Już kiedyś napisałam, że lubię wracać do bohaterów, których poznałam wcześniej, którzy zapadli mi głęboko w pamięci, wywarli ogromne wrażenie, bądź przyciągają własną charyzmą. Lubię wracać do ich miejsc, poznanych wcześniej perypetii, by móc z nimi na nowo przeżywać, emocjonować się i siłować z swoimi lękami, słabościami, ukrytymi na dnie serca pragnieniami. Takich bohaterów i magię mazurskiej wsi stworzyła Anna Kasiuk w własnej trzytomowej już teraz sadze o łowiskach. Mroczne, tajemnicze, eteryczne i empiryczne. Wracamy do braci Ławczuków, z których młodszy Paweł zapada w śpiączkę i przebywa w szpitalu psychiatrycznym. Robert stara się być przy Mai o każdej porze dnia i nocy. Kobieta po jakimś okresie orientuje się, że jest w ciąży. Dopadają ją zmory przeszłości – Matylda, która teraz już bezpretensjonalnie, coraz bardziej zuchwale, bez najmniejszego oporu potrafi się pokazać nawet w ciągu dnia, a także wyrzuty sumienia, że ostatnio zaniedbuje przyjaciółkę Ewę, czy po prostu pamięć o ojcu, za którym bardzo tęskni. Do tego wszystkiego pojawia się dylemat, kto tak naprawdę jest ojcem jej dziecka: Paweł, czy Robert? Maja, mimo ciąży nie przestaje pracować. Wciąż wraca do własnej przychodni i najmłodszych pacjentów, ich problemów, kłopotów, życiowych zawirowań. Jej myśli coraz częściej kierują się ku Pawłowi, którego ciągle kocha, dziecka, które ma przyjść na świat i Łowisk, które wciąż ją zaskakują i odkrywają nieznane rewiry. W tym całym zagmatwaniu uczuciowym jest jeszcze Robert, wciąż dostarczający dowodów własnego uczucia do niej. Zaczyna się przemeblowywanie domu i rzeczywistości do sytuacji, jaka czeka na nich za kilka miesięcy. Z czasem, kiedy lekarz zaleca odpoczynek, znajduje zastępstwo w pracy. Magda okazuje się bardzo profesjonalną pracownicą i w pełni zaskarbia sobie zaufanie pracodawczyni. W miłosnym ambarasie, Maja spędza święta, stale wracając wspomnieniami do ojca, ukochanych miejsc. Cieszę się, że jedną twardo stąpającą po ziemi jest Ewa, przyjaciółka odwiedzająca systematycznie Łowiska. Charyzma i racjonalne myślenie kobiety powoli zaczyna przemawiać również i do Mai. Świadomość treści klątwy jej tego nie ułatwia, lecz Maja jak na przyszłą matkę - nie pozwoli nikogo skrzywdzić, a już na pewno nie własnego dziecka. Niepokój narasta w niej jeszcze bardziej, gdy odnajduje pamiętniki matki Ławczuków. Zapiski dziewczyny jakby były zapiskami jej sytuacji, życia na Łowiskach, łudząco podobne. Dni snują się leniwie do momentu, gdy w drzwiach domu staje Paweł, zaskakując wszystkich, a już na pewno Majkę, której uczucia z czasem zaczynają budzić się na nowo. Miłuje i Pawła, i Roberta. Nietypowa sytuacja jaka ich spotyka sprawia, że pomiędzy braćmi daje się wyczuć narastające napięcie, bowiem ani jeden, ani drugi nie zamierza odpuścić w staraniach o miłość Majki. Dojdzie do szarpaniny, bitew słownych, żaden w tym momencie nie zamierza odpuścić. Tymczasem Matylda coraz częściej odwiedza dom, dając tym samym do zrozumienia, że klątwa musi zostać wypełniona do końca, ponieważ takie jest jej przeznaczenie, a ofiarą ma być dzidziuś Majki. Jak potoczy się dalej życie trójki mieszkańców Łowisk? Całość na: http://nietypowerecenzje.blox.pl/2017/01/Recenzja-przedpremierowa-i-patronacka.html