Ksiązki Covey'a czyta sie bardzo fajnie, płynna narracja, spójny z pozoru tok myśli. W istocie jednak od jego książem aż "biije" amerykańskim mitem sukcesu, to wiecznie drażniącą powierzchownoscia i oczywistością spzredawaną jako "głebia" COVEY nie powołuje się na zadne badania, własne poglądy opisu jako "modele" w istocie to czcze spekulacje. Powoływanie się ciągłe na amerykanski biznes (a raczej jego propagandowy wizerunek)- tych wszystkich Buffetów, Greenspanów, Welshów az mdli. Covey w własnych spekulacja plącze naukowe pojęcia psychologiczne, tworząc z nich jakąs quasi teorię z nowomową z bzdurnych amerykańskich podręczników w stylu "Weź głęboli wdech i zostań geniuszem..." Do tego ciągłe odniesie do S.Coveya seniora traktowanego jako GURU wszechrzeczy ... Słowo daję, nauka juz jest trochę dalej, a i swiat ma prawdopodobnie mniejsze zapotrzebowanie na amerykanskie propagandowe podręczniki geniuszu