To twoja książka?

Recenzje

• PospolitaOla

  2018-03-22

  Bree jest pełną kompleksów nastolatką, która nie akceptuje siebie i własnego ciała. Nie ma przyjaciół, ani oparcia w rodzinie. Jej ucieczką jest samotność, tabletki i samookaleczanie. Harry jest pedantem i bardzo zagadkowym mężczyzną. Stroni od ludzi, oddając się pielęgnacji własnych róż. I ukrywanych przed światem obsesji. Kiedy się spotykają, bardzo dynamicznie zdają sobie sprawę, że nie mogą bez siebie żyć. Ich utajone lęki, pragnienia i mroczne popędy znajdą ujście, a ich uczuciem zawładną wewnętrzne demony. Bree i Harry – stając się dla siebie całym światem – mogą się jednocześnie okazać swoim największym zagrożeniem. Rodzice bardzo nierzadko zmieniają miejsce zamieszkania, a wraz z nimi Bree. Kobieta nie ma żadnego wsparcia. Nienawidzi własnego ciała. Rano, zamiast normalnego śniadania, bierze tabletki. To jest jej "posiłek". Z czasem zaczyna się również okaleczać, ból przynosi jej ulgę. Po kolejnej przeprowadzce, do nowego miasta, kobieta zauważa przystojnego sąsiada, który przypatruje się jej, to Harry. Z czasem nawiązują znajomość, kobieta początkowo mu nie ufa, boi się go, lecz on nie daje za wygraną. Śledzi ją, wie, że Bree potrzebuje miłości drugiej osoby... wie i to wykorzysta. Zakochują się w sobie i twierdzą, że nie mogą bez siebie żyć. Kobieta nie wie, że chłopak oddając się pielęgnacji róż, usiłuje ukryć własne prawdziwe oblicze. Opowieść nie należy do lekkich. Porusza bardzo kluczowe i ciężkie tematy, takie jak zaburzenia psychiczne i anoreksja. Kobieta z zaburzeniami odżywiania i chłopak z chorobą psychiczną. Przecież to nie mogło się udać... Oboje są zagrożeniem dla samych siebie, a także innych. Książka ebook mnie zaskoczyła, spodziewałam się klasycznego romansidła z ciekawym wątkiem, a dostałam dramat... dramat, który przedstawia prawdziwe, życiowe wątki i problemy. Nie brakuje tu długich opisów, które czasami są wręcz za długie. Myślałam, że będzie to opowieść na dwa wieczory, a ostatecznie czas ten wydłużył się dwukrotnie. Początkowo strasznie mnie nudziła, lecz końcówka to odbiła i od około strony 120 pochłaniałam każdą stronę z zaciekawieniem, czasem nawet z dużym smutkiem. Ponieważ trzeba przyznać... jest to smutna historia. Recenzja dostępna też na pospolitaola.blogspot.com

• Monika Kwiatkowska

  2018-03-22

  Książki Aleksandry zarówno te papierowe jak i te publikowane w sieci zadziwiają mnie własną wyjątkowością. Poruszają niebanalne tematy, które dzięki jej wykształceniu przedstawione są w idealny i realistyczny sposób. Wątki psychologiczne zawsze są dogłębnie poruszane. Z czystym sercem zalecam książki ten autorki.