To twoja książka?

Recenzje

• Katarzyna wogrodzieliter

  2025-01-27

  "Nadzieja" to zestaw ośmiu opowiadań Coetzee'ego, południowoafrykańskiego noblisty. Teksty pochodzą z różnorakich lat, lecz łączy je wspólny motyw – spojrzenie na ludzkie życie z perspektywy upływu czasu, starości i kobiecości. To krótkie urywki, drobne szczeliny w codziennym życiu. Jest rowerzystka mierząca się z swóim lękiem w potyczce z agresywnym psem; mężatka uwikłana w romans; seniorka, która pragnie przeżyć drugą młodość; pisarka, która spędza kilka dni z dorosłymi dzieciakami w urokliwej Prowansji i która jesienią życia przeprowadza się na kastylijską wieś – to właśnie tam dopada ją choroba i starość. Coetzee eksploruje kwestie życia i śmierci, rodzinnych relacji, moralności, kruchości ludzkiej egzystencji. Pisze o kobiecości, pożądaniu, pragnieniu wolności, starzeniu się i nadziei – o najgłębiej skrywanych uczuciach, lękach i tęsknotach. Niewielka antologia, lecz intensywna i przenikliwa w własnej prozatorskiej prostocie i oszczędności. Napisana bez patosu, z humorem, empatią i czułością, z odrobiną moralnego dyskomfortu i życiowej refleksji. I uniwersalna w przekazie, ponieważ porusza bliskie nam tematy, uczucia, niepokoje. Czy starzejąc się, tracimy siebie (i własną kobiecość)? Czy potrzebujemy nadziei, aby nadać sens i kierunek naszemu cierpieniu? Coetzee potrafi oczarować czytelnika (nawet w tak krótkiej formie) – i mnie też oczarował. Polecam!

• cierpliwa

  2025-01-27

  Bardzo niezły zestaw opowiadań. Twórca cudownie omawia obraz dziewczyny w różnorakich etapach życia. W tej książce pdf zachwycił mnie sposób pisania, niby pozorne sytuację, które mogą dotyczyć nas czy naszych znajomych, a przedstawiony w niesamowity sposób. Czytelnik potrafi wyczuć emocje, które towarzyszą bohaterom w różnorakich sytuacjach. Myślę, że każdy znajdzie tu coś dla siebie.

• Zofia Zaremba

  2025-01-28

  Bardzo mnie wzruszyły i rozczuliły te opowiadania. Coetzee naprawdę potrafi spojrzeć na świat z perspektywy dziewczyn i nie ma w tym fałszu! Bardzo polecam.

• Wanda

  2025-01-30

  Zawsze kiedy czytam ksiązki J.M. Coetzee czuję niesamowitą nić połączenia z pisarzem. Jakbyśmy na te kilka godzin lektury łączyli się ze sobą telepatycznie, siedzieli razem w pokoju pełnym detali z drewna, a on opowiadał mi te historie spoglądając łatwo w oczy. Pijemy herbatę, a on opowiada o własnej przyjaciółce, która tak jak on nie jest już młodach i jej dzieciach, które tak jak jego dzieci próbują ich przekonać do ,,pójścia na kompromis”. Pada tu dużo gorzkich słów prawdy o nas wszystkich. O ludziach, którzy pragną być wiecznie młodzi, choć to przecież niemożliwe i za wszelką cenę będą się tej młodości kurczowo trzymać. Przychodzi jednak czas kiedy trzeba spojrzeć prawdzie w oczy. Bohaterce paru opowiadań tego zbioru, powiązanych ze sobą jeszcze jedną magiczną nicią tak, że czytelnik od razu kojarzy iż chodzi o jedną rodzinę i zdarzenia z różnorakich okresów jej trwania, ciężko jest pogodzić się z faktem coraz słabszego ciała i wątłego umysłu. Razem z nią i z jej dzieciakami przeżywamy te momenty odartej ze wstydu i konwenansów prawdy. Warto się z tą prawdą zmierzyć, ponieważ prawda oswojona, przeraża znacznie mniej. Cieszę się, że mogłam ją oswoić własnie w towarzystwie jednego z moich ulubionych pisarzy.

• Piotrek

  2025-01-32

  Głównym motywem tych opowiadań jest przemijanie. Przemijanie w kontekście czasu, starzenia się, tego jak relacje budowane przez lata zmieniają się pod wpływem doświadczeń, jak nasz umysł dostraja się do nieuchronnych zmian w efekcie starzenia. To książka ebook o tym czego wszyscy się boimy - być na starość zdanym na łaskę dzieci/domów opieki. Nie są to opowiadania depresyjne, o nie, Coetzee każe nam się zastanowić ponad tymi kwestiami z perspektywy filozofa i właśnie tej osoby, którą ubrał w postać słynnej już czytelnikom tego południowoafrykańskiego pisarza słynnego na całym świecie, Elizabeth Costello. Australijskiej pisarki, która zawsze była panią własnego losu, a dzisiaj ,,czuje się jak rzymska arystokratka, czekająca na kielich z trucizną a także na słowa wypowiedziane z największą ufnością i współczuciem, a sprowadzające się do tego, że ze względu na dobro ogółu powinna nie robić zamieszania i pić do dna.” Duże idee podane są tu w dużym stylu i za to właśnie tak bardzo cenię sobie dzieła J.M. Coetzee. Polecam!

• Karina

  2025-01-31

  Nie bez powodu Coetzee od dawna jest jednym z moich ulubionych pisarzy. Jak on składa słowa to jest wręcz niewiarygodne! Ten zestaw opowiadań, choć tak naprawdę z łatwością można uznać go za spójną opowieść wiele powiedział mi o emocjach spiętrzonych wokół jednostki rodziny, o bardzo aktualnym dla mnie temacie starzenia się rodziców i szukania rozwiązań, by mimo wieku byli sprawni i samodzielni na tyle na ile to możliwe. No własnie, ale czy to w ogole jest mozliwe? Każdy kto kiedykolwiek usiłował przekonać własną mamę czy tatę do zamieszkania z nimi wie, że to trudne, a dla większości wręcz niemożliwe. Jak ciężko nam jest pogodzic się z faktem przemijania - o tym właśnie dla mnie jest ta książka. Najbardziej wstrząsnął mną tekst o szklanej rzeźni - daje do myślenia. Słowem, następna literacka uczta zaserwowana przez wybitnego autora. Sięgnijcie po jego twórczość zwłaszcza jesli jeszcze go nie znacie! Gwarantuję moc zachwytów.