Upload dokumentów - promocja książek - darmowy hosting pdf - czytaj fragmenty
"Nakarmić kamień" to nieustanne dociekanie istoty rzeczy. Przedstawiony przez Nowicką świat nie obrósł jeszcze we wtórne znaczenia, w sposób szczególny funkcjonuje więc na wyobraźnię, wytwarzając swoje ciągi przyczynowo-skutkowe, swoją logikę. Autorka penetruje relacje łączące ludzi i rzeczy, kwestionuje i podważa zastałe hierarchie, balansuje na granicy ciała i świata zewnętrznego. Związek człowiek-rzecz to dla poetki też podstawa do uobecniania zmarłych, zapamiętanych, "zatrzymanych" w przedmiotach. To mocny, nowy debiut w literaturze polskiej.
Szczegóły | |
---|---|
Tytuł | Nakarmić kamień |
Autor: | Nowicka Bronka |
Rozszerzenie: | brak |
Język wydania: | polski |
Ilość stron: | |
Wydawnictwo: | Biuro Literackie |
Rok wydania: | 2015 |
Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
---|
PDF Upload - Zapytania o Książki - Dokumenty © 2018 - Wszystkie prawa zastrzeżone.
Recenzje
Książka ebook trudna. Nagrodzona Nike, czy słusznie, pozostawiam do oceny każdemu czytelnikowi.
Nakarmić kamień to książka ebook bardzo niepozorna, z szaro-burą brązowawą okładką z malunkiem paru szmatek, wywołująca raczej smutek niż ciekawość. Sama forma także daleka jest od poezji - teksty to raczej krótkie opowiadania bez rymów, ba, znalazły się w nich nawet dialogi. Lecz starczy zanurzyć się w pierwszym tekście, żeby odkryć poetyckie piękno, określanie emocji i uczuć prostymi frazami, dostrzec urok świata przez pryzmat rzeczy brzydkich i odwrotnie - brzydotę przez pryzmat rzeczy dobrych, miłych, przyjemnych. Bronka Nowicka udowodniła, że poezja, żeby być poezją nie musi zawierać wzniosłych słów, udanych rymów i wyszukanych środków stylistycznych.
W pełni zasłużona tegoroczna nominacja do nagrody Nike w kategorii poetyckiej. Ponieważ dla mnie jesteśmy tu świadkiem jej re-definicji. Napotyka się wiersze z krótkimi wersami, rozlazłymi, za którymi ciężko nadążyć.Tutaj każdy wiersz okraszony jest tytułem odnoszącym się do przedmiotów życia codziennego, a każdy czytelnik z bujną wyobraźnią nakarmi się swoimi interpretacjami i odniesieniami do wizji autorki. Tutaj Szafa to kobiecy organ płciowy. Statek to łzy, których jeśli nie pojmiesz, to w nich utoniesz. Drzwi do pustka w ojcu, do którego nie można się dostać. Walizka to babcia, która ją pakuje i wiecznie wychodzi na spacer "na tamten świat". A mydło nie jest przyjemne, ma ostre kanty i obiera skórę boleśnie ze smutku. To trzeba przeczytać, by zobaczyć swoje wizje interpretacyjne. Ponieważ tak bardzo przesycamy się prozą, że zapominamy, że polska poezja ciągle żyje i ma się świetnie. Nie umarła razem z Szymborską.