Recenzje

• Krtek

  2018-03-20

  Gdyby dziewczyny i mężczyźni mówili wprost, związki między nimi byłyby...cudne. Okazuje się, że czasem to możliwe. Jednak czy w intymnej relacji? Może jednak przyjaźń... Prościej powiedzieć czy napisać? Mamy wybór.

• Magdalena Matraszek

  2018-03-20

  Wiecie jak to jest dostać przesyłkę z wyczekiwanymi ebookami i nie móc się oprzeć natychmiastowej, irracjonalnej wręcz potrzebie rozpoczęcia lektury? Tak było ze mną wczoraj, gdy odebrałam paczkę z księgarni internetowej. Najpierw obmacałam i obwąchałam wszystkie zakupione tytuły, później rzuciłam okiem na biurko z zalegającą na nim stertą pracy na wczoraj, by następnie zawinąć się w koc i udając przed samą sobą, że tylko przeglądnę książkę szybciutko, zatopić się w niej na dobrą godzinę!Książki Schmitt'a uwielbiam i nie jestem w tym zamiłowaniu obiektywna (wybór kierunku studiów wyraźnie zdeterminował moje gusta literackie). Przeczytałam czternaście jego utworów i żaden mnie nie rozczarował. W każdym znalazłam coś wyjątkowego, poruszającego i pozostawiającego trwały ślad w pamięci. Aby zrozumieć fenomen Schmitt'a należałoby najpierw poznać bliżej współczesną literaturę francuską, tak pisarzy, jak i dzisiejszego francuskiego czytelnika, lecz rozpiszę się na ten temat innym razem...Schmitt jest przede wszystkim genialnym dramaturgiem, dlatego jego powieści bazują na wartkim dialogu klasycznym dla sztuki teatralnej. Poprzez rozmowę bohaterów potrafi wykreować trudny rys postaci, uwypuklić ich osobowość, tak by czytelnik nie miał najmniejszych wątpliwości co do intencji bohaterów. Bez zbędnych i nierzadko tak nużących opisów wyczarowuje wiarygodne sylwetki, z którymi natychmiastowo się utożsamiamy. Nie bez powodu najczęściej wybieraną przez autora formą literacką jest krótkie, zwięzłe opowiadanie, przypowieść, czy dramat."Napój miłosny" jest opowiadaniem epistolarnym, co daje ekscytującą możliwość wglądu w prywatna korespondencję Adama i Luizy, niemalże jakbyśmy przez ramię im zaglądali. Bohaterów poznajemy w chwili, gdy po pięciu latach związku decydują się na rozstanie. Znajomość jednak trwa poprzez listy, Adam kierowany nieco wyrzutami sumienia i nieco również własną pychą, a Luiza niegasnącym uczuciem a także urażoną kobieca dumą, stale do siebie piszą nie potrafiąc, czy raczej nie chcąc tak naprawdę, pożegnać się ostatecznie. Kto rzuca sidła miłości? Czy sami wybieramy obiekt naszych westchnień, czy zostajemy wybrani? Czy istnieje złoty środek gwarantujący bezwarunkowe zakochanie? Adam zuchwale twierdzi, że dzięki swoim praktykom psychoterapeuty i ogromnemu doświadczeniu w relacjach damsko-męskich jest w stanie rozkochać w sobie każdą kobietę. Gdy jednak na horyzoncie pojawia się zmysłowa Lily nic już nie jest tak oczywiste, a wyrafinowana, dwuznaczna gra miłosna zdaje się być nie do zatrzymania.Książka umożliwia czytelnikowi spojrzenie na temat miłości z dwóch perspektyw. Z każdą kolejną stroną odkrywamy jednocześnie siłę kobiecej determinacji a także słabość męskiej pewności siebie. Zapętlona intryga powoli zaczyna się klarować, a czytelnik ma wrażenie, że przejrzał zamysł pisarza i odkrył wszystkie jego karty, gdy ten w ostatniej chwili wyciąga asa z rękawa i zaskakuje trudnym zakończeniem historii. Niezła pointa to cecha każdej książki Schmitt'a, pewnie dlatego tak je lubię i szczerze polecam! ArtMagda."Sposobność czyni zakochanym. A miłość daje sposobność""Do pewnych rzeczy trzeba się przyzwyczaić, zanim się w nich człowiek rozsmakuje - kawa, papierosy, brokuły, samotność..."http://subiektywnieoliteraturze.blogspot.com/

• Natalia Skorupa

  2018-03-20

  Lecz jak już się przeczytało nad 15 Jego książek, człowiek zaczyna być normalnie wybredny ;)

• Ola

  2018-03-20

  Schmitt jak zwykle w prostym jezyku literackim przemycił pogląd na swiat niektórych ludzi, razem pojawiły się też rozważania o miłości. Serdecznie zalecam zarówno tą ksiazke jak i inne tego autora.

