To twoja książka?

Recenzje

• Kominek

  2018-03-23

  Jadąc niebieskim pociągiem przez bezkres lasów i pól z radością, a momentami też wzruszeniem odkrywam ostatnie strony „Niebieskiego autobusu”. Ze świadomością, że jest to opowieść, która w zaskakująco cudowny sposób wpisuje się w epokę, jakże odmienną od tej, gdzie mleko z butelki z kolorowym kapslem smakowało o niebo lepiej, niż ciecz, którą teraz dostajemy w kolorowych kartonach.Dziwię się też sam sobie, że wcześniej nie dano było mi poznać tej ze wszech miar niezwykłej książki autorstwa Barbary Kosmowskiej. Jednak, jak to mówią, co się odwlecze, to nie uciecze, tym bardziej więc napawa mnie dumą fakt, że mogłem ją poznać, a czytając odkrywać wszystko to, co bezpowrotnie przeminęło wraz z niebieskim autobusem z naszego życia.Mądrość, radość, wzruszenie, wreszcie refleksja płynąca z tej opowieści są tak niezwykłe, tak zaskakujące, tak piękne, iż bez wątpienia nie jest to książka, która po lekturze zniknie z naszej świadomości. Autorka na kartach własnej książki podarowała nam Miśkę z tym wszystkim, co u człowieka jest piękne, choć na pozór normalne. Z paletą słabości, ułomności, wad, grzechów lekkich i ciężkich, lecz też potyczką i staraniem oto, żeby przełamywać słabości, wystrzegać się ułomności, pracować ponad wadami, tak, żeby człowiek był pełen dobroci, miłości i ciepła.Wraz z Miśką i jej szaloną, choć przecież jakże zwyczajną rodziną jesteśmy świadkami przemijania czasu w cieniu dużego kasztanowca, w zmieniających się porach roku w ogrodzie pana Sybiduszki. Odkrywamy pragnienia rodziców Miśki, ich małe i duże tęsknoty zakrapiane nieodłączną butelką z własnej, domowej produkcji, przyglądamy się znikaniu i pojawianiu się stale świeżych rzeczy, które pojawiają się i znikają za sprawą stale tej samej osoby, wuja Romana. Odbieramy wreszcie ciągłe tęsknoty za Wileńszczyzną babki Bronki. (...)Pełny tekst recenzji dostępny w poniższym linku:http://koominek.blogspot.com/2015/05/barbara-kosmowska-niebieski-autobus.html

• kasandra

  2018-03-23

  Kiedy w moje ręce trafiła książka ebook „Niebieski autobus” Barbary Kosmowskiej, byłam dziwnie sceptycznie nastawiona do tej powieści. Lubię jednak dawać szansę literaturze.Autorce idealnie udało się uchwycić PRL-owską rzeczywistość. Z dużą dawką humoru kreśli portret ówczesnego społeczeństwa, z wszystkimi plusami i wadami. Stopniowe wchodzenie w dorosłość, radzenie sobie z pojawiającymi się problemami i dokonywanie wyborów, które mogą zaważyć na dalszym życiu. Wszystko to spisane przyjemnym, potocznym mową i podane w przystępnej formie. Książka ebook „Niebieski autobus” to czas zamknięty w urywkach wspomnień, emocjach towarzyszących prostym czynnościom i sytuacjom, które z biegiem lat niestety mocno się komplikują. To świat dziecięcych marzeń w zderzeniu z szarą rzeczywistością i próba złapanie tego, co nieuchwytne. Mimo, że nie pamiętam kolejki po papier toaletowy i potyczki o miejsce przed malutkim telewizorem, to mimo wszystko z dużym zaciekawieniem czytałam tę książkę. I Wam również polecam:)

• kolmanka

  2018-03-23

  Okres PRL-u zawsze kojarzył mi się z długimi kolejkami w sklepach, big-bitowymi rytmami i marzeniami o życiu jak zza żelaznej kurtyny. Przynajmniej takie historie snuli moi rodzice, bo mi samej nie dane było żyć w tamtych czasach. Taki świat znam jedynie z filmów i seriali. Nie wiem czemu, lecz zawsze żałowałam, że nie dane mi było zasmakować w PRL-u osobiście.Tytułowy niebieski autobus towarzyszył głównej bohaterce - Miśce Pietkiewicz - na każdym etapie życia. Podróżowała nim do szkoły, następnie na studia i wracała nim do rodzinnych miejsc. Dziewczynę poznajemy jako nieśmiałą uczennicę, mieszkającą wraz z rodzicami na jednym z osiedli mieszkaniowych. Ich rzeczywistość wydaje się być szara i zupełnie pozbawiona logiki. Szalonym marzeniem staje się posiadanie kiosku z prasą i papierem toaletowym a pędzenie bimbru - metodą na życie. Miśka dorasta, przychodzi jej zmierzyć się z problemami, porażkami i rozczarowaniami jakie przynosi życie."Niebieski autobus" mówi o dorastaniu.