Recenzje

• Lettoaletto

  2021-08-06

  „Lupo” to pierwsza z ebooków Belli di Corte, jaką miałam okazję czytać i pewnie nie ostatnia. ☺️ Wielkim plusem był sam wstęp, w którym autorka wytłumaczyła wszystkie koligacje klanów władających Świeżym Jorkiem, o których możemy przeczytać w jej powieściach. Przyznam, że potem wracałam do tego mini-drzewa genealogicznego, co było bardzo przydatne, żeby nie zapomnieć kto jest czyim wujkiem, ojcem, synem i żeby nie zgubić się w czasie. 😉 Co do samej historii, to całkiem mi się spodobała. Była pełna tajemnic, romantyzmu, niebezpieczeństwa, zemsty, smutku, radości i -przede wszystkim- miłości. ♥️ Cała paleta uczuć schowana w tych dwojgu bohaterach, których dzieje zostały złączone już dużo lat temu… Lupo i Mariposa. Wilk i Motyl. Vittorio i Marietta. Tyle imion, tak zawiła historia, a jednak te dwie osoby przez cały czas książki czują się sobie dziwnie bliskie. Kiedy Capo spotkał biedną dziewczynę pod jego restauracją, nie od razu rozpoznał w niej 5-letnią dziewczynkę kochającą kolor „nebeski” i motyle. Jednak kiedy trafiła do klubu, już wiedział, jak z nią postąpi. ☺️ Mari przeszła tyle, że była gotowa oddać wszystko za kawałek steka. Czemu miałaby nie przyjąć dziwacznej propozycji od przystojnego „garniaka” o przenikliwym spojrzeniu?🤷🏼‍♀️ Ich zaaranżowane (przez nich samych) małżeństwo okaże się idealnie działającym układem. Nie będzie tutaj nieporozumień, oboje będą o siebie wzajemnie dbać, robić sobie przyjemności, będą sobie wierni i otwarci na chemię, która jest pomiędzy nimi wyczuwalna od pierwszego spotkania. 💥 Jednak czy istnieje coś takiego, jak doskonały małżeński układ? 🤔 Nie, jeśli w drogę wejdą uczucia… To miłość, według obserwacji Capo, niszczy wszystko. Największą zaś wartością jest lojalność, której brakuje jego byłej rodzinie. 😡Przez nich żyje niczym duch, lecz kiedy już powstanie ze zmarłych, nic i nikt go nie powstrzyma przed dokonaniem zemsty. Zostanie królem, a u jego boku nieustanna będzie najładniejsza królowa świata. „Lupo” jest książką pełną symboliki, każde słowo, imię ma znaczenie i nic nie jest tu przypadkowe- to wielki plus. Postać Mari bardzo mi się spodobała. Jej dwoista osobowość - dzidziuś ukryte w ciele kobiety, naiwność połączona z odwagą, radość życia nie złamana przez wszelakie cierpienie, życzliwość i skromność zarówno przed, jak i po napotkaniu Lupo - to wszystko sprawia, że jej kreacja wydaje się kompletna, pełna, złożona, lecz spójna. Jeśli chodzi o Amadeo, Vittorio, Capo, Lupo, czy Maca, mimo wielu imion, pozostał niezmieniony. Stale jest piękny, mądry, brutalny i pamiętliwy. Stale jedyne czego chce, to chronienia własnego cudownego Motylka i wyjścia z podziemia. Odkryje jednak w sobie serce- serce żyjące i bijące, z każdym dniem coraz mocniej. Być może chwilami aż za mocno, lecz cóż ta miłość robi z ludźmi! Przyjemna lektura, chociaż mam nieodparte wrażenie, że w oryginale musiała brzmieć lepiej. Nie podobało mi się kilka wyborów translatorskich, zdarzały się również powtórzenia, a zdania były nienaturalnie krótkie, lecz nie znam oryginału, więc nie jestem w stanie stwierdzić czy to wina autorki, czy tłumaczki/korekty. Niemniej jednak z przyjemnością przeczytam tom o Cashu! Już tutaj ta postać wydała się interesująca, a jego wybranka tym bardziej! 7/10