. Dodatkowym atutem dla czytelnika z Europy jest to, że w książce pdf nieźle przedstawiona jest mentalność Japończyków, która w wielu aspektach różni się do naszej.http://www.czytajac.pl/2016/11/odrodzic-sie-popiolow-dr-akiko-mikamo/