Wielu twórców usiłuje na podstawie swoich życiowych doświadczeń napisać książkę. Jednak nieliczni tylko są zdolni do napisania takiej opowieści, której w żaden sposób nie można odłożyć do szafki, nie przeczytawszy do końca – po prostu włącza się przeogromna siła empatii. Autorka, Joanna Plasota, mieszkająca w Warszawie, poznała niemalże wszystkie możliwe doświadczenia emocjonalne, zwłaszcza te ciemne, nieprzyjemne, tragiczne, przerażające, czasem wręcz niewiarygodne. Była zdradzona przez przyjaciół, odgrywała rolę seksualnego pogotowia, użerała się z partnerami alkoholikami, seksoholikami. Ba, sama wpadła w pułapkę uzależnień. Te wydarzenia i nazbierane doświadczenia były tylko tłem dla jej, bardziej albo mniej uświadamianego, ówczesnego, głównego życiowego celu – jako „Księżniczka” poszukiwała dla siebie „Księcia”, który się nią zaopiekuje, bezgranicznie pokocha i wprowadzi w inny wymiar relacji. Takiego księcia nie znalazła, a w wyniku niedojrzałych wyborów sama pogrążyła się w jeszcze boleśniejszym wirze cierpienia, chorej miłości i odrzucenia. W końcu po wielu latach trafiła w dobre ręce – specjalistów psychoterapeutów, dzięki którym zaczęła na wszystko patrzeć inaczej – z perspektywy wiedzy, mądrości i głębszej świadomości. To trzeba przeczytać.