Miałam duże oczekiwania względem tej książki i taką niepewność jak twórca napisze ciąg dalszy, czy zalej będzie starał się omówić symbolicznie losy Europy, ponieważ uważam, że powieści te są taką próbą podsumowania naszego zachodniego świata. Jak się to udało? Treściowo opowieść jest ciekawsza niż element pierwsza, ponieważ jej fabuła się nie urywa co rusz, jak to było w części pierwszej. Mamy tu 4 krwiste i namiętne kobiety, z fortuną, która umożliwia im podróżowanie i robienie z życiem co im się podoba a także ciekawych czterech barci Romero.Postacie kobiece są zdecydowanie ciekawsze i pełniej ukazane. Mężczyźni są jedynie wspomniani, w sumie. Światy obydwu rodzin z 'Wieczornego wiatru', arystokratycznych przodków dziewcząt a także imigrancko-róznorodnie przodków chłopców połączyły pieniądze i nowe czasy po zakończeniu pierwszej wojny światowej. Ich kontakty umożliwia podobny status majątkowy i kompletny upadek świata arystokratycznego. Niańka z jednej rodziny przechodzi do drugiej i bardziej niż tytuły oburzają ją skandale obyczajowe, a wszystko przykrywają pieniądze. Kobiety są symbolem świeżych czasów, ponieważ każda z nich angażuje się w jakiś nurt polityczny Europy: w nazizm, w komunizm i w świat celebrytów. Żyją namiętnie i na krawędzi. Spaja i opowiada o nich ten sam narrator co w części pierwszej. Tutaj ujawniający własne imię Jean a także będący już częścią świata przedstawionego, jest przyjacielem obydwu domów i częścią paczki. Pod wobec akcji, ta element jest ciekawsza, ponieważ przyczynowo-skutkowa, lecz te wszystkie warstwy interpretacyjne, postmodernizm i literackość książki, podkreślanie fikcyjności świata przedstawionego, tak widoczne w części pierwszej, w zasadzie tutaj nie istnieją. Jedyne co jest, to wtrącenia filozoficzne podsumowujące akcję. Nie jestem jednak książką rozczarowana. Twórca ma talent pisarski i prawdopodobnie świadomie spisał taką nietypową trylogię. Ciekawi mnie element trzecia i stale liczę na 'wielkie bum ' i alegorię Europy XX wieku.