Agnieszka Tyszka ma na swoim literackim koncie kilkadziesiąt publikacji dla dzieci i młodzieży. ,,Mejle na miotle" to kontynuacja ,,Kredensu pod Grunwaldem". Książkę można czytać jednak jako odrębną całość.Nastoletnia Amanda od lat wiedziała, że w ich domu rządzi ojciec. Matka nie miała nic do powiedzenia, była mu całkowicie podporządkowana. Facet nawet wydzielał jej pieniądze na zakupy! Gdy okazało się, że Amanda ma poprawkę z historii dynamicznie zorientowała się, że koniec z jej lekcjami tańca. Dodatkowo wakacje miała spędzić u siostry ojca, którą niezwykle niemile wspominała z lat dzieciństwa. Do tego miała napisać referat na jeden z wybranych tematów. Czy u ciotki było naprawdę tak źle? Co z tym wspólnego miały czarownice? Czy matka Amandy postanowiła przemienić własne życie?Książka ma tylko 160 stron, czytałam ją nieco nad godzinę, a za jej lekturę zabierałam się kilka miesięcy. Jakoś zawsze było mi nie po drodze, czego bardzo żałuję, gdyż ,,Mejle na miotle" to naprawdę wciągająca i genialna lektura dla nastoletnich czytelników. Bardzo fajnym urozmaiceniem są liście w rogu na co drugiej kartce. Niby nic, a jednak cieszy oko.Agnieszka Tyszka w ebookach dla starszych czytelniczek nie boi się poruszać w sposób subtelny niełatwych tematów, które mogą dotyczyć każdego z nas. Tym razem tematem przewodnim był ojciec, który za wszelką ceną chciał kontrolować i mieć władzę ponad całą rodziną. Tylko czy to było możliwe? Jak długo Amanda z matką mogły znosić takie jego zachowanie?W całość umiejętnie jest wpleciona młodzieńcza miłość, czarownice, zagadkowe mejle, pojawia się nawet klub blogerek. Wszystkie wątki są ze sobą bardzo zgrabnie powiązane. Przez chwilę nawet wieje grozą, gdy miejsce ma kradzież. Czy ktoś zostanie zatrzymany? Tego musicie dowiedzieć się sami.,,Mejle na miotle" to bardzo ciekawa, wciągająca opowiadanie z fragmentami historii, które skłonią do poznania historii jednej ze zmarłych bohaterek. To opowiadanie o zmianie własnego życia, lecz także o tym, że każdy z nas może się zmienić, a wspomnienia z lat dzieciństwa wcale nie muszą być takie prawdziwe.Moja ocena: 5/6