• Paweł Kubiczek

  2018-03-20

  Książka ebook jest zbudowana w formie listów i nierzadko poszczególne listy/strony składają się z jednego zdania, co sprawia, ze można ja przeczytać w godzinę, lecz mimo to historia jest dość interesująca a najlepsze zaskakujące zakończenie, które pozwala spojrzeć na całą historię z innej perspektywy.

• luiza

  2018-03-20

  Poysłowość autora jest nieoceniona i bezgranicznie bogata. Wprowadza nas w przestrzeń smakową pobudzonej wyobraźni.

• 12345

  2018-03-20

  Jestem wielbicielką Schmitta, mam jego wszystkie książki, lecz ta książka ebook jest ... średnia. Mam wrażenie, że napisana nieco na siłę.Ale oczywiście jako fanka- zalecam :)

• Karolina Pawłowska

  2018-03-20

  Znowu książka ebook autorstwa E.E.Schmitta zaskoczyła mnie swoja pointą. Twórca podejmuje się napisania powieści w formie listownej, co uznaje za bardzo interesujące jak na czas akcji książki tj. XXI i doba komórek, komputerów i laptopów. Dwie bliskie sobie osoby rozprawiają o niewidzialnym a odczuwalnym i stale aktualnym temacie miłości. Obie próbują rozwikłać zagadke istnienia złotego środka, który pozwala na oparcie się sidłom miłości i zawładnięciu drugą osobą. Książka ebook jak każda powieści tego autora wciąga i nakłania do jak najszybszego dowiedzenia się jakie o czym chciał przypomnieć nam pisarz.

• Agnieszka

  2018-03-20

  "Nie jestem entuzjastą dobrowolnego poddaństwa. Przysięga, którą składają nowożeńcy w obliczu mera i własnych rodzin, wydaje się utopijna, przestarzała, nieszczera, szokujaca. Nikt nigdy nie zmusi mnie, żebym przysiągł wierność, której nie będę musiał dochować, ponieważ tak bardzo zalezy do męskiej natury zbieranie nektaru wszędzie tam, gdzie sprawia to przyjęmność. Zbyt cenię sobie swoje słowo, aby angazować się w te wszystkie głupoty" Adam Adam, psychoanalityk, kobieciarz, zatwardziały kawaler, jeszcze do niedawna życiowy partner Luizy. "Kobiety?...Nie mają żadntch imion? Ani osobowości? (...) Dlaczego mężczyźni zawsze sprawiają wrażenie, że gardzą tymi, których pożądają? Luiza. Luiza, Francuska, która odchodzi od Adama i wyjeżdża do Montrealu, by tam objąć posadę własnych marzeń... Adam i Luiza razem przez pięć lat, a teraz, gdy dzielą ich tysiące kilomentrów i Ocean Atlantycki zaczynają tworzyć stosunki przyjacielskie. Adam zapoczątkuje rozmowe poprzez maile, próbując uspokoić własne poczucie winy, a nawet pobudzić własny samczy instynkt, przeświadczający go o tym, że stale sprawują uczuciową piecze ponad Luizą. Jakże się się rozczaruje... Adam wierzy, że jako znawca kobiecych serc, jest w stanie rozkochać w sobie każdą niewiastę. By to udowodnić dawnej kochance, kusi jej koleżankę. Jednak wszystko się utrudnia i Adam wpadnie we swoje sidła... "Zawinił cudzołóstwem? Zawinił małżeństwem! (...) Za hańbę sądzę małżeństwa i śluby wierności, a nie cudzołóstwo- sądzę je za zdrowy zew natury," Jakże się cieszę, że tak dynamicznie miałam możliwość zdobycia kolejnej nowości mojego ulubionego, francuskiego pisarza- Erica-Emmanuela Schmita pt.:"Napój miłosny". "Napój miłosny", który jest w posiadaniu głównego bohatera to istota relacji damsko-męskich. Adam i Luiza skład a także znaczenie tego "napoju" rozumuje inaczej , zgodne ze własną budową mózgu, płcią, obyciem itp.. "Życie wypełnione żalem za utraconym uczuciem nie pomaga zdolności kochania, a jedynie zamyka nas na nowe przeżycia, karmiąc się naszym rozgoryczeniem. Czyżby rokwitała przyjaźń?" I to jest właśnie w pisarstwie Erica-Emmanuela Schmita piękne, że nawet poprzez najkrótszą, najprostrzą strukturę powieści (w tym przypadku krótkie wiadomości tekstowe) potrafi wyłuszczyć diamentarne różnice pomiędzy płciami. Pisarz pisze o miłości w sposób piękny, prawdziwy, bez życiowego nadęcia, a jednocześnie w dosłowny sposób obnaża stereotypowe myślenie, zahamowania, które kształtują to kim jesteśmy. "Napój miłosny" czyta się w mgnieniu oka. Treść książki pochłania się na jednym wdechu. Opowieść wciąga, fascynują, a frapująca gra pomiędzy Luizą a Adamem stopniowo buduje napięcie. "Nie rozpacza się z powodu pożądania- rozpacza się ponieważ, gdy się je zaspokoi, ono natychmiastowo się odradza, zrywając zawarty z człowiekiem rozejm." Eric-Emmanuel z każdą ksiązką, niezależnie od ich objętości potwierdza jakim perfekcyjnym kunsztem pisarskim się posługuje. Niewielu twórczów jest w stanie zaintrygować czytelników na fabulę opartej tak naprawdę jedynie na dwóch bohaterach. "Napój miłosny" stanie się książką bardzo popularną i gwarantuje, że znajdzie się, by na długo pozostać na liście bestsellerów. Zasługuje na to. Jestem tego pewna.

