Recenzje

• Agnieszka Biczynska

  2018-03-23

  "Czasami, jeśli człowiek ma szczęście, jakiś proces narasta, przeżycia się zagęszczają. Dla Kate właśnie to lato miało się stać takim okresem zagęszczonych przeżyć." I dokładnie takim było, a co z tych przeżyć wyniknie? Jak zakończy się historia Kate i jej rodziny? Zamknęłam „Lato przed zmierzchem”, lecz stale o nim myślę. Czuję, że mam natłok refleksji, którego nie pozbędę się tak łatwo.Doris Lessing stworzyła świetną opowieść psychologiczną, obyczajową, wyjątkowo dopracowaną, w której wszystko się z czymś łączy, odwołując się do uczuć wyższych, zaś nieźle nakreśleni bohaterowie sprawiają, że ich historie są nam bardzo bliskie.Jest w tej książce pdf (napisanej w latach 70-tych) tak dużo aktualnych kłopotów dotyczących współczesnych dziewczyn i dzisiejszych realiów mimo upływu czasu, że nie sposób przejść obok niej obojętnie."Spędzamy nasze życie, taksując, oceniając, ważąc nasze myśli, nasze uczucia… wszystko to jest nonsensem",zamiast tego czytajmy dobre i wartościowe książki Doris Lessing.

• Ewa Malina

  2018-03-23

  Przeczytałam tą książkę w oryginale lecz podglądnęłam również wersję polską. Tłumaczenie mistrzowskie. Literatura niby kobieca lecz nie "romansowa" i dla ludzi interesujących skomplikowanego wnętrza. Idealna lektura z wyższej półki. Zalecam

• bety7

  2018-03-23

  Dokładne przeanalizowanie wszystkich myśli głównej bohaterki zawartych w mistrzowskim portrecie psychologicznym wykreowanym przez D.Lessing wymaga nie lada skupienia.Ale warto.

• monika

  2018-03-23

  Każda jest inna. Tak mogłabym powiedzieć o ebookach Doris Lessing. Jakąkolwiek książkę autorstwa tej sympatycznej, starszej już pani wezmę do ręki, staje się ona olbrzymią niespodzianką i niewiadomą.Lato przed zmierzchem to historia kobiety, która dostając od losu po latach szansę na zmiany wykorzystuje to. Tyle tylko, że ta szansa sama w sobie jest olbrzymią zmianą. Zmianą, na którą być może już za późno lub również taką, która popycha bohaterkę do uczenia się życia na nowo.Ta kobieta, która przez lata tkwiła w schematach (być może tworzonych przez siebie samą) potrzebuje tych wszystkich wydarzeń jako katalizatora. Potrzebuje ich żeby na nowo zobaczyć siebie, lub również w ogóle siebie dojrzeć. Żeby przemienić własne zdanie na temat bycia matką i żoną, kobietą. Lato przed zmierzchem przepełnione jest rozpaczą i niezrozumieniem, które na swoje życzenie dostarcza sobie bohaterka. Poprzez schematyczne życie, postępowanie „bo wypada” i „tak należy” jej życie stało się bezsensowne, płytkie i męczące.