Rankiem, po święcie Wniebowzięcia w bocznej kaplicy katedry Notre-Dame zostaje odnaleziona martwa dziewczyna. Była piękna, młoda, ubrana na biało a dzień wcześniej była widziana jak wyzywająco zachowywała się w trakcie procesji. Szczegółowe badania odkrywają zaskakujący szczegół, jej wagina została zalana woskiem ze świecy tak jakby ktoś chciał przywrócić jej utracone dziewictwo. Policja i prokuratura dynamicznie znajdują ,,winnego". Śledztwo zostaje umorzone. Jest jednak ktoś komu cała sprawa nie daje spokoju i zaczyna prowadzić swoje dochodzenie.Największą zaletą ,,Madonny z Notre-Dame" jest jej objętość. Jak na rasowy kryminał przystało akcja jest bardzo zwięzła. Poprowadzona wręcz od linijki: zagadka, pierwsze tropy, zatrzymanie, wątpliwości, prywatne śledztwo, rozwiązanie. Nie ma tu niepotrzebnego rozwlekania wątków i tworzenia sztucznych problemów. Wszystko koncentruje się wokół zagadkowej kobiety i zagadki jej śmierci, której rozwiązanie może zaskoczyć. Zwięzłość fabuły wymusiła również na autorze pewne uproszczenia i zbyt proste przejście ponad pewnymi kwestiami lecz mi to akurat nie przeszkadzało. Szybciej poznałam zakończenie i nie musiałam męczyć się z niepotrzebnymi wywodami.,,Madonna z Notre-Dame" to całkiem przyzwoity kryminał. Doskonały do autobusu albo na jedno majówkowe popołudnie.blog: http://podkoldra-deana.blogspot.com/