• nadina

  2018-03-20

  Jaka jest prawda o miłości? To zapytanie od zarania dziejów frapowało wielu, uczonych i zwykłych ludzi. W Napoju miłosnym można znaleźć choć cząstkę odpowiedzi. To wyjątkowa pozycja, pozwala zrozumieć istotę miłości z perspektywy dwóch płci, co jest ciekawym i różnorodnym doświadczeniem. Miłość jest zjawiskiem nie przestającym fascynować.

• Aleksandra Stasiak

  2018-03-20

  Fani twórczości Schmitta na pewno się nie zawiodą.

• etheragl

  2018-03-20

  Pięknie, wzruszająco i intrygująco o miłości. W „Napoju miłosnym” uczuciem miłości targają najróżniejsze emocje i to sprawia, że jest to pozycja wyjątkowa, że czyta się ją niemalże z zafascynowaniem. Czytając tą niezwykłą korespondencję mamy poczucie wkraczania w czyjś prywatny świat, więc jest to dodatkowo bardziej ekscytujące.

• yglo

  2018-03-20

  "Zazdrość nie jest wyrazem miłości, lecz wzmożoną manifestacją instynktu posiadania".To tylko jeden z cytatów, które mnie urzekły w tej powieści.W "Napoju Miłości" Schmitt potwierdził jedynie własną niesamowitą wrażliwość i zrozumienie kobiecej psyche, którą pozwolił nam poznać w "Kobiecie w Lustrze".Jestem facetem, lecz każdą jego książkę połykam jednym tchem, ucząc się jednocześnie poznawania tak odległych mi światów....

