Recenzje

• Agnieszka Kaniuk

  2018-03-21

  Moi kochani w przypadku książki Pani Anny Piecyk nie sposób nie zwrócić uwagi na symbolikę tytułu jak i samej okładki.W słowniku języka polskiego jedna z definicji mówi,że "Matnia" to sytuacja bez wyjścia.Natomiast miś z zaklejonymi ustami jest symbolem dzieciństwa spędzonego w milczeniu.Tak właśnie żyją bohaterowie książki,których spotykamy w najtrudniejszych chwilach ich życia,kiedy muszą żyć w cieniu choroby alkoholowej własnych najbliższych.Jak powszechnie wiadomo alkoholizm nie jest tylko kłopotem jednostki, której ona bezpośrednio dotyka ale całych rodzin,gdyż wszyscy członkowie rodziny uzależnionego stają się współuzależnionymi. Niestety najbardziej boleśnie przeżywają to dzieci,które pomimo,że mama czy tata piją przecież stale ich kochają i mają nadzieję,że niedługo wszystko będzie tak jak dawniej. Co gorsza wciąż żyją w odosobnieniu i izolacji nie chcąc,by ktokolwiek dowiedział się co losy się za zamkniętymi drzwiami ich domu.Pragną miłości,uwagi i akceptacji rodzica,a wstyd i obawa przed odrzuceniem zamyka im usta. Autorka w własnej powieści bardzo realnie i rzeczowo przedstawia nam poprzez dzieje bohaterów złożoność i bardzo skomplikowany mechanizm tego destrukcyjnego uzależnienia, jak też skrajne emocje i uczucia jakie ono wywołuje.Dzieci alkoholików nawet kiedy są już dorosłe nie potrafią wyrwać się z zasadzki w,której trwali przez dużo lat. Wciąż żyją życiem uzależnionego rodzica zapominając o sobie.Książka zdecydowanie warta uznania i uwagi.W historiach w niej omówionych znajdziecie przejmujące świadectwa potyczki o przeżycie pełne miłości i zawiści ponieważ jak wiemy od miłości do zawiści jest tylko jeden mały krok.Moja ocena to:8/10Pozdrawiam,Agnieszka Kaniuk