Recenzje

• Kobaltowa Wrona

  2018-03-22

  … nieźle. Naprawdę nieźle. Musze przyznać, że miałam gigantyczne opory przed tą powieścią. Z jednej strony chciałam i to mocno, z drugiej to słynny twórca z temayką zwykle nie do końca mi przystającą, więc… No lecz się skusiłam i nie żałuję. Oj nie. Ponieważ opowiadanie była zabawna, z jajcem, bohaterem złożonym, lecz nie nadmiernie. Do tego codzienność przetykana wymiarami retrospekcji, dzięki czemu wiemy… wiemy jak to wszystko się zaczęło. I dlaczego jest tym, kim jest. On. Lichwiarz. Kulawy. Człowiek, który nie prezentuje własnej twarzy. Świat może niezbyt złożony, zresztą poza gnomami i lekką magią cóż my o nim wiemy. Jest legenda, jest opowiadanie i chciwość normalna i ludzka. I oczywiście osobnicy, który są w stanie postawić na pewne karty wszystko. I tajemnice. No i oczywiście młody książe, który… lecz nie uprzedzajmy faktów. Lepiej nie. Wyobraźcie sobie miasto… widzicie te bramy? Czy jesteście gotowi je przekroczyć? To tylko miedziak, a może przemienić wszystko!!! Niezła książka.

• Sylwia Kwiatkowska

  2018-03-22

  Wiktor Noczkin kojarzył mi się tylko i wyłącznie z postapokaliptyczną serią S.T.A.L.K.E.R. Postanowił on jednak popełnić opowieść osadzoną w realiach typowego fantasy. W tym miejscu obudziło się moje chciejstwo i musiałam tę książkę po prostu przeczytać, by sprawdzić, jak udało się autorowi „wyjść z Zony”. Tak więc w moich rękach dość dynamicznie pojawił się Lichwiarz. Ten mimo napiętej kolejki czytania, wyprzedził konkurencję i dynamicznie odnalazł na tapecie. ;)Głównym bohaterem Lichwiarza jest Kulawy. Ma własny mały kantorek przy wschodniej bramie miasta Liwda. Tam prowadzi swoje, nazwijmy je, mniej szemrane interesy za dnia, gdzie oskubuje ludzi z wszelakiej maści monet, wmawiając im, że właśnie zrobili całkiem niezły interes. Gdy miasto natomiast kładzie się spać, Kulawy zabiera się za pracę dla nijakiego Obucha – jednego z większych gangsterów Liwdy – w której to korzysta ze swych marnych zdolności magicznych.No i właśnie przygodę z książką rozpoczynamy od jednego z tych szemranych zleceń. Ma to być całkiem nieskomplikowany włam z użyciem niewielkiej ilości magii a także umiejętności sprawnego otwierania zamków. Okazuje się, że ta mała robótka niestety niesie za sobą dalece ciągnące się konsekwencje. Rozpoczyna się prawdziwa wojna gangów – Obuch kontra Rzeźnik. Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze jakiś dziwaczny mroczny jegomość i klątwa ciążąca ponad złotem z Siedmiu Wież.Jakby obecnych zdarzeń było nam za mało, to twórca serwuje nam w przerwach retrospekcję z młodzieńczych lat życia Kulawego, kiedy ten parał się jeszcze zacnym zawodem najemnika. Czy jest ona interesująca i wnosi coś do całego opowiadania? Moim zdaniem tak, choć w sumie bez wielu retrospekcyjnych historii można się było po prostu obejść.Cóż napisać… Całość książki po prostu nie porywa, choć czyta się ją w sumie dość miło i jeżeli nie stara się zbytnio dywagować, to jest całkiem w porządku.Dla tych, którzy „przerobili już” trochę fantastyki zachowanie postaci, kolejne kroki i akcje mogą być po prostu zbyt przewidywalne. Do tego, jak zwrócimy uwagę na język, to z jednej strony jest przyjazny czytelnikowi, z drugiej zaś ta cała nowoczesność (wyluzuj, nie smutaj) w otoczce stworzonego świata po prostu śmieszy i całkowicie nie pasuje do klimatu epoki.Sam pomysł na historię jest jednak całkiem w porządku i biorąc pod uwagę fakt, iż książka ebook ma stać się częścią sagi liczącej kilkanaście tomów, to zapowiada się całkiem ciekawie. Byle tylko zmieniło się coś w graficznej oprawie książki, ponieważ ta absolutnie nie przypadła mi do gustu .Podsumowując. Lichwiarz jest całkiem przyjemnym czytadłem dla zabicia czasu, lecz jeżeli oczekujcie jakichś fanfar i „cudów na kiju”, to będziecie po prostu zawiedzeni.

• Jeremi Musiał

  2018-03-22

  Tak, można powiedzieć że Lichwiarz Noczkina to jest to na co czekałem. Świetne, krwiste, soczyste w treści i wartkie w akcji. Wiktor Noczkin pokazał w Lichwiarzu własną klasę a także niebywały kunszt, przykładem jest choćby sama kreacja postaci, toż to majstersztyk Takie rzeczy po prostu na długo się pamięta. Jeszcze zanim zacząłem Lichwiarza, poczytałem sobie opinie o tej powieści, przeważały te dobre, teraz i ja mogę dodać własną i to z czystym sumieniem. Czytanie Noczkina jest smakowitą ucztą fantasy, wiec jeśli kogoś kręcą te klimaty, szczerze polecam, pierwszorzędna lektura, przeczytałem szybciej niż się spodziewałem.