• Absurdalna

  2018-03-20

  „Nie rozpacza się z powodu pożądania - rozpacza się, bo gdy się je zaspokoi, ono natychmiastowo się odradza, zrywając zawarty z człowiekiem rozejm.”Adam i Luiza. On - psycholog, który wierzy, że może wywołać u płci pięknej uczucie. Ona uważa, że miłość jest długotrwałym procesem, który przychodzi samoistnie. Kto z nich ma rację? Bohaterowie sami postanowili się o tym przekonać, a my, czytelnicy, czytając ich wiadomości wysyłane do siebie nawzajem, jesteśmy świadkami przeprowadzanego na żywo eksperymentu.Adam kiedy miłował Luizę, a Luiza niegdyś miłowała Adama. Teraz każde z nich przywdziewa maskę człowieka obojętnego, któremu nie zależy na uczuciach drugiej osoby. Jak się domyślacie, pod tą maską kryje się burza uczuć, a im krótsze wiadomości, tym więcej grzmotów jest nam danych usłyszeć.Éric-Emmanuel Schmitt znowu wypływa w swej książce pdf na wody miłości. Przeciera jednak nowe szlaki, jeśli chodzi o spojrzenie na nią i stale zaskakuje. Adam i Luiza stale się kochają, a próba odkrycia „napoju miłosnego” czyli eliksiru, który mógłby sprawić, że to miłość stanie się w końcu zależna od nas, a nie my od niej, kończy się przewrotną intrygą. „Napój miłosny” choć cudownie wydany jest książką wyjątkowo krótką. Niekiedy na jednej stronie znajdziemy tylko pojedyncze zdanie, które posiada moc i pozostaje w czytelniku na długi czas, dając mu do myślenia. Niezależnie od tego, czy jesteś czytelnikiem-kobietą, czy czytelnikiem-mężczyzną, odnajdziesz tutaj skrywaną głęboko w sercu namiętność, wyeksponowaną dzięki formie, w jakiej twórca stworzył tę książkę, a mianowicie w formie listów. W codziennym życiu nie masz okazji czytać cudzej korespondencji. Tutaj ta możliwość spada Ci łatwo z nieba. Stajesz się świadkiem cudownej relacji dziewczyny i faceta i choć nie możesz im doradzić, co mają zrobić, to w głowie zaczyna się kłębić mnóstwo rad i refleksji. Schmitt po raz następny łamie schematy, jakimi postrzegamy miłość i pamiętajcieten twórca jest Apostołem Miłości, a przebiegłość to domena kobiet.

• malexia

  2018-03-20

  Kto oczekuje czegoś wyjątkowego - z pewnością w Napoju miłosnym to znajdzie. Gra jaka toczy się pomiędzy Adamem a Luizą jest fascynująca, krok po kroku czytelnik odkrywa relację jaka jest pomiędzy nimi, odkrywając ich prywatność, niemalże intymność. Mnie się ta opowiadanie w formie listów bardzo podobała, ma w sobie coś ogromnie nietuzinkowego.

• Ida Zielińska

  2018-03-20

  Prozę Erica Emmanuela Schmitta odkryłam jakiś rok temu i od tamtej pory zaczytuję się zarówno w jego opowiadaniach, jak i w powieściach. Zachwyca mnie różnorodność tekstów tego autora. Napój miłosny to książka ebook napisana w formie listów, pełna bardzo mądrej i pięknej treści. Zalecam - satysfakcja z lektury gwarantowana.

• elifrigga

  2018-03-20

  Niezwykła książka, zarówno w treści jak i formie. Schmitt jest dla mnie nietuzinkowym pisarzem i właśnie w Napoju miłosnym najbardziej pokazał własny pisarski kunszt a także styl. Książka ebook w formie listów miłosnych fascynuje i urzeka. Dużo zdań z Napoju miłosnego na pewno jest wartych zapamiętania. Szczerze polecam.

• Urszula Fiertek

  2018-03-20

  bardzo mi się podobała, bardzo!! czyta się jednym tchem!! zalecam

• Daria Kaniewska

  2018-03-20

  Książka ebook jest dość specyficzna. Składa się z listów i to jest bardzo fajne, jednakże wieje nieco nudą. Nie jest to najlepsze dzieło Schmitta.

• Anna Pruska

  2018-03-20

  „Napój miłosny” Erica – Emmanuela Schmitta to książeczka na jeden wieczór i to niecały.Napisana w formie listów, które wymieniają pomiędzy sobą Adam i Luiza.Ten facet i ta dziewczyna byli przez kilka lat kochankami. Ich miłość była pełna namiętności.Pewnego dnia Adam opuścił Luizę. Stwierdził, że namiętność pomiędzy nimi wygasła. Zaproponował jej przyjaźń.„…jeśli przyjaźń ma być umieralnią miłości, nienawidzę przyjaźni” odpisała mu na tę propozycję Luiza.Kocha go nadal. Nie godzi się tylko na przyjaźń. Mimo to odpisuje na jego listy…Jest przebiegła i po kobiecemu mądra . „Napój miłosny” Erica-Emmanuela Schmitta zaskakuje intrygą nie tylko bohatera, lecz i czytającego. Zakończenie jest zadziwiająco zaskakujące nie tylko dla czytelnika-mężczyzny, lecz równie zaskakujące dla czytelnika-kobiety.Jak zawsze niezawodny Eric-Emmanuel Schmitt i jego „Napój miłosny”…GORĄCO POLECAM!