Recenzje

• shardac

  2018-03-21

  Fantastyczne historie mrożące krew w żyłach. Tym bardziej, że całkowicie oparta na faktach. Choć poziom niektórych reportaży jest nieco niższy niż innych...

• keskese87

  2018-03-21

  „Miłość, zbrodnia, kara” – czasem przypadki mają właśnie taką kolejność, jak w tytule książki Heleny Kowalik. Książki gorzkiej, smutnej, odkrywającej okrucieństwo, które właściwie ciężko opisać. Żeby je uzmysłowić, odsłonić, obnażyć autorka sięga po niecodzienną formę. Sięga do kartotek policyjnych, akt, zeznań świadków na Sali sądowej, by przedstawić autentyczne historie, dziejące się gdzieś w Polsce. Prawdopodobnie to trafia nas najbardziej – to nie następna opowieść kryminalna, w której sprawca jest nieuchwytnym, fikcyjnym bohaterem. Tutaj poraża nas prawda. Ludzie potrafią zabijać, potrafią posuwać się do strasznych czynów. A powody? Czasem błahe, zupełnie przypadkowe, innym znów razem wynikające z chorej zazdrości, chęci zysku, konfliktu. Sytuacje, które nigdy nie powinny się zdarzyć, lecz niestety mają miejsce.Książka podzielona jest na kilka tematycznych części, ponieważ zbrodnie da się posegregować w oparciu o ich motyw. Każda z opowieści to kilka kart tej książki, omówionych raczej zdawkowym mową – ma się naprawdę wrażenie, jakby odczytywało się akty sądowe. A przy tym ogrom, jaki niesie ze sobą każdy następny przypadek – myśl o osobach zaangażowanych w sprawę, najbliższych pokrzywdzonych, rodzinach zbrodniarzy… Autorka skupia się na różnorakich postaciach: na ofiarach, na przestępcach, wreszcie na przedstawicielach prawa. Każdy przypadek jest odosobniony, każdy odkrywa coś nowego. Ja zupełnie inaczej zaczęłam spoglądać na system sądownictwa po przeczytaniu kilkudziesięciu stron. Uderzyło mnie, jak z pozoru proste do rozwiązania sprawy potrafią ciągnąc się długimi latami.Książka w odbiorze jest bardzo trudna, przytłaczająca. Trzeba się na to nastawić, trzeba gustować w takiej tematyce – choć oczywiście trochę złowieszczo to brzmi. Ja chociaż uwielbiam seriale kryminalne, książki z tego gatunku trochę mniej. Nie wiem dlaczego, lecz zbyt dosłownie je biorę sobie do serca, czuję się niekomfortowo, za bardzo się przejmuję. Tutaj tym bardziej – te krótkie reportaże zbyt silnie oddziaływały na moją wyobraźnię. Dotrwałam tylko do połowy książki. Choć przyznam, że autorka bardzo przyłożyła się do własnej pracy i nadała książce pdf właściwy kształt. Jednak jest to lektura nie dla każdego, i to trzeba podkreślić.

• laila_ali

  2018-03-21

  Bardzo niezła książka, czyta się prosto i może zabrzmi to trywialnie lecz lekko i przyjemnie. Tematyka dla osób lubiących "wchodzić" w ludzką psychikę, tak bardzo nieprzewidywalną. Świadomość tego, że nie są to historie zmyślone dodaje pikanterii.